Nauczyciel Tańca | Autor: Anna Dąbrowska

Najnowsza powieść Anny Dąbrowskiej to książka bardzo zachwalana przez recenzentów, więc jak tylko nadarzyła się sposobność sięgnięcia po nią, to nie mogłam odmówić. Jednakże po przeczytaniu powieści mój entuzjazm osłabł. Jeśli chcecie się dowiedzieć dlaczego, przeczytajcie dalszą część recenzji.

,,Nauczyciel tańca” opowiada o trójce młodych ludzi, których drogi życiowe się przecinają. Dominik to z pozoru szorstki i twardy mężczyzna skrywający bolesną przeszłość. Ima się różnych zajęć, ale jego prawdziwą pasją, w której się zatraca, jest specyficzny taniec zwany krumpem. Kaja i Sara to siostry, które nie mogą pogodzić się z utratą rodziców w wyniku tragicznego wypadku. Z tego powodu Sara nie mówi już od dwóch lat. Jej siostra jest coraz bardziej zdesperowana, ale za radą terapeutki postanawia zrealizować największe marzenie nastolatki, czyli lekcje krumpu.

,,Nauczyciela tańca” można zaliczyć do popularnego ostatnio nurtu Young Adult lub New Adult, mimo, że bohaterowie już dawno przekroczyli dwudziesty piąty rok życia. Powieść jest pełna schematów charakterystycznych dla tego typu literatury, co powoduje, że jest bardzo przewidywalna dla osoby, która już miała kontakt z podobnymi utworami. Z tego powodu historia nie porwała mnie mimo moich ogromnych chęci. Wynika to prawdopodobnie z tego, że z żadnym z bohaterów nie potrafiłam się utożsamić. Sposób życia Dominika w ogóle do mnie nie przemawiał. Ten 33-letni mężczyzna momentami zachowywał się jak nabuzowany hormonami nastolatek, który robi coś zamiast pomyśleć. Zatracił się w pesymistycznych myślach, w których nazywał siebie śmieciem z powodu niskiego wykształcenia.

Dodatkowo winę za brak dobrej pracy zrzucał na swoje tatuaże, których robił coraz więcej. W ten sposób okazał się postacią całkowicie niespójną, której toku myślenia i podejmowanych decyzji nie byłam skłonna zrozumieć. Co prawda jego traumatyczna przeszłość wywoływała we mnie żal oraz smutek z powodu tego, że istnieją ludzie, którzy krzywdzą dzieci i pozostają bezkarni. Nie zmienia to faktu, iż Dominik swoim dziecinnym zachowaniem i stałym pobudzeniem seksualnym działał mi na nerwy. Również Kaja okazuje się bohaterką, która zachowuje się dziecinnie mimo bagażu życiowych doświadczeń, które ją spotkały. Jedyną dorosłą osobą z tego tria okazuje się Sara. Nastolatka zmagająca się z mutyzmem jest jedyną osobą z tego grona, która potrafi podejmować decyzje i okazuje się dojrzalsza niż Kaja i Dominik. To właśnie ta utalentowana dziewczyna sprawiła, że przeczytałam powieść do końca, choć nieraz miałam ochotę rzucić nią w kąt.

Poza tym autorka za bardzo skupiła się na dużej ilości dramatów oraz powiązań pomiędzy bohaterami, które wychodzą na światło dzienne pod koniec powieści. W ten sposób powstała powieść pełna pogmatwanych powiązań, które zbytecznie zapętlają akcję i powodują, że fabuła staje się wręcz niedorzeczna.

Jedynym pozytywnym aspektem, który miło mnie zaskoczył, było dość dobre ukazanie środowiska ulicznych tancerzy. W opisie figur tanecznych oraz głównej idei wynikającej z tańczenia krupu widać dobrze wykonany przez autorkę research. Dzięki ukazaniu terapeutycznej roli krupu i jego pozytywnego wpływu na pozbywanie się negatywnych emocji miałam okazję przyjrzeć się stylowi tanecznemu, o którego istnieniu nie miałam pojęcia. Niestety mimo widocznych chęci autorki tej książki nie można uznać za powieściowy odpowiednik takich filmowych hitów jak ,,Step Up”, czy ,,Honey”.

Podsumowując: Powieść Anny Dąbrowskiej jestem skłonna polecić jedynie osobom znającym poprzednie powieści autorki oraz miłośnikom Young Adult lub New Adult. ,,Nauczyciel tańca” to powieść niezbyt wymagająca, dlatego można ją zabrać na wakacje, bo z powodzeniem spełni rolę czytadła, które szybko się czyta, ale i szybko o nim zapomina.