Nie Widując Gwiazd | Autor: Agata Piechota

„Tyle rzeczy co noc tracimy, by odzyskać je tuż przed wschodem słońca.” Każdego dnia na twarz zakładamy maski, staramy się być lepsi, milsi i chcemy być lubiani, ale jakim kosztem?

Jagoda to dwudziestosiedmioletnia kobieta, która pracuje w reklamie. Kocha to co robi, mimo że jest to praca w korporacji i projekty jakie realizuje nie zależą tylko od niej. Jednak doskwiera jej olbrzymia samotność… Z rodzicami nie rozmawia, gdyż ma inne poglądy niż oni. Brak drugiej połówki sprawia, że po powrocie z pracy staje się osowiała i szuka wytchnienia w alkoholu. Jednak przyjaciółka Ida stara się wyciągnąć ją z depresji i namawia Jagodę na wakacje. Początkiem września kobieta wyjeżdża, porządkuje myśli i w końcu wypoczywa. Poznaje także mężczyznę – Igora. Na pierwszy rzut oka jest lowelasem i codziennie prowadza się z inną kobietą, jednak wyrywa główną bohaterkę z mielizny w jakiej osiadła. Po powrocie Jagoda postanawia wyjść z przyjaciółkami na miasto, jednak wypadają im nieoczekiwane sytuacje, więc postanawia iść na drinka sama. W drodze jedna z jej szpilek utkwiła między płytami chodnikowymi, co widzi pewien barman. Sytuacja sprawia, że wywiązuje się miedzy nimi krótki dialog, co nakłania kobietę do odwiedzenia miejsca, w którym mężczyzna pracuje. Jagoda siedząc przy barze i popijając whisky przygląda się barmanowi, aż nagle podchodzi do niej Igor. Jak rozwiąże się sytuacja kobiety? Czy będzie musiała wybrać któregoś z mężczyzn, czy problem sam się rozwiąże?

„Nie widując gwiazd” Agaty Piechoty, to niczym niezaskakująca nas historia kobiety przed trzydziestką. Powieść pisana jest w pierwszej osobie liczby pojedynczej, co pozwala na chwilę zapomnieć o swoim życiu i zamienić się rolami z główną bohaterką. Ma ona problemy jak każdy, jednak codziennie stara się stawić im czoła i w tej kwestii możemy brać z niej przykład. Bardzo urzekła mnie postać jej przyjaciółki Idy, która jest szaloną i nieprzewidywalną kobietą. Bohaterowie opisani są z precyzją, każdego z osobna możemy poznać i zobaczyć jak Jagoda ich postrzega. Na drugim planie możemy także dostrzec skomplikowane relacje łączące bohaterkę z rodzicami, co w dzisiejszych czasach też jest częstym problemem młodego pokolenia. Propozycja Agaty Piechoty sprawia, że z przyjemnością oddajemy się lekturze i relaksujemy się. Nie ma tutaj przesycenia erotyzmem, czy wulgarnością. Jest to spokojna opowieść o codzienności napisana zrozumiałym, ale barwnym językiem.

„Nie widując gwiazd” to debiutancka powieść Agaty Piechoty. Nie jest to historia niezwykła, albo niecodzienna, wręcz przeciwnie. Może się ona zdarzyć każdemu z nas. Może też dlatego z przyjemnością się ją czyta. Dla niektórych może ona stanowić fikcję literacką, dla innych natomiast nadzieję, że ich życie może wyglądać inaczej. Oczywiście temat miłości dla niektórych z nas jest mocno oklepany, jednak wychodzę z założenia, że każdy z nas jest wrażliwy na punkcie czegoś innego niż inni i postrzeganie świata poszerza się. Życie nie zawsze jest kwestią wyborów, ale… Nie do końca jest tak, że jeśli czegoś bardzo chcemy to spełni się to, jednak zawsze możemy walczyć o to, co w naszym życiu jest dla nas najważniejsze. Lekka, pełna humoru i życiowej codzienności powieść, której dzięki lekkości pióra autorki ubywa z minuty na minutę w zastraszającym tempie, dlatego polecam ją z czystym sumieniem.