Tupcio Chrupcio Mówię Prawdę! | Autor: Tupcio Chrupcio Mówię Prawdę!

Tupcio Chrupcio Mówię prawdę! autorstwa Elizy Piotrowskiej jest kolejną pozycją przeznaczoną dla naszych maluszków. Każda z książek z serii o Tupciu Chrupciu ma za zadanie przygotować dziecko do zmian, jakie nadchodzą w życiu każdego maluszka. Książeczki o małej, dużej myszce mają pomóc maluchom w zrozumieniu i zaakceptowaniu nowych sytuacji. Mają one pokazać, że strach, który niosą te zmiany, jest tak naprawdę bezpodstawny. I tak wśród książeczek znajdziemy takie pozycje jak: Żegnaj, pieluszko!, Nie dam sobie dokuczać, Dbam o zęby, Nie chcę jeść!, Umiem się dzielić, Urodzinowy prezent, Kapryśna myszka, Przedszkolak na medal, Mam rodzeństwo, Ja się nie boję, Wizyta u dziadków, Idę do lekarza, Nie mogę zasnąć, Święta Tupcia Chrupcia, Nie chcę się myć!, Nie lubię podróżować, Mama idzie do pracy. Książeczki, okraszone barwnymi i wyrazistymi ilustracjami, pokazują w jaki sposób maluszek może zaaklimatyzować się w nowej sytuacji. Oczywiście nie każdy z powyższych problemów będzie dotyczyć naszego dziecka i tak samo, nie każda z powyższych pozycji w pełni i w sposób dziecięcy tłumaczy dany problem.

Tupcio Chrupcio Mówi prawdę! jest książeczką, w której autorka porusza problem kłamstwa. Oczywiście w tym wypadku powinniśmy mówić o małym kłamstewku, a nie o wielkim kłamstwie, ale tak czy siak, Tupcio powinien zrozumieć, że nawet niewinne kłamstwo niesie za sobą straty, a mówienie prawdy, korzyści.

Tupcio bardzo przeżywał, gdy mama czytała mu o przygodach drewnianej lalki, Pinokia, któremu, za każdym razem gdy kłamał, rósł nos. Książeczka bardzo spodobała się Tupciowi, który z jednej strony twierdził, że źle jest kłamać i dobrze,że Pinokiowi rósł nos, ale z drugiej strony sam nie stronił od małych oszustw. I tak na przykład gdy mama zapytała się go czy umył łapki przed obiadem, to on bez zająknięcia odpowiedział, że tak, chociaż w tym czasie oglądał obrazki w książce, więc nie był w stanie robić tych dwóch czynności na raz. Na szczęście jego nos nie zmienił swoich rozmiarów. Kolejne kłamstewka dotyczyły umycia zębów (Tupcio wmawiał mamie, że je umył, a wcale tego nie zrobił) i zjedzenia całego słoiczka kremu czekoladowego (myszka zarzekała się, że nie miała go nawet w łapkach, a koniec końców słoiczek został znaleziony przez mamę w łóżeczku Chrupcia). W tym momencie miarka się przebrała, mama bardzo się zezłościła na swojego synka i powiedziała mu, że nie można kłamać. Kłamstwo jest brzydkie, a synek obiecał jej poprawę.

Niestety, gdy chwilę później mama odkryła, że rzeźba w ogrodzie została rozbita, jej podejrzenia padły na Tupcia. Chrupcio próbował się bronić, mówił, że to nie on, ale mama nie słuchała jego wyjaśnień. Po prostu przestała mu wierzyć po tych wszystkich jego wcześniejszych kłamstwach. Za karę zabroniła synkowi wychodzić przez tydzień na dwór i odesłała go do łóżka.

Wieczorem ktoś zapukał do drzwi. Była to sąsiadka myszek. Okazało się, że to jej syn wjechał rowerkiem w rzeźbę, która stała w ogrodzie i o rozbicie której został oskarżony Tupcio. Oczywiście sąsiadka zaoferowała, że naprawi rzeźbę. Mama przeprosiła Chrupcia, a synek zrozumiał, że nie może nigdy kłamać i nawet drobne kłamstewko powoduje, że inni przestają nam wierzyć.

Książka Elizy Piotrowskiej została okraszone ilustracjami autorstwa Marco Campanella. Ilustracje są wyraźne, ale linia jest delikatna, kolory soczyste, żywe, a zwierzątka niezwykle realistyczne. Gorąca polecam książeczkę zarówno maluchom, jak i ich rodzicom. Każdy może się z niej czegoś nauczyć.