Zwiadowcy Księga 13 Klan Czerwonego Lisa | Autor: John Flanagan

„Zwiadowcy” Johna Flanagana to chyba jedna z najbardziej znanych i bardzo chętnie czytanych młodzieżowych serii fantastycznych. I choć niewątpliwie cykl ten przeznaczony jest raczej dla młodszego odbiorcy, także wielu dorosłych z zapartym tchem śledzi kolejne przygody bohaterów funkcjonujących w bardzo ciekawie wykreowanym przez autora świecie. Co więcej, mimo, iż cała seria liczy sobie już trzynaście tomów, każdy z nich staje się bestsellerem. Podobnie zresztą, jak dodatkowa seria, która opowiada historie, jakie zdarzyły się przed wydarzeniami opisanymi we właściwych „Zwiadowcach”. Co decyduje o tak wielkim sukcesie serii? Z pewnością doskonale przemyślany i nakreślony z najwyższa starannością fantastyczny świat, który jednocześnie nie jest „przekombinowany”. Poza tym bohaterowie, którzy nigdy nie są jednowymiarowi i którzy budzą liczne emocje wśród odbiorców. Duże znaczenie ma oczywiście także sama akcja. Ta zaskakuje i chociaż starszy czytelnik szybko może przejrzeć pewne wątki, wciąż ma szansę czerpać z czytania ogromną przyjemność. To z kolei za sprawą charakterystycznego stylu autora – pełnego humoru i zrozumiałego – dostosowanego do młodzieży, która stanowi głównego odbiorcę książek.

Trzynasty tom, po lekturze mogę stwierdzić, że z pewnością nie jest ostatnim, to obietnica przeżycia kolejnej przygody. Znów mamy możliwość wrócić do dobrze już znanego świata i bohaterów. Warto wiec książki całej serii czytać od początku, sięgając bowiem po tom „Klan Czerwonego Lisa” bez znajomości poprzednich historii można poczuć się nieco zagubionym. Książki Flanagana czyta się jednak tak szybko i przyjemnie, że dotarcie do ostatniej z wydanych w ramach serii pozycji nie powinno być problemem. Zwłaszcza, ze lektura „Zwiadowców” naprawdę jest przyjemna.

„Klan Czerwonego Lisa” to opowieść, która koncentruje się przede wszystkim na postaci Maddie – księżniczki, która kończy już specjalne szkolenie umożliwiające jej dostanie się do elitarnej grupy tytułowych zwiadowców. Dziewczyna ma być pierwsza osobą płci żeńskiej, która zasili szeregi zwiadowców. Jednocześnie smaczku dodaje fakt, że jest ona właśnie księżniczką, co pociąga za sobą dodatkowe konsekwencje. Zakończenie nieco zbija z tropu, jednak właśnie dlatego każe przypuszczać, że już niedługo możemy spodziewać się kolejnej części.

Chcąc napisać rzetelną opinię o tej książce nie mogę jednak nie zauważyć minusów. Mimo, iż historia znów mnie wciągnęła, mimo, iż przyjemnie było przenieść się po raz kolejny w świat stworzony przez Flanagana, czytając miałam wrażenie, że niektóre fragmenty są pisane jakby na siłę, wymuszone, by nadal ciągnąć stworzoną i niemal skazaną na sukces historię. Tak często dzieje się, gdy mamy do czynienia z seriami, zwłaszcza tak dużymi. Poziom dalszych części jest nieco niższy niż poziom tych pierwszych, najbardziej pociągających. Tak jakby i autor już zmęczył się swoja historią czy bohaterami. Niewątpliwą wadą tego tomu jest też nie do końca udane tłumaczenie. Być może mniej wnikliwy czytelnik nie zauważy powtarzających się tu i ówdzie błędów stylistycznych i językowych, jednak mnie bardzo one raziły, przeszkadzając w całkowitym zanurzeniu się w lekturze. Pod tym względem stanowczo mogło być dużo lepiej.

Niemniej książkę polecam, nie tylko młodzieży, ale także dorosłym fanom fantastyki. To z pewnością lekka i przyjemna powieść, którą czyta się szybko, dla relaksu. Niezbyt skomplikowany świat przedstawiony sprawia, że czytelnikowi łatwo się w nim odnaleźć, co w przypadku niektórych powieści fantastycznych bywa problematyczne. Samej zaś historii po prostu trudno się oprzeć. Jestem pewna, że sięgnę po kolejny tom. Czy to już będzie ostatni? Czas pokaże…