Odpuść Sobie I Żyj | Autor: Fabrice Midal

Poradnik motywacyjny autorstwa Fabrice Midala to właściwie jego osobista historia życiowa okraszona wskazówkami i intymnymi przemyśleniami na temat tego, jak żyć efektywnie i szczęśliwie. Już w tytule sugeruje nam, jaki jest zamysł jego książki – po prostu, najzwyczajniej w świecie stanowczo nakazuje zaprzestania zamartwiania się bezsensownymi błahostkami, które poprzez swoje małe znaczenie, nie powinny być w centrum naszej uwagi. Midal całkowicie odrzuca dogmaty praw i zasad, które ograniczają naszą wolność, nie akceptuje rygorystycznych zasad funkcjonowania w świecie, który zamiast być naszym azylem, staje się piekłem radykalizmu i przymusu działania w sposób, w jaki oczekują tego od nas inni. Nie chodzi tutaj o odrzucenie norm społecznych i rozpoczęcie działań zagrażających równowadze społeczności, tylko o rozszerzenie naszych osobistych horyzontów, o nie zamykanie się w klatce frazesów i wyobrażeń innych na temat naszej osoby. Według jego koncepcji, człowieka w działaniu nic nie ogranicza, prócz jego intymnych i osobistych zahamowań i lęków. Często nie sięgamy po to, co możemy tylko dlatego, że boimy się opinii innych, myślimy zbyt intensywnie nad domniemanymi konsekwencjami, które zbyt często są przejaskrawione i wyolbrzymione. Autor odwołując się do przykładów ze swojego życia prowadzi nas przez wiele różnych ważnych lekcji życiowych – pokazuje różnicę między spokojem a pokojem, tłumaczy na czym polega prawdziwa medytacja i cały czas akcentuje znaczenie jednostki w świecie doczesnym.

Co ciekawe, nie przybliża nam tajników medytacji za pomocą słowa pisanego, mówi o tej kwestii raczej ogólnikowo, co nie oznacza, że nie podkreśla jej znaczenia w świecie pełnym pośpiechu, cierpienia, chorób… Przede wszystkim próbuje nam, czytelnikom, wytłumaczyć, że medytacja nie może być dla nas obowiązkiem, tylko przyjemnością i że nie ma jednej definicji „dobrej medytacji”, gdyż dla każdego z osobna będzie ona miała inną wartość i inne znaczenie. Doktor filozofii nie odbiega również od tematu napiętnowania jednych przez innych, samego siebie podając za przykład „dziwaka”, którzy przemierzył długą drogę, aby odnaleźć samego siebie i duchowy spokój.

Od strony technicznej książka nie jest skomplikowana i to jest jej niebywałym plusem. Gdy pierwszy raz przeczytałam słowo „medytacja” zaczęłam się obawiać, że na kolejnych stronach znajdę rozpiskę, co i jak powinnam robić. Odetchnęłam jednak z ulgą, gdy autor ten temat pozostawia w tzw. otwartej chmurze, niczego nie nakazuje i nie grozi palcem nad czytelnikiem. W tej kwestii też panuje „wolność” związana z obraniem własnej metody przeciwdziałania smutkowi, depresji i innym problemom. Językowo książka jest przystępna, nie nudzi, czyta się ją płynnie i zgrabnie. Do tej kwestii także nie mam żadnych większych zastrzeżeń – poradnik narracyjnie trzyma poziom.

Pozostaje jednak problem wdrożenia rad autora w życie. Niby to, co mówi, wydaje się być proste i nieskomplikowane, jednak wprowadzenie tego wszystkiego okraszone jest trudnościami. Niby teoretycznie wiemy, że „odpuszczanie sobie” w niektórych kwestiach uwolni naszą umysł od zbędnego balastu, jednak dla niektórych będzie to długotrwały etap, a nie szybki przeskok. Osobiście chyba sama należę do osób, które wskazówki zawarte w tej książce muszą sobie przetrawić, przeanalizować, poddać głębokiej analizie, a być może jeszcze raz, od deski do deski ,zmuszona będę przeczytać cały poradnik. Na ten moment, co do warstwy typowo techniczno – zadaniowej mam małe wątpliwości, które nie zostaną jeszcze długo rozwiane. Jednak dla samej historii życia autora, jestem w stanie polecić tę lekturę.