Natarcie | Autor: Marko Kloos

"Cudze chwalicie, swego nie znacie..." - to bardzo mądre, prawdziwe i stare polskie przysłowie. Jedak czasami owe "cudze" jest tak wspaniałe, iż nie chwalić go  i nie wynosić na ołtarze uwielbiania, nie sposób;) By daleko nie szukać, tak właśnie jest z cudownym cyklem powieściowym niemieckiego autora Marko Kloosa, którego to tytuł brzmi "Frontlines". Oto bowiem ta mroczna i niezwykle intrygująca opowieść o kosmicznej walce ludzkości z tajemniczą i bezwzględną rasą obcych, oferuje jedną z najwspanialszych, najinteligentniejszych i najbarwniejszych historii science - fiction w historii literatury! Z tym większą też przyjemnością zapraszam was do recenzji najnowszej, trzeciej już odsłony tej militarnej sagi - powieści pt. "Natarcie".

 Fabuła książki przedstawia wydarzeniach rozgrywające się w kilka miesięcy po tych opisanych w poprzednim tomie cyklu - "Ewakuacji". Odcięta od kontaktu z Ziemią i okupowanym przez wroga Układem Słonecznym część floty kosmicznej i wojsk naziemnych stacjonuje na powierzchni oraz wokół przestrzeni lodowej koloni Nowy Svalbard, oddalonej miliony lat świetlnych od domu. Jednak z każdym kolejnym dniem sytuacja ta staje się coraz bardziej trudna, głównie z racji ubywających w zastraszającym tempie zapasów żywności. W związku z tym zapada odważna i niezwykle ryzykowna decyzja o przedarciu się jednym małym okrętem przez skokowy punkt Alcubierre'a, w celu rekonesansu sytuacji w Układzie Słonecznym, jak i też  oszacowania szansy na powrót do domu. Na pokładzie owego okrętu znajdzie się nasz główny bohater - sierżant sztabowy Andrew Grayson, dla którego podróż ta okaże się niezwykle kosztowna...

 Powieść ta raz jeszcze zaprasza nas do swojego niezwykłego świata kosmicznej wojny, której to kolejne mroczne oblicza odkrywamy u boku głównego bohatera. Wojny, opartej na bardzo inteligentnym scenariuszu, realistycznych ścieżkach rozwoju wydarzeń, jak i też wielkich emocjach. Walka w przestrzeni i na lądach, skomplikowane i trudne manewry wielkich jednostek kosmicznych, trudne decyzje taktyczne, a w środku tego wszystkiego dramatyczne, ale i ukazane w niezwykle barwnym stylu losy zwykłych ludzi. Ludzi walczących o przetrwanie i swoje życie, jak i też szansę na powrót do domu i ujrzenie raz jeszcze swoich bliskich. Wszystko to wypełnia lekturę tego dzieła, trzymającego nas w napięciu od pierwszej, do ostatniej swojej strony.  To kwintesencja militarnej S-F, której to po prostu nie sposób się oprzeć...

 Fabuła prezentuje się tu znakomicie, oferując nam sobą naprzemiennie bardziej spokojne, statyczne, wypełnione emocjami, refleksją nad losem żołnierza i przednim humorem rozdziały, z tymi wypełnionymi wartką, wojenną akcją. Początek wprowadza nas w klimat tej opowieści, jak i również przypomina nam najważniejsze fakty i obecne położenie naszych bohaterów, oczywiście z Andrew na czele. Potem nadchodzi czas odważnej, niebezpiecznej, na swój sposób szaleńczej misji do Układu Słonecznego, która to tak naprawdę stanowi dopiero początek całej misternie zaplanowanej sieci wydarzeń, wielce spektakularnych wydarzeń. Dzieje się tu bardzo dużo, niezwykle efektownie, często wielce zaskakująco, lecz przy tym zawsze pasjonująco w każdym calu. To wielka, wojenna przygoda, ukazująca sobą nie tylko intrygujące sceny, ale także  i całe okrucieństwo i bezsensowność wojny, w której to tak naprawdę nikt nawet nie wie kim jest i czego chce przeciwnik. Całość puentuje zaś spektakularny finał, będący także zaczątkiem zupełnie nowych możliwości literackich dla kolejnej odsłony cyklu "Frontlines"...

 Podobnie jak miało to miejsce w przypadku poprzednich części tej kosmicznej sagi, tak i tym razem zachwycają nas tutaj kreacje bohaterów, jakich to powołał do życia Mario Kloos. Doskonale nam znany poczciwy Andrew, nie mniej ważna w tej historii charakterna sierżant Fallon, czy też nowa postać - zabawny rosyjski oficer Dmitrij, to ludzie z krwi i kości, którzy wypadają tu niezwykle realistycznie, prawdziwie, autentycznie. To żołnierze, walczący na rozkaz, ale także i mający swoje własne zdanie, pchające ich często do działań niezgodnych z wojskową doktryną, ale za to jak najbardziej z ich sumieniami. To inteligentni, doświadczeni, zmęczeni wojną ludzie, którzy za maską twardych żołnierzy i sarkastycznego humoru, skrywają swój strach, zagubienie, tęsknotę za tymi, którzy zostali miliony lat świetlnych od nich... Podobnie ma się rzecz z bohaterami z drugiego, a nawet trzeciego planu, czy to żołnierzami, czy też cywilami, którzy przez tych kilka swoich scen udziału w tej opowieści, są także ze wszech miar prawdziwi, a przy tym niezwykle intrygujący.

 Tak jak świetnie wykreowani bohaterowie, tak równie barwnie jawi się nam tu kosmiczny świat wojny, zarówno z swoim stricte militarnym charakterze, jak i ogólnym obrazie. Po pierwsze zaserwowana nam tu wojna przyszłości, poraża nas swoim realizmem, bezwzględnością, okrucieństwem, gdy oto na wskutek jednej błędnej decyzji, czy też choćby nawet braku szczęścia, w ciągu sekundy ginie kilka tysięcy dzielnych ludzi na pokładzie kosmicznego okrętu...  Podobnie ma się rzecz z walką na lądzie, gdzie to wydarzenia rozgrywają się z tak wielką prędkością, iż nie sposób zauważyć nawet chwili w której ginie jeden z bohaterów w starciu z przerażającymi, ogromnymi kosmitami - Dryblasami. Na osobne słowa uznania zasługuje także ukazane tu po mistrzowsku samo funkcjonowanie wielkich kosmicznych okrętów, tak w walce, jak i w długich podróżach. Szczegółowość, logika i fachowość tych opisów sprawia, iż momentami sami czujemy się tak, jakbyśmy byli członkami załóg tych jednostek...:)

 Co do całości obrazu tego literackiego świata, to zachwyca on nas przede wszystkim swoim rozmachem, ukazującym przed nami odległe ludzkie kolonie, zasiedlony Układ Słoneczny, czy też chociażby bardzo pesymistyczny obraz przeludnionej i ogarniętej chaosem Ziemi... To także niezwykła wizja i świetny pomysł na obcych, ukazanych tu w postaci olbrzymich potworów i ich jeszcze większych, niemalże niezniszczalnych okrętów kosmicznych. To wszystko ma swój sens, logikę, racjonalizm, a przy tym także i fascynujący kontrast ludzkości i obcości przybyszów, których motywów działania nikt nie jest w stanie pojąć i zrozumieć... A w tym wszystkim jest także ludzka głupota, niegodziwość i tchórzostwo po stronie decydentów, dbających zawsze i wyłącznie tylko o siebie...

 Trzecia odsłona cyklu "Frontlines" stanowi w mej ocenie najlepszą z dotychczasowych jego części, co jest zasługą przede wszystkim piekielnie inteligentnej fabuły, ale także i wyjątkowego klimatu utkanego ze strachu, bezsilności i zmęczenia wieloletnią wojną... To mroczna, ale przez to niezwykle efektowna i emocjonuja historią, która poza akcją, wojną i spektakularnymi scenami skrywa także i inną twarz, ludzką twarz. Chyba właśnie dopiero ta powieść uświadamia nam dramat Graysona i jego kompanów, którzy tak naprawdę musieli odłożyć swoje plany i nadzieje na spokojne, szczęśliwe i normalne życie, być może już na zawsze... Świetnie czyta się tę książkę, jak i też przeżywa wielkie emocje przy jej lekturze, wobec których nie sposób przejść obojętnie. Nie pozostaje mi zatem nic innego, aniżeli zachęcić wszystkich do sięgnięcia po powieść "Natarcie", zaś sama oczekuję już z wielką niecierpliwością kolejnej odsłony cyklu Marko Kloosa.