Idol Frida Kahlo | Autor: Justyna Styszyńska

Jak czytamy na okładce książki: „Frida Kahlo jest drugą książką serii IDOL o wielkich ludziach, którzy wnieśli wkład do światowej nauki, kultury i sztuki, i którzy mogą być wzorem do naśladowania. Na kanwie biografii meksykańskiej artystki Fridy Kahlo powstała książka, która ma rozbudzać zainteresowanie kulturą i sztuką”. W trakcie lektury towarzyszyła mi siedmioletnia Panienka H. Nigdy wcześniej nie słyszała o Fridzie. Czy autorce udało się rozbudzić w niej zainteresowanie tą postacią.

Justyna Styszyńska wybrała najważniejsze fakty z życia Fridy. Wspomniała o tym, że problemy zdrowotne niejako przypieczętowały decyzję o zajęciu się malarstwem. Autorka pozwoliła nam zajrzeć do rodzinnego domu Fridy i obejrzeć jej bogatą kolekcję meksykańskich masek i figurek. Artystka miała także sporo ozdobnych sukni. Justyna Styszyńska uzupełnia tę krótką historię informacjami na temat samego malarstwa. To plus, bowiem młodzi czytelnicy, do których skierowana jest ta opowieść, mogą nie wiedzieć, jakich narzędzi do pracy potrzebuje malarz (farba i płótno to nie wszystko). O rozróżnianiu poszczególnych farb już nie mówiąc.

Panienka H. niespecjalnie interesuje się sztuką. Niespecjalnie lubi malować, bardzo denerwuje się, jeśli podczas kolorowania wyjedzie za linię. Mimo wszystko wyraziła chęć przeczytania tej książeczki. O ile mnie przeczytanie jej nie zajęło wiele czasu, o tyle z nią nie było już tak łatwo. Musiałam w trakcie lektury wyjaśniać kilka rzeczy. Dla niej to była czarna magia. Czy książka przypadła jej do gustu? Nie powiedziałabym. Widziałam po niej, że nudzi się i szuka sobie innego zajęcia. Prosiła mnie także o przerwy w czytaniu, co raczej się jej nie zdarza. Nakłonienie jej do powrócenia do lektury nie było takie proste. Nawet wykonywanie zadań nie zrobiło na niej większego wrażenia. Czy to znaczy, że publikacja o Fridzie jest zła? Nie powiedziałabym. Po prostu trafiła na nieodpowiedniego odbiorcę. Liczyłam się z tym, że tak się to skończy, ale postanowiłam zaryzykować. Myślałam, że chociaż zadania ją zainteresują. Wyklejanki akurat zawsze na nią działały. Nie tym razem.

Nie miałam niestety okazji, by „przetestować” tę książkę na innym dziecku, więc nie wiem jak na tę publikację zareagowałby ktoś starszy od Panienki H. Może ona za parę lat inaczej spojrzałaby na książeczkę o Fridzie. Więcej by z niej zrozumiała i obie nie irytowałybyśmy się w trakcie czytania.

Żebyśmy się dobrze zrozumieli. Nie uważam, że to jest zła książka. Nic z tych rzeczy. Widać, że Justyna Styszyńska dołożyła wszelkich starań, by w jak najprostszy sposób przedstawić dzieciom postać Fridy. Zdawała sobie sprawę z tego, że niektóre kwestie mogą wydać się najmłodszym czytelnikom niejasne, dlatego opisywała je w prosty osób. Dodatkowo ćwiczenia, jakie zaprezentowała, pomogą dzieciom zrozumieć świat sztuki i stworzyć własne dzieła. Żałuję, że za moich czasów czegoś takiego nie było. Sama chętnie bym wykonała zawarte tu zadania, gdybym była dzieckiem. W sumie teraz też mnie do nich ciągnie.

Trudno jest mi powiedzieć, komu ta książeczka może przypaść do gustu. Moim zdaniem warto zapoznać dzieci z Fridą i myślę, że najlepiej będzie, jeśli ta publikacja trafi w ręce dziecka, któremu sztuka nie jest obca. Wtedy łatwiej będzie mu wczuć się w klimat tej opowieści i będzie miało większą frajdę. Sami zdecydujcie, czy chcecie kupić książeczkę swoim dzieciom.