Podpalacz | Autor: Wojciech Chmielarz

W zimową noc w willi na Ursynowie wybucha pożar, w którym ginie biznesmen, a jego żona, celebrytka, zostaje ciężko poparzona. Początkowo wygląda to na nieszczęśliwy wypadek. Jednak wkrótce sprawa zaczyna budzić wątpliwości. Pojawiają się przesłanki za tym, że pożar wcale nie był przypadkowy. Dochodzenie trafia w ręce komisarza Mortki, przenikliwego człowieka pracującego w prestiżowej komórce policji, która potrafi doszczętnie zrujnować życie osobiste. To z pozoru proste dochodzenie coraz bardziej się gmatwa i zaczyna coraz bardziej niszczyć i tak już mocno nadszarpnięte relacje komisarza z byłą żoną. Czy Mortce uda się rozwiązać sprawę, zanim dojdzie do kolejnej tragedii? Jaki cel ma podpalacz? Dlaczego wybiera akurat te, a nie inne domy? A może zależy mu na konkretnej osobie, a pozostałe podpalenia mają odwrócić uwagę? Czy aby wyegzekwować sprawiedliwość, komisarz naciągnie granice prawa?

Przyznaję się bez bicia, że choć seria o komisarzu Mortce ma już trochę lat, usłyszałam o niej dopiero przy okazji wznowienia edycji przez Wydawnictwo Marginesy. Czy cieszę się, że nadrobiłam zaległości? Tak. Tym bardziej, że Mortka to chłop z jajami, choć do najłatwiejszych w obyciu nie należy, ale nie powiem, żeby jakoś specjalnie mi to przeszkadzało. Co więcej, moim zdaniem to on jest najjaśniejszym punktem w całej tej opowieści. Nie mogę też zapomnieć o podpalaczu, który rozniecił tę iskrę, ale w tej kwestii nie powiem nic więcej, żeby czegoś nie zdradzić.

Jeśli szukacie książki o śledczym, któremu daleko do prowadzenia spraw w schematyczny, zgodny z zasadami sposób, chyba znaleźliście coś dla siebie. To człowiek, którego nie da się zapakować w ramy. Jego zachowanie przysporzyło mu wielu wrogów, a ich grono zapewne jeszcze się powiększy. Praca również położyła kres jego małżeństwu. Relacje z byłą żoną do najłatwiejszych nie należą. W sumie trudno się temu dziwić.

Historia wciąga. Może nie od początku, bo przez pierwszych parę stron nie do końca potrafiłam wczuć się w klimat, ale potem poszło już z górki. Kiedy wyszło na jaw, że to nie pierwsza tego typu sprawa w okolicy, rozsiadłam się wygodnie na fotelu z książką i nie mogłam się doczekać chwili, gdy dowiem się, o co chodzi z tytułowym podpalaczem.

Dość długo zachwycałam się wyłącznie zagranicznymi kryminałami, nie wiedząc, że mamy swoich rodzimych komisarzy z krwi i kości. Owszem, parę aspektów życia Mortki może się pokrywać z życiorysami innych, dobrze znanych z literatury śledczych, ale zapada on w pamięć, a to moim zdaniem najważniejsze. To nie jest kolejny stereotypowy policjant, który wsuwa pączki, rozwiódł się z żoną, walczy z nadwagą i próbuje na nowo poukładać sobie życie. To facet, o którym się nie zapomina.

Raczej nie powinniście narzekać na nudę. Dzieje się sporo, sprawa do najłatwiejszych nie należy, więc nie sądzę, byście szybko poukładali wszystkie klocki do kupy. Ja do samego końca nie wiedziałam, jaki będzie finał i do tej pory zbieram szczękę z podłogi. Szacun dla autora.

Nie musicie obawiać się tego, że pogubicie się w wielowątkowej akcji. Wszystko jest przemyślane i dopięte na ostatni guzik. Bohaterowie z krwi i kości sprawiają wrażenie realnych. Jestem w stanie uwierzyć, że coś takiego mogłoby się gdzieś wydarzyć. Mało to wariatów chodzi po tej ziemi?