William Wisting Tom 1 Kluczowy Świadek | Autor: Jørn Lier Horst

Dawny szef wydziału śledczego Okręgu Policji Vestfold Jorn Lier Horst postanowił spróbować swoich sił w pisarstwie. Szybko zyskał grono stałych czytelników, których urzekł klimatem małego norweskiego miasteczka oraz pieczołowicie przedstawioną pracą tamtejszych policjantów. Kluczowy świadek to pierwsza część cyklu o komisarzu Williamie Wistingu, który znacząco wyróżnia się na tle zmagających się z uzależnieniem i brakiem poszanowania dla prawa detektywów znanych z kryminałów noir.

Małe miasteczko w Norwegii. We własnym domu zostaje brutalnie zamordowany Ronald Ramm. Starszy mężczyzna był osobą spokojną, niekonfliktową, która nikomu nie przeszkadzała. Pasjonował się tangiem i był obserwatorem ptaków. Zatem kto chciałby zabić tego uroczego staruszka? W miarę postępu śledztwa wychodzi na jaw podwójne życie, które prowadził Ramm. Okazuje się, że nie był taki niewinny jakby się wydawało. W jego pokoju znaleziono materiały pornograficzne, a sąsiedzi oskarżali go o podglądactwo. Zadaniem William Wistinga jest zatem dokładne zbadanie przeszłości ofiary oraz znalezienie mordercy, który może okazać się osobą z bliskiego kręgu znajomych Ramma.

Bohater Horsta to prawdziwy człowiek z krwi i kości, a nie żaden superbohater. Jest przeciętnym mężczyzną, oddanym żonie i dzieciom, który zmaga się ze zwykłymi problemami codzienności, np. brakiem czasu na pomalowanie płotu. Wisting nie zmaga się z żadnymi nałogami, nie nagina prawa, jest everymanem, którego moglibyśmy spotkać w sklepie lub w parku. Dzięki temu czytelnik bardziej przywiązuje się do postaci i może się z nimi identyfikować. W ten sposób autor zapewnia czytelnika, że losy bohaterów oraz opisywany przez niego świat jest dokładnym odwzorowaniem rzeczywistości.

Powieść Horsta zachwyca misternym, dokładnym przedstawieniem rzeczywistości. Dla autora równie ważne, co śledztwo okazuje się tło społeczno-obyczajowe, dzięki czemu czytelnik może poznać norweskie realia. Czytelnik poznaje zatem kulisy pracy policjantów i wiele szczegółów dotyczącymi organów ścigania w ogóle. Dzięki temu czytelnik może przekonać się, że dochodzenie w sprawie morderstwa wcale nie jest tak spektakularne i sprawnie prowadzone jak to jest ukazywane w serialach. Okazuje się bowiem, że praca policjantów w głównej mierze polega na wypełnianiu dokumentów dołączanych do akt sprawy.

Równie przepełniony detalami okazuje się opis miejsca zbrodni. Autor szczegółowo opisuje wszystkie makabryczne detale dotyczące morderstwa w tym rany zadane ofierze, co nie każdemu czytelnikowi może przypaść do gustu.

W Kluczowym świadku fabuła jest równie nieśpieszna, powolna, co miasteczko, w którym umieszczono akcję utworu. Wraz z głównym bohaterem czytelnik podąża wskazówkami i różnymi tropami, które wiodą go do wielu interesujących miejsc. Stopniowo zagłębiamy się w biografii ofiary, by stwierdzić, że pozory mogą mylić.

Inspiracją do napisania tej powieści była sprawa brutalnego morderstwa starszego mężczyzny w 1995 roku, która wstrząsnęła całą Norwegią. Horst był wówczas początkującym policjantem i uczestniczył w śledztwie. Sprawa była nagłaśniana przez media i liczne apele policji, ale mimo tego nigdy nie udało się ustalić tożsamości mordercy. Horst przypuszczał, że staruszek został zabity w związku z innym przestępstwem. Pisząc tę powieść miał nadzieję, że zgłoszą się nowi świadkowie lub osoby, które mogą pomóc, Niestety zabójstwo pozostało nierozwiązane, dlatego Horst pozwolił sobie na swobodę i wprowadził istotne zmiany w fabule powieści.

Serdecznie polecam debiutancką powieść Jorna Liera Horsta. Jest to utwór napisany lekkim przystępnym językiem, a co za tym idzie bardzo interesujący, przepełniony wieloma odniesieniami do współczesności. Autor ma ogromny talent do prowadzenia ciekawej narracji mimo że momentami akcja drastycznie zwalnia. Jedno trzeba przyznać – dzięki temu, że pisarz sam był policjantem wydziału kryminalnego, to przedstawiona przez niego historia zyskuje wyższy wymiar prawdopodobieństwa. Ukazanie detali związanych z pracą śledczych i ukazanie ich zwyczajności, przeciętności jest największym atutem tej powieści. Jestem pewna, że twórczość Horsta przypadnie do gustu wielu czytelnikom i sprawi, że będą patrzeć przychylnym okiem na norweską prozę.