Książki (Nie)Godne Czytania? | Autor: Bogusław Śliwerski

Reforma edukacji, zmiany, jakim w obecnych czasach musi stawić czoła polska szkoła, są dziś tematem wielu różnych dyskusji. Prawo do wyrażania swojego zdania w tym temacie uzurpują sobie niemal wszyscy: nauczyciele, co jest w tym przypadku jak najbardziej zrozumiałe, bo sprawa dotyczy ich bezpośrednio; rodzice, bo oni również są żywo zainteresowani tym, jak wyglądać będzie edukacja ich dzieci; politycy, którzy są za przygotowanie i przeprowadzenie reformy edukacji odpowiedzialni, podobnie zresztą jak odpowiedzialni są za cały proces edukacji szkolnej odbywający się w naszym kraju; wreszcie także przysłowiowy Kowalski, który po prostu lubi dyskutować na aktualne tematy. Wszystko to sprawia, że często dyskusja na temat edukacji w Polsce odbywa się na skrajnie różnych poziomach. Mamy do czynienia i z wypowiedziami, których autorzy opierają się na zasłyszanych gdzieś, kiedyś opiniach i argumentach i z niemal naukowym dyskursem na temat tego, w jakim kierunku powinna pójść polska szkoła, jak powinien wyglądać polski system edukacji i wychowania młodego człowieka.

Pozycja „Książki (nie)godne czytania” może nie tyle wnieść do owej dyskusji coś nowego, co stać się pewną skarbnicą wiedzy i inspiracji dla tych, którzy pragną lepiej poznać system edukacji, pracę nauczyciela z jej wszystkimi problemami, wreszcie zapoznać się z najważniejszymi teoriami nauczania i pedagogiki. Autor zebrał tutaj i krótko omówił wybrane pozycje, które adresowane są przede wszystkim do nauczycieli i osób zawodowo związanych z pedagogiką, ale przecież nic nie stoi na przeszkodzie, by także inni czytelnicy po nie sięgnęli. Sam autor, Bogusław Śliwerski jest znanym autorytetem z dziedziny pedagogiki. Nic więc dziwnego, że w centrum jego zainteresowań leżą właśnie wszelkie publikacje związane z tą dyscypliną naukową. Oprócz pracy naukowej Śliwerski prowadzi także bloga, na którym znaleźć można jego opinie na temat pojawiających się an polskim rynku wydawniczym książek pedagogicznych. Pozycja „Książki (nie)godne czytania?” jest niejako odpowiednio opracowanym i wydanym w tradycyjnej formie zbiorem owych recenzji.

Zakres tematyczny omawianych przez Śliwerskiego lektur jest ogromny. Mamy tu do czynienia z pozycjami, które traktują ogólnie o wychowaniu młodych ludzi, z lekturami, które poruszają tematykę problemów wychowania we współczesnym, zdominowanym przez nowe technologie świecie, wreszcie z książkami poświęconymi harcerskiej metodzie wychowawczej i historii ruchu harcerskiego w Polsce. I choć autor opowiada o tych wszystkich książkach stosunkowo interesująco, podpowiadając, po jakie lektury warto sięgnąć, by zyskać choć odrobinę wiedzy na temat pedagogiki i nauczania, przeglądając całą wydaną przez Śliwerskiego pozycję odczuwa się pewien chaos. Brakuje tu pewnego uporządkowania. Być może, gdyby książka podzielona została na rozdziały, grupujące omawiane lektury ze względu na poruszaną przez nie tematykę, korzystanie z niej byłoby bardziej praktyczne i łatwiejsze. Tymczasem, mimo umieszczonego na początku książki spisu treści, bardzo trudno jest się tutaj odnaleźć. To sprawia, że odbiór całej książki jest bardziej negatywny.

Inną sprawą pozostaje odpowiedź na pytanie o cel wydawania tego typu publikacji. Czy jest sens przedrukowywania w formie papierowej treści już opublikowanych w przestrzeni Internetu? I kto jest adresatem tego rodzaju publikacji? Odpowiedzią na ostatnie z tych pytań może być stwierdzenie, że książka powstała dla nauczycieli, pedagogów i studentów pedagogiki, którzy swoją przyszłość zawodową chcą związać z pracą z dziećmi i młodzieżą. Osoby te z pewnością znajdą w książce Śliwerskiego cenne wskazówki, dzięki którym będą mogły doskonalić swój nauczycielski warsztat i poszerzać swoją wiedzę. Na pytanie o zasadność wydawania tego typu publikacji każdy powinien chyba odpowiedzieć sam.

Moim zdaniem książka Śliwerskiego jest ciekawa o tyle, że zwraca uwagę na pewne aspekty dotyczące edukacji, w tym edukacji w Polsce. Sygnalizuje problemy i daje wskazówki, gdzie szukać ich rozwinięcia. Niemniej nie sądzę, by była to pozycja niezbędna. Na pewno też adresowana jest do wąskiego grona odbiorców i raczej próżno byłoby się łudzić, że stanie się bestsellerem an rodzimym rynku wydawniczym.