Kierunek Lwów / Ostatni Batalion | Autor: A. BuchnerH. Karschkes

Nakładem Oficyny Wydawniczej Finna, ukazała się kolejna wspaniała pozycja poświęcona historii II wojny światowej, stanowiąca sobą połączenie reportersko - naukowej rozprawy literackiej, z pełnowymiarową powieścią wojenną. Książka ta, podobnie jak większość pozycji oferowanych nam przez to wydawnictwo, ponownie skupia się na przedstawieniu działań wojennych z perspektywy niemieckiego żołnierza, który to obraz okazuje się nie tylko wielce intrygujący, ale czasami także i bardzo zaskakujący... Książka ta nosi tytuł "Kierunek Lwów. Ostatni Batalion" i składa się ona z dwóch odrębnych mini opowieści autorstwa niemieckich pisarzy - A. Buchnera i H. Karschkesa.

Każda z niniejszych dwóch opowieści, przedstawia losy niemieckich żołnierzy w dwóch przeciwstawnych okresach działań wojennych na froncie drugiej wojny światowej - jesieni 1939 roku i późnej wiosny roku 1945. Pierwsza z owych mini opowieści pt. "Kierunek Lwów", opisuje działania wojenne 1 Dywizji Górskiej pod dowództwem generała Küblera, która to cztery dni później od głównych sił wojsk niemieckich przekroczyła polską granicę, kierując się niespiesznie ku stolicy południowej Polski - miasta Lwów. Wraz z lekturą tej części książki, obserwujemy przemarsz wojsk, pierwsze potyczki z polskimi żołnierzami, jak i również ostateczny atak na cel marszu.

Druga z opowieści - "Ostatni Batalion", przedstawia z kolei działania wojenne I batalionu 474. Pułku Piechoty, który to od stycznia do maja 1945 roku, znajdował się w beznadziejnym położeniu w Słowacji, okrążony przez coraz bardziej zaciskający się pierścień Armii Czerwonej. To relacja o walce, głodzie, upadającym morale, jak i też konieczności uświadomienia sobie, iż to faktyczny koniec marzeń o wielkiej i wszechpanującej III Rzeszy Niemieckiej...

Książka ta stanowi bardzo udane i barwne połączenie żołnierskich wspomnień bezpośrednich uczestników walki o Lwów i na obszarze Słowacji, z fabularną i przepełnioną akcją opowieścią literacką. Pierwsza z tych okoliczności skupia się na historyczno - naukowym bagażu treści, z nazwami jednostek, nazwiskami najważniejszych dowódców, przebiegiem działam frontowych na mapie, czy też chronologicznym przebiegiem wydarzeń. Druga zaś oferuje nam iście filmowe spojrzenie na walkę, codzienne życie niemieckiego żołnierza, psychologiczną analizę jego postępowania. Obie te części niniejszej książki, tworzą wspólną, wielce intrygującą i porywającą całość, która ukazuje tu piekło wojny w całej swej okazałości...

Pod względem fabularnym książka ta prezentuje się bardzo dobrze, ciekawie i porywająco. Otóż w przypadku obu zawartych tu opowiadań, poznajemy kilku głównych bohaterów, u boku których to przychodzi nam przeżyć kolejne dni, tygodnie i miesiące, dzieląc z nimi podły, żołnierski los. Los oparty nie tylko na bezpośredniej walce, wymianie ognia, konfrontacji z wrogiem i ze śmiercią, ale także i wszech obecnej samotności, strachu, lękowi przed śmiercią i silnych relacjach z kolegami broni. W tych dwóch niepozornych rozmiarów opowieściach dzieje się zaskakująco dużo, barwnie i przede wszystkim jak najbardziej autentycznie i prawdziwie, tak byśmy bez przeszkód mogli uwierzyć w tę dramatyczną, wojenną opowieść...

Każda z tych opowieści jest inna, ale obie też są bardzo intrygujące. Pierwsza skupia się głównie na walce, pierwszej styczności młodych chłopców z wojną i zarazem pierwszej konfrontacji ze śmiercią. To czas sukcesów, triumfu, poczucia siły i wiary w to, że wojna ta potrwa krótko, przyniesie wielki sukces i szybki powrót do domu... Druga historia ukazuje już zupełnie inną sytuacją, czyli nieuchronną klęskę niemieckiej armii, perspektywę niewoli, upokorzenia, być może śmierci, jak i też wszechobecne zwątpienie, zobojętnienie, poczucie beznadziei... W mej ocenie to właśnie "Ostatni batalion" ma sobą tu więcej do zaoferowania, a mianowicie prawdziwszych bohaterów, silniejsze emocje i niezwykle intrygujące spojrzenie na żołnierzy nie walczących już za Führera, chorą nazistowską ideologię, własną ojczyznę, ale po prostu o swoje własne życie, każdy kolejny dzień, szansę na ujrzenie najbliższych... To także zupełnie inne spojrzenie na samą walkę, która nie jest jedną z wielu, ale za każdym razem tą najważniejszą, gdyż decydującą o wszystkim...

Trudno nie oprzeć się także bardzo widocznej w tej lekturze pacyfistycznej stronie tej pozycji. Otóż oba opowiadania, oparte przecież na autentycznych wspomnieniach ocalałych żołnierzy, ukazują wojnę od tej jak najgorszej, najdramatyczniejszej, ale też i najprawdziwszej strony... To walka, odnoszone rany, śmierć przyjaciół i szaleństwo zabijania, które wydaje się nie tylko nie mieć końca, ale także i być pozbawione jakiegokolwiek sensu... I choć książka ta przybiera charakter fabularnej powieści, to nie sposób nie odnaleźć w niej poruszającej autentyczności, najprawdziwszych emocji ze strachem w roli głównej. I ze zdwojoną siłą uderza w nas tu również ta oto prawda, iż każdy żołnierz, niezależnie od koloru munduru i języka jakim się posługuje, zawsze jest taką samą ofiarą wojny...

Książka "Kierunek Lwów. Ostatni Batalion", stanowi bardzo ciekawe, poruszające i przede wszystkim niezwykle autentyczne spojrzenie na los niemieckiego żołnierza podczas drugiej wojny światowej. Spojrzenie ze wszech miar fabularne, ale nieobdarte przy tym z iście reporterskiej naturalności i prawdy, która przekłada się na wyjątkową lekturę tej pozycji. Polecam wszystkim pasjonatom historii II wojny światowej, jak i też miłośnikom dobrych powieści wojennych.