Trening Ikigai Japońska Sztuka Codziennej Radości | Autor: Hector García MolinaFrancesc Miralles Contijoch

Zaledwie dwa lata temu na rynku książki pojawiła się niezwykła publikacja autorstwa Hectora Garcii i Francesca Mirallesa. „Ikigai. Japoński sekret długiego i szczęśliwego życia” cieszyło się tak dużym zainteresowaniem, że poradnik przetłumaczono na ponad 30 języków. Tym razem autorzy postanowili pomóc czytelnikom w praktycznym stosowaniu ich porad. Opublikowali więc drugą książkę, równie dobrą, co poprzednia.

„Trening ikigai. Japońska sztuka codziennej radości” to już bardzo szczegółowy opis konkretnych działań, które możemy podjąć by odnaleźć swoje ikigai. Czym ono jest? Słowo to wywodzi się z języka japońskiego i jak zaznaczają autorzy oznacza: „sens życia, marzenie, które pozwala ci wstawać codziennie rano z pokładami energii”.

Publikacja różni się od poprzedniej części przede wszystkim tym, że nie skupia się już wyłącznie na tłumaczeniu czym jest ikigai i sposobach dążenia do długowieczności. „Trening...” przede wszystkim proponuje aż 35 kroków, które nie tylko pomogą znaleźć nasze własne ikigai, ale także pomogą je wzmocnić. W pierwszej części autorzy poruszyli ten temat pobieżnie, ograniczając się do kilku zaledwie wskazówek. Ich zastosowanie w życiu zależało przede wszystkim od czytelnika – tego w jaki sposób je rozumie i czy jest w stanie je wprowadzić w życie. Wszelkie dodatkowe informacje musiał on wyszukać sam. Autorzy przyznają, że po publikacji pierwszej części bardzo wiele osób pisało do nich z pytaniami o to jak odnaleźć swój sens życia. Zrozumieli więc, że napisanie praktycznego uzupełnienia jest niezbędne.

Książka jest bardzo dobrze napisana, podawane przez Garcię i Mirallesa informacje są ciekawe, a sposób w jaki zostały spisane jest klarowny i zrozumiały dla czytelnika. Jest to ważne, gdyż w publikacji znajduje się wiele ćwiczeń do samodzielnego wykonania. W wielu miejscach pojawiają się luki, w których należy coś napisać. Niezwykłe też w książce jest to, że autorzy skupiają się niemal na każdym aspekcie życia. Dzięki „Treningowi ikigai” można więc dokonać prawdziwej rewolucji.

Interesująca jest również sama struktura książki. Każdy rozdział to inna stacja superekspresu jadącego przez 3 japońskie miasta: Tokio, Kioto i Ise. Odzwierciedlają one kolejno: przyszłość, przeszłość i teraźniejszość. W ten sposób są także dobrane poszczególne ćwiczenia. Według autorów: „Za pomocą treningu ikigai szukamy równowagi między naszą przeszłością, teraźniejszością, a przyszłością, aby odnosić sukcesy, w pełni wykorzystywać swój potencjał i spełniać swoje cele”. Tu nie ma drogi na skróty, a każde następne ćwiczenie jest równie ważne, co poprzednie.

Książkę kończy bardzo praktyczna lista 35 wskazówek, które stanowią podsumowanie wszystkich ćwiczeń, wszystkich poszczególnych stacji naszego superekspresu. Warto ją sobie przepisać i powiesić w widocznym miejscu, żeby zawsze pamiętać o tym, czego nauczyliśmy się podczas lektury oraz dążyć do tego, by żyć w zgodzie z tymi zasadami.

Podsumowując, „Trening ikigai” to równie dobra publikacja, co poprzednia część. A może nawet pokusiłabym się o stwierdzenie, że nieco lepsza? Na pewno więcej można z niej wyciągnąć, bardziej zmienić swoje życie z jej pomocą i odnaleźć swoje ikigai. Poprzednia bardziej skupiła się na tym czym owe ikigai jest, pozostawiając niewiele wskazówek do zmian. Z tego też powodu jest ona niezbędną lekturą przed „Treningiem...”, bo pozwoli zrozumieć, co oznacza to japońskie słowo. Jeśli więc zamierzacie sięgnąć po książki Garcii i Mirallesa, to najlepiej przeczytajcie od razu po obie. Świetnie się uzupełniają. Polecam!