Anomalia | Autor: Morfeusz

Sporządzając kilka tygodni temu szczegółowy przegląd mojej domowej biblioteczki dostrzegłam w niej wyraźne braki. Ilość tomów z zakresu literatury obyczajowej specjalizująca się zachowaniem i życiem społeczeństwa we wszelakich jego aspektach, okazała się być przerażająco uboga! Nie tracąc czasu postanowiłam szybko to zmienić.

Dzięki uprzejmości serwisu Sztukater w moje dłonie trafiła świeżo wydana, w marcu dwa tysiące osiemnastego roku, książka obyczajowa i jednocześnie romans autorstwa Morfeusza pod tytułem: "Anomalia".

Książka już na pierwszy rzut oka wydała mi się być bardzo interesująca. Miękka okładka ze skrzydełkami zachowana w minimalistycznych oraz klasycznych barwach - czerni i bieli, przedstawia jednocześnie dwie rzeczy. Pierwszą rzecz, którą dostrzegłam był krzyż. Dopiero przy kolejnym, dokładnym zapoznaniem się z ilustracją spostrzegłam, iż tak na prawdę przedstawia ona cztery betonowe budowle, być może są to budynki miejskie otoczone smutnymi, późno-jesiennymi gałęziami pozbawionymi już liści. Śmiało mogę swierdzić, iż szata graficzna książki jest zdecydowanie smutna, szara, a nawet nieco tajemnicza.

Wraz z tajemniczą i klimatyczną okładką dzieła oraz jego tytułem, równie zagadkowy jest autor, który w swym debiucie posłużył się zaledwie jednowyrazowym pseudonimem. Niestety o autorze nie znalazłam żadnych informacji, czego żałuję, gdyż lubię wiedzieć nieco więcej o autorze, którego dzieło mam zaszczyt analizować.

Do zapoznania się z książką zdecydowały również ostatnie słowa, które mam w zwyczaju zawsze przeglądać. Wyznaję zasadę, że nim zacznę czytać jakąkolwiek książkę najpierw czytam ostatnie jej zdanie - osobista fanaberia. Na końcu dzieła Morfeusza znajduje się wiersz mojego ulubionego poety Krzysztofa Kamila Baczyńskiego, którego twórczość jest mi niezwykle bliska. Ta informacja sprawiła, iż zainteresowanie "Anomalią" wzrosło.

Licząca dwieście pięćdziesiąt osiem stron książka podzielona została na osiem rozdziałów, które szczegółowo wyszczególnione zostały w spisie treści na ostatnich stronicach. Każdy z nich otrzymał swój tytuł: "Kiedy nastąpi koniec świata?", "Raj utracony", "W piekielnym uścisku", "Wydrążeni ludzie", "Król kier", "Postanowienie poprawy", "Tango",
oraz "Dwadzieścia lat później".

Lektura przedstawia intrygującą historię dwójki meżczyzn mającą miejsce nad brzegiem Loary na terenie Francji. Akcja dotyczy przede wszystkim spotkania dwójki bohaterów, którzy podczas swych spotkań wdają się w długą i ekscytującą dyskusję, podczas której poruszają dużo rozmaitych tematów. Z biegiem rozmowy ich znajomość przeradza się w przyjaźń. Jednym z mężczyzn jest Paul, były zakonnik, obecnie żebrak mieszkający w cygańskim obozie, który nieszczęśliwie zakochał się w młodym kleryku i porzucił Kościół. Drugi zaś zwie się Jan i jest pasjonującym się kinem nieznajomym. Poza ich rozmowami na temat kina i wszelakich filmów zbaczają także na inny tor i poruszają delikatne, a nawet trudne zagadnienia z ich życia. Były zakonnik wyznaje swój homoseksualizm i jakże niefortunny zawód miłosny. Uczucie jakie żywił względem kleryka Filipa okazało się przekleństwem i końcem jego duszpasterskiej kariery, która niegdyś prężnie się rozwijała.

Przyznaję książce Morfeusza pod tytułem "Anomalia" jak najbardziej zasłużoną ocenę prasową w wysokości 6 w skali od 1 do 6. Książka jest bardzo głęboka, ciekawa, oryginalna. Napisana została prostym, łatwo przyswajalnym językiem. Akcja jest niesamowicie wciągająca i intrygująca. Polecam ją przede wszystkim fanom literatury obyczajowej o niecodziennej tematyce. Debiut kryjącego się pod pseudonimem Morfeusz autora można bez wahania zaliczyć do udanych. Mam nadzieję, że to dopiero początek jego literackiej kariery.