Czad W Poszukiwaniu Straconego... | Autor: Arun Milcarz

Czasami w nasze ręce trafiają książki, które nie mają nas rozbawić albo zapewnić rozrywkę, tylko czegoś nauczyć, być może dać do myślenia, uderzyć po rękach i pokazać jacy naprawdę jesteśmy. Od czasu do czasu udaje nam się przeczytać historię, która nie tylko nie pozwoli nam odłożyć się na półkę zanim nie dobrniemy do ostatniej strony, ostatniego słowa, ale pozostawi nas z niewiarygodnym kacem moralnym. Nie zawsze jest to początkowym zamierzeniem autora, czasami jest to kwestia przypadku. Zazwyczaj jednak jest to ten moment kiedy uświadamiamy sobie jak wiele jeszcze nie wiemy, i ile może nas nauczyć dwieście jeden stron zapisanych przez człowieka, którego nie znamy.

'Czad' to historia podróży, nie tylko tej fizycznej, ale też duchowej, która niekoniecznie musi zmienić człowieka (czy grupę ludzi, bądź nawet społeczność), ale pokazać, może wytknąć nam nasze wady. Powieść o Polaku nie do końca uciekającym przed swoim życiem, ale na pewno próbującym coś zrozumieć, coś znaleźć. Sens? Zapewne. Może jednak jest to po prostu opis ucieczki przed światem, który się zna. Przed rodziną, którą się kocha. Przed żoną, z którą nie zawsze się układa. Przed Polską. Przed sobą samym. Może, a może nie. Myślę, że każdy odbierze tą historię na swój sposób, dostosuje do swojej sytuacji, do samego siebie. Niektórzy będą widzieć człowieka, który ma dość. Inni mężczyznę szukającego zrozumienia. Jeszcze inni nie zobaczą nic, ale nie będzie ich wielu. To w końcu książka, która wręcz siłą zmusza do refleksji, nie tylko nad naszym życiem, ale też życiem innych.

Kiedy zaczęłam czytać 'Czad' wiedziałam, że będzie to mocna, i przede wszystkim, dobra lektura. Arun Milcarz nie boi się nazywać rzeczy po imieniu. Wytyka Polakom ich narzekanie (samemu sobie również), wieczny pośpiech, szukania dziury w całym i problemów w miejscu gdzie ich zazwyczaj nie ma. Jesteśmy narodem ludzi narzekających, nie przepadającym za powodzeniem sąsiadów czy nawet członków rodziny. Jeśli ja nie mam dobrze, dlaczego inni mają mieć? Niestety, w słowach autora nie ma kłamstwa. Niestety, bo kiedy na zaledwie dwustu stronach wyleje się na nas wiadro polskiej prawdy, niekoniecznie będziemy zadowoleni. Nie każdego będą dotyczyć jego słowa, ale większość z nas zna takie osoby. 'Typowych Polaków'. Autor jednak nie obraża naszego narodu, nie sądzę, żeby to kiedykolwiek było jego zamiarem. Sam z pokorą i pewną nutą czarnego humoru, przyznaje przed sobą, że tacy już jesteśmy. Możemy się zmienić, albo zostać sobą. Możemy szukać czegoś więcej, potrzebować zmiany, odetchnąć, albo stanąć w miejscu, tam gdzie nam dobrze, gdzie czujemy się jak w domu. Wszystko zależy od nas.

'Czad' to historia prosta w przekazie, którą połkniecie w ciągu jednego popołudnia. Będzie to kilka godzin wypełnionych dobrą lekturą, masą przemyśleń i może kilkoma uśmiechami. Autor nie owija w bawełnę, a jego uwagi na temat polskości trafiają w samo sedno. Myślę, że to nasza osobista podróż. Nasza szansa żeby spojrzeć przez chwilę na wszystko z boku, siedząc w wygodnym fotelu lub leżąc w łóżku, ukryci przed światem. To możliwość poznania chociaż cząstki obcej, tak bardzo różniącej się od naszej, kultury. Jednak przede wszystkim to książka o życiu i decyzjach, które podejmujemy każdego dnia. Nie jest kolorowa, ale jest prawdziwa, i to powinno was przekonać do niej najbardziej. Nic tak nie zbawia czytelnika jak prawda płynąca z książki. Niech więc 'Czad' będzie waszą lekcją życia.