Opowieści Z Wielkiego Lasu | Autor: Andrzej Zieliński

Jako mól książkowy i zarazem matka, w żadnym wypadku nie mogę pozwolić na to, by moja córka wychowywała się bez książek. W związku z tym prężnie rozpoczęłam uzupełnianie braków o literaturę dziecięcą, której jak dotąd brakowało w moich zbiorach. Poza ponadczasowymi klasykami sięgam także po nowości, bo i wśród nich zdarzają się prawdziwe perełki, które warto posiadać. I choć moje dziecko ma zaledwie pół roku tak już od miesiąca zaczęłam wprowadzać tradycję codziennego czytania. Bo jak powszechnie wiadomo - na książki nigdy nie jest zbyt wcześnie, ani zbyt późno.

Na drodze poszukiwań ciekawych książek dla dzieci i młodzieży trafiłam na książkę polskiego debiutanta Andrzeja Zielińskiego pod tytułem: "Opowieści z Wielkiego Lasu", którą dzięki uprzejmości serwisu Sztukater miałam okazję zrecenzować.

Andrzej Zieliński jest z zawodu nauczycielem akademickim na Politechnice Gdańskiej, naukowcem i niegdysiejszym prorektorem ds. projektów i współpracy europejskiej. Prywatnie zaś Zieliński jest fanem prozy Tolkiena i wielbicielem jamników, niekoniecznie tych rasowych. Kiedy nie pracuje nad artykułami naukowymi i podręcznikami, chętnie przenosi się w świat fantazji, w którym zwierzęta i ludzie żyją w harmonii, wspólnie uczestnicząc w fascynujących przygodach – tak jak w jego debiucie literackim, „Opowieściach z Wielkiego Lasu".

Opowieści wydane zostały w dwa tysiące osiemnastym roku przez od lat cenione przeze mnie wydawnictwo Novae Res. Książka jest zbiorem dwudziestu ośmiu opowieści mieszczących się na dwustu stronicach. Bardzo istotnym faktem jest to, że pomimo iż książka zaliczana jest do literatury dziecięcej to śmiało może po nią sięgnąć każdy dorosły osobnik. Samo hasło na tylnej okładce mówi: "Dla wszystkich, którzy lubią bajki - zwłaszcza te, w których nieustannie do czytelnika puszczane jest oko". Lektura przedstawia bajki między innymi takie jak: "Brzydkie kaczątko", "Dziewczynka z zapałkami", "Kopciuszek i ropuszy król". Wykorzystując doskonale znane wszystkim klasyki Zieliński stworzył ich kontynuację oraz zupełnie nowe przygody. Zaczarowany Las, który przedstawia autor tworzy mnóstwo nowych przygód znanych nam postaci, ale również pokazuje nowych bohaterów oraz zupełnie nowe wydarzenia. Poznajemy w dziele Starego Wilka, który cechuje się niebywałą mądrością, jego małżonkę, Panią Sowę, Pana Puchacza, Lwiątko, Bobra, Królową Elfów i wiele innych. Akcja zaś dzieje się na terenie Zaczarowanego Wielkiego Lasu, Czarnego Potoku, Wilczego Boru i innych.

Bajki są pełne humoru jak również zawierają ciekawy, mądry i co najważniejsze - pouczający morał. Tak na prawdę spośród wszystkich opowieści każdy jest w stanie znaleźć coś dla siebie.

Szata graficzna książki jest bogata i współgrająca z tytułem dzieła. Na przedniej stronie miękkiej okładki ze skrzydełkami widnieje głowa jelenia. Na jego porożach, które utożsamione zostały z gałęziami drzew poprzez liście, siedzą cztery różnobarwne ptaki. Na drugim planie zza jelenia wygląda cień wilka. Całość zachowana została w delikatnych, leśnych barwach. Wnętrze zaś pozbawione zostało ilustracji, dzięki czemu wyobraźnia czytelnika może działać na pełnych obrotach.

Przyznaję książce Andrzeja Zielińskiego pod tytułem: "Opowieści z Wielkiego Lasu" ocenę prasową w wysokości 5 w skali od 1 do 6. Polecam ją wszystkim miłośnikiem bajek i baśni od co najmniej dziesięciu lat! Niektóre opowieści są dość drastyczne i mroczne, przez co nie byłabym skłonna czytać ich najmłodszym, ale ja jako dorosła czytelniczka bardzo cenie sobie ten klimat. Książka jest dziełem debiutanckim, który mam nadzieję, że będzie dopiero początkiem kariery Zielińskiego!