Wiatr | Autor: Marcin Ciszewski

Wszystko na tym świecie musiało mieć kiedyś swój początek, będący pierwszym krokiem ku temu, co działo i dzieję się obecnie... Nie inaczej ma się rzecz także i z "meteorologicznym" cyklem powieściowym Marcina Ciszewskiego, którego to pierwszy akt poznajemy dopiero teraz, a więc już po lekturze powieści przedstawiających przyszłe losy bohaterów tej sensacyjnej sagi, odbywając tym samym fascynującą podróż w przeszłość tej literackiej fabuły... Książka ta nosi tytuł "Wiatr" i ukazała się oczywiście nakładem Wydawnictwa Warbook.

... a początek ten przedstawia się niezwykle klimatycznie, przenosząc nas oto swoją fabułą wprost w polskie Tatry, a dokładniej rzecz ujmując - na Kasprowy Wierch. Jakub Tyszkiewicz wraz z żoną Heleną oraz swoim przyjacielem Staszkiem Krzeptowskim, udają się do górskiego schroniska by tam hucznie pożegnać i przywitać Nowy Rok. Jednak los ma wobec obu komisarzy Komendy Stołecznej Policji zupełnie inne plany, gdyż oto jedna z uczestniczek sylwestrowej imprezy ulega tragicznemu wypadkowi, dla której to jedyną szansą na przeżycie jest jak najszybsze przetransportowanie rannej do szpitala. Wobec ekstremalnie trudnych warunków pogodowych, Tyszkiewicz i Krzeptowski decydują się zwieźć kobietę nartostradą, co już samo w sobie wydaje się szaleńczą misją. To jednak dopiero początek kłopotów gości górskiego schroniska, gdyż chwilę potem gaśnie światło, padają pierwsze strzały i rozpoczyna się przerażająca gra o życie, w którą wikłają się terroryści i służby specjalne...

"Wiatr" to rasowy thriller sensacji, który porywa nas swoją inteligentną, złożoną i absolutnie nieprzewidywalną fabułą od pierwszych stron, nie pozwalając oderwać się od niej aż do samego końca. Znajdziemy tu niepowtarzalny klimat gór i aurę niepokojącego osaczenia, spotkamy wyjątkowe, tak znane nam już, jak i zupełnie nowe postacie, uświadczymy mocy ekstremalnych przygód i niezwykle barwnych scen walki, jak i przede wszystkim damy porwać się misternie skonstruowanej i zaplanowej w najdrobniejszych szczegółach fabule szpiegowsko-sensacyjnej rozgrywki, która to z jednej strony intryguje nas swoim przebiegiem, z drugiej zaś przeraża realizmem...

Powieść ta z pewnością wyróżnia się z całego cyklu, oferując nam sobą po pierwsze wąski przedział czasowy rozgrywających się tu wydarzań - kilkanaście godzin sylwestrowej nocy, jak i równie ograniczony obszar miejsca akcji, czyli schronisko na szczycie Kasprowego Wierchu i jego okolice. To z kolei przekłada się na wyjątkowych klimat i charakter tej opowieści, jak i też wielką intensyfikację wydarzeń, co dla nas czytelników stanowi tylko i wyłącznie kolejny powód do radości. Ponadto chyba też można pokusić się o stwierdzenie, iż spośród wszystkich dotychczas ukazanych się odsłon tego cyklu, to właśnie ta niniejsza część oddaje w najbardziej ekstremalny i fascynujący sposób naturę żywiołu - w tym wypadku wiatru, który to powoduje u nas autentyczne poczucie strachu...

Pod względem fabularnym, historia to przedstawia się niezwykle udanie i porywająco. Oto pierwsze strony wprowadzają nas niespiesznie w realia tej opowieści, nie znamionując "huraganu wydarzeń", jaki to za chwilę się rozpęta... A ten uderza tak w bohaterów książki, jak i nas, z ogromną siłą i mocą,  stawiając przed nami raz po raz kolejne nagłe zaskoczenia, nieprzewidywalne niespodzianki, ekstremalne sceny i obrazy, które nie dają nam choćby chwili spokojnego oddechu. Dzieje się tu niezwykle wiele i to często wręcz jednocześnie, dzieląc tę historię na momenty stricte militarne, oraz te oddające relację walki z żywiołami natury... Ba, nie brak tu także i swoistego śledztwa natury kryminalno-szpiegowskiej, które także prezentuje się wielce intrygująco. Całość zaś wieńczy bardzo spektakularny i mocny finał!

Niezmiernie ciekawie przedstawia się rzecz z głównymi bohaterami, którzy z jednej strony są z natury rzeczy niezwykle wyraziści, bezkompromisowi, charakterni i ciekawi w odkrywaniu przez nas, z drugiej jednak zaś jakby odrobinę inni. Jakub, Stanisław, Helena.. - wszyscy oni są po prostu młodsi, pełniejsi zapału i energii, być może także i jeszcze mniej boleśnie doświadczeni przez brutalne życie i swój zawód... Myślę, że to bardzo ciekawe posunięcie autora, umożliwiające nam konfrontacje tychże postaci z ich wcieleniami z przyszłości, które to mimo wszystko bardzo się od siebie różnią. Najdobitniej widać to chyba po Staszku, którego to wcielenie w tym przypadku wydaje się niezwykle optymistyczne, zwłaszcza względem tego, co pokazuje nam on choćby w ostatniej odsłonie cyklu - "Mgle"...

Nie sposób nie wspomnieć tu również o górach, których to obraz rysuje przed nami Marcin Ciszewski. Otóż są one takie, jakimi wydają się w rzeczywistości, a więc piękne i przerażające zarazem, monumentalne i bezlitosne dla człowieka, a przy tym fascynujące i każące je uwielbiać, a być może i kochać. To, jak autor oddał tu aurę i klimat nocnych Tatr spowitych śnieżycami i przy wtórze huraganowego wiatru, zasługuje na ogromne słowa uznania i podziwu, gdyż czytając o tym górskim świecie, niemalże sami czujemy się tak, jakbyśmy byli tam fizycznie. I chyba nie ma w naszym kraju w tej chwili drugiego takiego pisarza, który potrafiłby oddawać w tak rzeczywisty i plastyczny sposób siłę natury, jak czyni to Pan Marcin...

Lektura "Wiatru" funduje nam sobą wspaniałą ucztę czytelniczą, na którą to składają się ekscytujące sceny, nagłe zwroty akcji, mroczny klimat i garść czarnego humoru, który dodaje tej opowieści pikanterii. Całości pozytywnej oceny dopełnia doskonały warsztat pisarski Marcina Ciszewskiego, który to wie jak porwać nas swoją historią, umiejętnie stopniować napięcie, nieustannie podsycać naszą ciekawość, jak i też zaskakiwać w najbardziej niespodziewanych momentach. To świetna rozrywka dla miłośników literackiego thrillera i sensacji z najwyższej półki, której to doświadczenia gorąco polecam wszystkim miłośnikom tego typu literatury, a w szczególności tym, którzy poznali już kolejne odsłony cyklu o Jakubie Tyszkiewiczu.