Rodzinne Rewolucje | Autor: Małgorzata Kasprzyk

Choć rzadko mi się to zdarza, w tym przypadku do książki przyciągnęła mnie jej okładka. Dość zagadkowa, prosta, a przy tym jednak nietypowa- sprawiła, że nabrałam chęci, by poznać, jaką historię skrywa ona w swoim wnętrzu.

Mówi się, że małe dzieci to mały kłopot, a duże dzieci to duży kłopot. Jak wiele prawdy jest w tym powiedzeniu przekonać się można sięgając po tę nieskomplikowaną, a jednak życiową opowieść. Zosi i Jankowi wydawało się, że ich ślub nie wpłynie już w większym stopniu na dorosłe dzieci. W najgorszym wypadku nie spodziewali się także, że próba utrzymania ciepłych relacji między Jego i Jej pociechami może przynieść tyle zawirowań. Kasprzyk w przystępny i interesujący sposób pokazuje nam jednak, gdzie leży problem i na czym on polega.

„Rodzinne rewolucje” to w dużej części historia o tym, że niełatwo jest zacząć w życiu nowy etap. Szczególnie, gdy ten poprzedni zakończył się nie do końca tak, jakbyśmy sobie to wyobrażali, czy jakbyśmy sobie tego życzyli. W swojej powieści Kasprzyk porusza temat rozwodu i wiążących się z nim konsekwencji, które dotykają zarówno rodziców, jak i dzieci. Nawet, jeśli wydaje nam się, że wszystko jest w porządku, a dorosłe dzieci ominęły te kwestie bokiem, to jednak… nigdy nie wiadomo.

Choć okładkowe streszczenie obiecywało historie humorystyczną, to ciężko mi jednak z tym stwierdzeniem się zgodzić. Owszem, można powiedzieć, że to opowieść dość lekka, opowiedziana z pewnym dystansem, podchodząca do niektórych spraw z niejakim przymrużeniem oka, ale jednak nie zabawna. Zamiast humoru wywołała we mnie trochę refleksji, a błądzący po twarzy uśmiech pojawiał się raczej ze względu na pewne przemyślenia, niż w związku z zabawnymi książkowymi sytuacjami. Nie mogę jednak powiedzieć, bym miała z tym problem. Taka forma przedstawienia tematu jak najbardziej mi pasuje i do mnie przemawia. Szczególnie, że książka ma bardzo realistyczny wymiar.

Powieściowa problematyka, towarzysząca jej refleksyjna codzienność, a także pełnowymiarowi bohaterzy sprawiają, że całość wypada bardzo przekonująco, w taki prosty, ludzki sposób. Wydaje mi się, że takie historie pisane właściwie przez samo życie najbardziej trafiają do serca czytelnika i najdłużej zostają w jego pamięci. Powieściowa sytuacja przypomina nam te, z którymi sami spotykamy się na co dzień, a uczestnicy opisywanych wydarzeń przywodzą na myśl nas samych. Całość ujmuje realistyczną swobodą opisów i umiejętnością przedstawienia wcale nie tak znowu zwyczajnych wyborów i wiążących się z nimi konsekwencji.

„Rodzinne rewolucje” to przyjemne połączenie interesujących i aktualnych tematów, które poprzez swoją uniwersalność stają się bliższe czytelnikowi. Kasprzyk opowiada nie tylko o rodzinie, ale całej otoczce, która się z nią wiąże. Potrzebie zaufania, konieczności znalezienia przestrzeni dla siebie, wspólnych planach, magii wspomnień, sile przyjaźni i miłości. Te tematy nigdy nie nudzą i zawsze się sprawdzają, szczególnie, gdy zostają przedstawione właśnie w taki sposób. Lekko, przyjemnie, refleksyjnie.

Autorka posiada bardzo przyjazny czytelnikowi styl. Opowieść została napisana subtelnie, z uwzględnieniem istotnych kwestii. Czyta się ją szybko, z zawrotną prędkością pokonując kolejne strony.
„Rewolucje rodzinne” to książka, której warto poświęcić kilka wieczorów. Każdy z nas znajdzie w niej coś dla siebie, obserwując historie z życia własnego lub też codzienności swoich bliskich czy przyjaciół.