Trylogia Klątwy Tom 3 Waleczna Czarownica | Autor: Danielle L. Jensen

Cécile i Tristan dokonali już niemożliwego, ale przed nimi jeszcze największe wyzwanie – pokonanie zła, które sami uwolnili. Szukając sposobu na ocalenie mieszkańców Wyspy i wyzwolenie trolli spod władzy tyrana, Cécile i Tristan muszą też walczyć z tymi, którzy pragną ich śmierci. Aby zwyciężyć, będą musieli postawić wszystko na jedną kartę. Ale to może nie wystarczyć. Oboje zaciągnęli długi, a koszt ich spłaty może się okazać wyższy, niż kiedykolwiek sobie wyobrażali.

Druga część cyklu Trylogia Klątwy mnie rozczarowała. Miałam wobec niej duże oczekiwania, ale niestety, musiałam obejść się smakiem. Nie wiedziałam, co autorka mi zaserwuje, więc rozpoczęłam lekturę z pewnym niepokojem. Muszę jednak przyznać, że ta część jest godnym zakończeniem cyklu i moim zdaniem jest z niego najlepsza.

Kiedy pisałam o poprzedniej części, narzekałam na to, że była przewidywalna i się nudziłam w trakcie lektury. W tym przypadku kompletnie przepadłam już od pierwszych stron. Autorka zrekompensowała się za wpadki i zaserwowała mi prawdziwą literacką ucztę. Książkę pochłonęłam jednym tchem. Uczucie głównych bohaterów schodzi na drugi plan, nawet w pewnym momencie o nim zapomniałam. Zdradzę tylko tyle, że ich relacja dojrzała i nie jest taka, jak w rozpoczęciu trylogii. Na pierwszy plan wysuwa się walka o życie mieszkańców Wyspy i wyzwolenie trolli. Poleje się krew, będzie się sporo działo. W moim odczuciu ta część była najbardziej mroczna, utrzymała mnie w napięciu. Nie potrafiłam się od niej oderwać.

Bohaterowie pokazali swoje możliwości, dojrzali, uzupełnili braki z poprzednich części. Teraz nie mogę się przyczepić do tego, w jaki sposób ich wykreowano. Widać, że warsztat autorki się zmienił i wyszło jej to na dobre.

Ta część wzbudziła we mnie najwięcej emocji. Płakałam i śmiałam się. W napięciu oczekiwałam na dalszy bieg wydarzeń i nie wiedziałam, jaki finał będzie miała ta historia. Autorka bardzo zapunktowała tym w moich oczach. Nie spodziewałam się, że będzie w stanie aż tak dobrze zrekompensować się za dramat, jaki mi poprzednio zaserwowała. Nie wiem jak wy, ale ja jestem totalnie oczarowana tą częścią.

Zaskoczeniem było dla mnie to, że pojawiła się tu jeszcze jedna rasa. Spotkacie się z elfami, które nie są takie, jak do tej pory je przedstawiano. Nie wiem, czy chciałabym mieć z nimi do czynienia. To jednak były cwane bestie. Ich kreacja jest genialna. Musicie się o tym przekonać na własnej skórze. Nie powinniście tego raczej żałować.

W trakcie lektury zaczęłam czuć w pewnym momencie smutek. Miałam świadomość, że za chwilę będę musiała rozstać się z bohaterami i było mi trudno to zrobić. Muszę jednak przyznać, że czwarta część zabiłaby całą magię i cykl zakończył się w odpowiednim momencie. To był najwyższy czas na rozstanie.

W ogólnym rozrachunku uważam Trylogię Klątwy za udany cykl. Nie obyło się bez wpadek. Druga część nie była zbyt dobra, ale autorka miała pomysł na tę historię i w miarę możliwości wykorzystała jej potencjał. Wykreowała niezwykły świat, intrygujących bohaterów, którzy na naszych oczach dojrzewają. Na początku miałam do nich dość luźne podejście, w ostatniej części się z nimi zżyłam. Jeśli chcecie przenieść się w świat magii, zapoznajcie się z tym cyklem. Mam nadzieję, że przypadnie wam do gustu.