Gryfony. Znak Gryfa | Autor: Michael Peinkofer

Baśń, przygoda, magia i piękne emocje - czyż można wymarzyć sobie coś piękniejszego na czas wiosennego relaksu z książką w ręku? Oczywiście, że nie! Z tym przekonaniem też pragnę podzielić się z wami wrażeniami i spostrzeżeniami z lektury powieści, która dokładnie wszystko to oferuje nam swoją piękną fabułą. Książka ta nosi tytuł "Gryfony. Znak gryfa", zaś jej autorem jest niemiecki autor bajek i baśni - Michael Peinkofer...

Główną bohaterką tej opowieści jest kilkunastoletnia dziewczynka - Melody Campbell. Dziewczynka mieszkająca ze swoją babcią, ucząca się w miejscowej szkole i wiodąca całkowicie zwyczajne, nudne i nie do końca szczęśliwe życie nastolatki... Życie, które oto ulega całkowitej zmianie za sprawą wykopania spod ruin pradawnej celtyckiej świątyni pewnego wyjątkowego przedmiotu... Przedmiotu przypominającego kształt jaja, mieniącego się błękitnym kolorem i zachwycającego wzrok swoim pięknem... I gdy z pękającej skorupki wyłania się małe stworzenie przypominającej połączenie lwa i orła..., nic już nie będzie takie, jak dawniej... Będzie za to inne, fascynujące, magiczne i wypełnione wielką przygodą!

Opowieść Michaela Peinkofera, stanowi sobą przykład klasycznej baśni i bajki dla młodego czytelnika, której to strony wypełnia wielka przygoda, niezwykłe emocje i bardzo cenne przesłanie na temat tego, co w życiu jest i powinno być najważniejsze. To fascynująca historia o niezwykłej przyjaźni, więzi i miłości pomiędzy człowiekiem a magicznym stworzeniem, będąca nie tylko wstępem do baśniowej historii o przeznaczeniu i spektakularnej misji Melody i jej Gryfona, ale też i wspaniałą narracją o tym, iż samotność nie musi trwać wiecznie, jeśli tytko otworzymy nasze serca na kogoś obok nas...

Fabuła tej książki prezentuje się tu niezwykle okazale, oferując nam najpierw bardzo spokojne wprowadzenie w codzienność i życie głównej bohaterki, a następnie rozpoczynając u jej boku wielką przygodę, której to początek daje odnalezienie magicznego jaja z Gryfonem. Od tej chwili wkraczamy też w świat magii, pradawnej legendy i wiedzy zakazanej dla postronnych, czyli mitologii związanej z Gryfonami i Smokami... Co ciekawe, miejscem akcji pozostaje w głównej mierze współczesnym nam i jak najbardziej rzeczywisty świat, który to opuszczamy jednie w kilku momentach, udając się do krainy magii i fantazji. I w obu tych miejscach, akcja tej historii pędzi z wielką prędkością, prezentuje się niezwykle intrygująco i nie pozwala oderwać od tej lektury choćby na krótką chwilę, gdyż ciekawość tego co czeka Melody, Roddy'ego i Gryfa Agravaina, jest zbyt wielka!

Bardzo wiele dobrego można powiedzieć o bohaterach tej książki, czyli de facto wymienionej powyżej trójki. Melody jest bardzo inteligentną, ciekawą świata, sprytną i niezwykle wrażliwą dziewczynką, dla której to jedyną rodziną jest jej kochana babcia (jej rodzice zginęli przed laty w wypadku samochodowym) i która to mimo licznych trosk i kłopotów, zawsze stara się optymistycznie patrzeć na świat i życie. Pomaga jej w tym jej najbliższy przyjaciel - Roddy, który okazuje się być bardzo uczynnym, dobrym i pomocnym chłopcem, na którego to czas, poświęcenie i wsparcie, Melody zawsze może liczyć. I wreszcie trzeci z owej ferajny - mądry, tajemniczy, dysponujący niezwykłymi mocami pół lew i pół orzeł - Gryfon Agravain. Fascynuje nas jego wygląda, charakter i wiedza jaką dysponuje i jaką dzieli się z dwojgiem nastolatków... To bardzo ciekawi, wyraziści i piękni bohaterowie tej opowieści, których to poznawanie na jej kartach, stanowi autentyczną przyjemność:)

Książka ta reprezentuje sobą ten rodzaj fantastyki, który to z pewnością zostałby uznany przez wszystkich rodziców, za idealny! Mocną przesłanką ku tej tezie jest to, iż lektura tej powieści łączy sobą przyjemne z pożytecznym, a więc oferuje barwną, ciekawą i pięknie przedstawianą baśniową historię, jak i też wychowuje młodego czytelnika zwracając jego uwagę na piękno i siłę takich wartości, jak przyjaźń, poświęcenie dla dobra innych i honor w życiu człowieka. W mej ocenie to niezwykle cenna lekcja, która przekłada się na jeszcze większą wartość tej książki. Ponadto nie bez znaczenie jest również ten fakt, iż opowieść ta nie emanuje tak bardzo modną dziś przemocą, lecz stara się trzymać jak najdalej od jej przejawów, czyniąc tę historię nie tylko intrygującą, ale też i ze wszech miar bezpieczną dla dzieci.

Ta przepięknie wydana, opatrzona niezwykle barwną okładką i ubrana w twardą oprawę powieść, zabiera nas swoją fabułą do świata dziecięcej fantazji, marzeń i pięknych prawd, o których to zawsze warto pamiętać. Zabiera, a następnie gwarantuje wspaniałą rozrywkę, przednią zabawę i moc wielkich emocji, o których to nie sposób zapomnieć przez bardzo długi czas. Z tego też względu polecam z całego serca sięgnięcie po powieść "Gryfony. Znak gryfa", tym bardziej iż jej kontynuacja także zawita wkrótce na półki polskich księgarń:) Polecam - naprawdę warto!

Powieść Michaela Peinkofera Gryfony. Znak Gryfa to świetna propozycja literatury fantasy dla dzieci, które uwielbiają opowieści o dziwacznych i nierzadko niebezpiecznych stworzeniach, czarach, magii i przeznaczeniu.

Melody Campbell nie ma w życiu łatwo. Dziewczynkę wychowuje babcia Fay, która wprawdzie bardzo kocha wnuczkę, ale nie potrafi zastąpić jej rodziców. Główna bohaterka pomaga swojej opiekunce w prowadzeniu podupadającego pensjonatu jak może, starając się przy tym zachować dobre oceny w szkole. Kłopoty finansowe, jakie ma rodzina, nie są jednak największym zmartwieniem dziewczynki. Dużo poważniejsze okazują się konsekwencje, jakie z nich wynikają. Pensjonat ma zostać zburzony, a na jego miejscu powstać nowoczesny hotel. To jednak nie koniec problemów głównej bohaterki. Równie trudne, a może nawet gorsze, okazują się codzienne zmagania z Ashley McLusky – obrzydliwie bogatą, przekonaną o swej bezkarności koleżanką z klasy, która razem ze innymi dziewczynami na każdym kroku pokazuje Melody, jak bardzo nią pogardza. W tych trudnych relacjach wspiera główną bohaterkę jej przyjaciel Roddy, który doskonale rozumie, jak to jest być kozłem ofiarnym w klasie, a nawet w całej szkole. Punktem zwrotny w życiu małej Campbell okazuje się dzień jej urodzin, kiedy to w sklepie z antykami dziewczynka odnajduje pierścień świecący dziwnym blaskiem. A to tylko początek. Gdy Melody odkopie w ziemi jajo, z którego wykluje się dziwna kreatura, prawdziwe tarapaty dopiero się zaczną.

Powieść Michaela Peinkofera to barwna historia o dorastaniu, kształtowaniu własnego charakteru, uczeniu się bycia odważnym i stawiania czoła największym wyzwaniom. To także opowieść o sile przyjaźni i wartościach – uczciwości, pracowitości, życzliwości i empatii. Natomiast bohaterowie tacy jak Ashley McLusky i jej ojciec stanowią antywzorce postępowania oraz ucieleśnienie następujących cech: chciwości, okrucieństwa, antypatii. Książka uwrażliwia młodych czytelników na cierpienie drugiego człowieka, uczy otwartości na innych. Ogromną wartością jest tutaj także rodzina – nie zawsze doskonała, trochę pokraczna i niepełna, ale kochającą i dająca wsparcie.

Powieść uznaję za godną uwagi także dlatego, że przełamuje dosyć długo utrzymujący się w literaturze dziecięcej i młodzieżowej stereotyp walecznego chłopca, który przekracza granice samego siebie, ratuje świat, bierze udział we wspaniałych przygodach oraz uległej, cichej, czekającej na pomoc dziewczynki. Peinkofer pokazuje, że może być zupełnie inaczej. Tym razem to Melody „podbija świat”, nie przejmując się obowiązującymi konwenansami. Pomimo tego, że główną bohaterką jest dziewczynka, sądzę, że także i chłopcy będą zaciekawieni lekturą. Szybkie zwroty akcji, fantastyczne stwory oraz niesamowite przygody gwarantują, że czas poświęcony na czytanie będzie wyjątkowy.

Książkę cenę również za to, że motywuje do wiary we własne siły. Gryfony to bowiem powieść, w której spełniają się marzenia. Cel ten okupiony jest jednak długą, trudną i wielokrotnie niebezpieczną drogą. Nie dociera się do niego w pojedynkę, ale zawsze przy pomocy bliskich ludzi, dający symboliczne i dosłowne wsparcie w chwilach zwątpienia. Ze wszystkich powyższych względów śmiało mogę stwierdzić, że powieść ma nie tylko wymiar estetyczny, opierający się na przyjemności czytania, ale również dydaktyczny. Ostatnie z wymienionych treści są sprytnie przemycane w taki sposób, by młody czytelnik mógł nieświadomie uczyć się pożądanych postaw społecznych. Brak tu natrętnego moralizatorstwa, które zazwyczaj bywa odstraszające.

Przeczytawszy powieść Gryfony. Znak Gryfa, byłam pod jej naprawdę dużym wrażeniem. Czas spędzony z tą lekturą był fascynujący. Dlatego też z czystym sumieniem mogę polecić ją wszystkim przyszłym odbiorcom.