Za Głosem Serca | Autor: Monika Gut Bartosiak

Śmiało można powiedzieć, że w ostatnim czasie na rynku literackim nie brakuje współczesnych książek o tematyce miłosnej. Przesyt tanimi romansidłami, uroczymi, wręcz cukierkowymi opowiastkami o idealnej, nieskazitelnej miłości od pierwszego wejrzenia, a nawet perwersyjnymi erotykami z dużą dawką nie tyle miłości co seksu zawsze zakończonych happyendem sprawił, iż poczęłam stronić od tego typu tomów. Jednak pomimo tego, że zwykle sięgałam po dzieła z innego gatunku, zdarzało i nadal zdarza mi się od czasu do czasu chwycić typowo miłosną lekką opowiastkę. Kilka dni temu dzięki stowarzyszeniu Sztukater w moje dłonie trafiła świeżo wydana książka polskiej autorki Moniki Gut-Bartosiak pod tytułem: "Za głosem serca", której postanowiłam dać szansę.

Licząca niespełna trzysta stron książka wydana została za pośrednictwem wydawnictwa Novae Res, które bardzo sobie cenię. Prawdę mówiąc nie wiem co, poza wydawnictwem sprawiło, iż zdecydowałam się zrecenzować właśnie ten egzemplarz. Ani szata graficzna okładki, ani tytuł lektury nie jest zbyt oryginalny. Jak mówi sam opis książki, jest to gorący romans w studenckim, imprezowym klimacie. Bohaterowie zaś odwzorowują powtarzający się w wielu książkach utarty schemat. Ona - Olimpia Stanisławska, szkolna brzydula z głową w chmurach, artystyczna dusza w pełni oddana nauce. On - Robert Dobanowski, syn burmistrza, znane w całym mieście bożyszcze tłumów (a przede wszystkim kobiet), szkolny playboy z niebanalną urodą i bajeczną fortuną. Los niespodziewanie ich ku sobie popycha. Niespodziewanie muszą razem udać się na bal połowinkowy.

Wykreowani bohaterowie są dość skomplikowanymi postaciami, które trudno jest polubić. Robert bardzo często wzbudzał we mnie nie małe poirytowanie swoim ślepym zapatrzeniem we własne ego, pewnością siebie i sztucznością. Brakowało mu kultury oraz szacunku do ludzi. Zaś Olimpia pomimo dobrego charakteru i inteligencji często wzbudzała we mnie uczucie politowania nad jej problematycznością. Niska samoocena, baczne kontrolowanie własnych emocji i nieśmiałość były niekiedy równie irytujące. Bohaterowie absolutnie do siebie nie pasowali. Są niczym ogień i woda zarówno pod względem wyglądu jak i charakteru, a mimo to przeznaczenie złączyło ich losy. Autorka w swej powieści udowodniła, iż przeciwieństwa się przyciągają.

Opowieść "Za głosem serca" można śmiało porównać do "Brzydkiego kaczątka" a także do "Kopciuszka". Nie trudno ukryć, iż dzieło Gut-Bartosiak ma wiele niedociągnięć. Książkę bardzo szybko i łatwo się czyta poprzez dynamiczną akcję i łatwo przyswajalny język. Przedstawiona historia jest bardzo przewidywalna, schematyczna oraz niekiedy przesadzona i naiwna. Do zalet należy zaliczyć sposób opisania gorętszych scen. Autorka zrobiła to z odpowiednim wyczuciem w subtelny i nie gorszący czytelnika sposób, co wymaga pochwały.

Monika Gut-Bartosiak to polska autorka, z której dziełem spotkałam się po raz pierwszy. Urodziła się ona 3 września 1978 roku, jest magistrem resocjalizacji oraz urzędnikiem. Pochodzi z miejscowości Wałcz w województwie zachodniopomorskim. Na rynku literackim zadebiutowała w 2012 roku z książką pod tytułem: "Carpe diem".

Nie trudno ukryć, iż jestem nieco rozczarowana. Skrycie liczyłam na to, iż treść tej książki mimo wszystko mnie zaskoczy, że wyróżni się czymś szczególnym. Niestety tom można śmiało ulokować wśród Harlequinów. Daję "Za głosem serca" ocenę prasową w wysokości 2 w skali od 1 do 6. Polecam tą książkę przede wszystkim przedstawicielkom płci pięknej, fankom literatury miłosnej, lekkich, nieskomplikowanych romansideł.