Jaksa | Autor: Jacek Komuda

„Dawny świat umiera, nowy dopiero zaczyna się kształtować. Tylko krok dzieli ludzi od całkowitego, niszczycielskiego chaosu i zguby".

Jacek Komuda, niezłomny znawca i piewca naszej burzliwej XVII wiecznej historii, powraca w kolejnej, choć dość nietypowej dla siebie, odsłonie. Po bezkresnych, nieprzewidywalnych i wiecznie niespokojnych ukraińskich stepach, bitewnych polach, szlacheckich dworach, zaściankowych zagrodach, czy zadymionych, tłocznych karczmach, przenosi nas w świat dawnych bogów i ginących w pomrokach dziejów czasów.

Opierając się wyraźnie o słowiańskie akcenty i związaną z tym mitologię, przeplataną licznymi, historycznymi nawiązaniami (atak obcych barbarzyńskich plemion na Królestwo Lendii do złudzenia przypomina wydarzenia dotyczące podboju średniowiecznej Rusi przez dzikie hordy Mongołów w XIII wieku) tworzy interesującą opowieść gdzieś z pogranicza fantasy, która przemawia do czytelnika i zapewnia kilka godzin naprawdę przyzwoitej, serwowanej na dobrym, literackim poziomie, rozrywki.

To właściwe nie tyle powieść, co zbiór opowiadań połączonych, czasami dość luźno, dramatyczną historią ocalałego z rzezi chłopca (a później już dojrzałego mężczyzny), tytułowego Jaksy, który najpierw zmuszony jest uciekać w obawie o swoje życie a po latach sam mści się za śmierć swoich najbliższych i własna krzywdę.

Propozycja skierowana jest raczej do tej mniej wrażliwej (patrz męskiej) części czytelników, gdyż trup ścieli się naprawdę gęsto, a zestaw pomysłów dotyczących tego jak wyprawić swojego bliźniego na tamten świat jest doprawdy imponujący, choć, czasem, tak sugestywne epatowanie okrucieństwem (opisy rzezi, mordów czy tortur) dosłownie przeraża...

Jacek Komuda, przyzwyczaił nas już do tego swoimi wcześniejszymi powieściami (zwłaszcza „Bohunem", „Wilczym Gniazdem" czy znakomicie się czytającym cyklem „Samozwaniec")że doskonale buduje klimat i koloryt opowieści, bezpośrednio wpływając na fabułę czy losy przedstawianych postaci i tym razem również trzyma się tego schematu. Wszystko dzieje się tu zresztą w dość zawrotnym tempie. Krew leje się szerokim strumieniem, zaś jęki rannych i konających głośno niosą się po stepach i leśnych ostępach.. Rodowe zemsty, zdrady, gorące namiętności, pradawna magia, spektakularne pościgi, zasadzki i cała masa rozmaitych zbrojnych starć, mniejszych i większych, z pewnością staną się elementami, które nie pozwolą nam się nudzić.

Intrygująca fabuła, dynamiczna, wsparta umiejętnie stopniowanym napięciem akcja oraz nieźle skreślone postacie bohaterów, czynią z tej pozycji naprawdę niezwykle ciekawą lekturę nie tylko dla miłośników twórczości Jacka Komudy, bo tych, zapewne zachęcać nie trzeba. Ciekawie wykreowany świat przedstawiony, który przemawia do czytelnika, pozwala mu puścić wodze swojej wyobraźni i zagłębić się, choć na chwilę, w meandrach toczącej się opowieści.

Czy czegoś mi zabrakło? Owszem. Wydaje mi się, ale jest to jedynie moja subiektywna opinia, iż powstanie książki jako jednej spójnej całości a nie zbioru opowiadań pozwoliło by uniknąć pewnej dezorientującej chaotyczność, która czasami wkrada się w opisywane wydarzenia. Chyba że taki był właśnie zamysł twórczy autora....

Książka Jacka Komudy „ Jaksa" to kolejna, dobrze napisana opowieść w dorobku polskiego pisarza po która warto sięgnąć. Polecam.