Zakochani W Świecie. Malezja | Autor: Joanna Grzymkowska Podolak

Uwielbiam książki podróżnicze. Sama mam bardzo ograniczony budżet i pewnie nieprędko będę mogła pozwolić sobie na podróże dookoła świata. Póki co „jeżdżę” tam, czytając opowieści innych ludzi. Bez większego wahania zdecydowałam się na relację z wyprawy po Malezji autorstwa Joanny Grzymkowskiej-Podolak. Jakie są moje wrażenia?

Joanna Grzymkowska-Podolak wyruszyła w podróż z mężem Jarosławem Podolakiem – fotografem i operatorem. Autorka przybliża czytelnikowi najpiękniejsze miejsca tego egzotycznego kraju i podaje użyteczne informacje. Podróżowanie na własną rękę pozwala obojgu na głębsze poznanie miejscowej społeczności, a czytelnikowi daje możliwość poznania innej kultury, tradycji i ludzkich zachowań bez ruszania się z fotela. Tym bardziej że autorka nie boi się integrować z miejscową ludnością, dzięki czemu dowiadujemy się o tym, jak przebiegają wizyta u szamana czy poszukiwania łowców głów. Autorka nie ukrywa też problemów związanych z podróżowaniem na własną rękę, ale zaraża swym entuzjazmem, a to powoduje chęć podążenia jej śladami. Cała i zdrowa wychodzi z niejednej opresji, żywo i czasami dosadnie reagując na piętrzące się trudności, co tylko dodaje relacji autentyczności. Czytelnik ma okazję poznać prawdziwą Malezję, z jej sympatycznymi mieszkańcami, urokliwymi widokami, ale też z padającym deszczem monsunowym czy nieznośnym upałem. Te słowa z okładki mnie urzekły i wiedziałam, że muszę przeczytać o tej wyprawie. Jednak mój zapał dość szybko ostygł.

Kompletnie nie potrafiłam wczuć się w narrację autorki. Wydawca zapewniał mnie, że będzie zabawnie. Nie uśmiechnęłam się w trakcie lektury ani razu. Zdarzało mi się też omijać pewne fragmenty. Z trudem dotarłam do końca. Nie powiem, że ta książka jest zła i powstała po nic, ale na pewno nie jestem jej odpowiednim odbiorcą. Nie wiem w sumie co tutaj nie zagrało, lecz mnie ta opowieść nie przypadła do gustu. Ubolewam dodatkowo nad tym, że jest tu tak mało zdjęć. Tak, ja wiem, więcej dostanę, jeśli użyję odpowiedniej aplikacji. Jestem jednak człowiekiem starej daty i chyba nigdy nie przekonam się do interaktywnych książek. Wolę coś dostać od razu na papierze. W komórce to nie ma takiego uroku. Przynajmniej dla mnie.

Pomijając już fakt, że mnie ta opowieść nie bardzo przypadła do gustu, książka nie jest zła. Pokazuje Malezję z takiej strony, jakiej nigdy nie zobaczymy w przewodnikach turystycznych. W większości z nich wszystko jest cacy, tubylcy są milusi i kochani, a nam nic złego się nie stanie, jeśli się tam wybierzemy. Joanna Grzymkowska-Podolak pokazuje, jak to wszystko wygląda naprawdę i choć Malezja ma w sobie pewien urok, nie wiem, czy bym się do niej wybrała. Niespecjalnie mi do niej po drodze. Cieszę się jednak, że mogłam poznać tamtejszą kulturę. Jeśli pamięć mnie nie myli, czytałam o niej po raz pierwszy.

To dobra propozycja dla wielbicieli podróży. Moje marudzenie możecie śmiało puścić mimo uszu. Nie przejmujcie się moją niechęcią do połączenia książki z nowymi technologiami. Z lektury tej publikacji wyniesiecie sporo ciekawych informacji na temat Malezji i znajdziecie pożyteczne wskazówki, jeśli zechcecie się tam wybrać na własną rękę, a nie za pośrednictwem biura podróży. Mam nadzieję, że nie będziecie żałowali tej literackiej wyprawy w nieznane i Malezja was zachwyci. Ma w sobie bowiem coś magicznego i warto to zobaczyć.