Trzecia | Autor: Magda Stachula

Najpierw był błysk flesza – ktoś zrobił jej zdjęcie z ukrycia. Później usłyszała tajemniczy głos w mieszkaniu. Potem ktoś stał pod jej drzwiami. Nasłuchiwał.

Eliza jest terapeutką. Podczas wielogodzinnych sesji zagląda w głowy swoich pacjentów.
Pewnego dnia orientuje się, że ktoś ją śledzi. Teraz to do jej życia zagląda obcy człowiek. Kiedy Eliza szuka pomocy, nikt jej nie wierzy. Tymczasem ON wie już o niej wszystko. Ma listę. Eliza jest na niej trzecia.

Autorka "Idealnej", najlepiej sprzedającego się debiutu kryminalnego ostatnich lat, wraca z nową historią, która nie pozwoli ci zasnąć – tak brzmi slogan, zachęcający do przeczytania nowej powieści Magdy Stachuli. Przyznam szczerze: TO PRAWDA.

Rozpoczynając powieść, poznajemy troje bohaterów – Elizę, Liliannę i Antona. Z pozoru nic ich nie łączy, ale to tylko nasze pierwsze wrażenie, które zmienia się z każda przewracaną w napięciu kartką. Ich losy z czasem zaczynają się przeplatać, co sprawia, że z każdym rozdziałem nasze zainteresowanie wzrasta.

A teraz pozwólcie, że wrócę do meritum.
Eliza jest psychoterapeutką, która sama boryka się z wieloma problemami. Podświadomie czuje, że jest śledzona. Do jej poukładanego życia wkrada się chaos i pewnego dnia zdaje sobie sprawę, że sama potrzebuje pomocy. Niestety nie może liczyć na nikogo prócz siebie, choć sama sobie nie dowierza. To tak, jak w tym powiedzonku: umiesz liczyć, licz na siebie.

Druga bohaterką, którą poznajemy jest Liliana, borykająca się ze stratą, która choć prowadzi wystawne życie, jest bardzo samotna. Anton, trzeci z bohaterów, pochodzi z Rosji. Pewnego dnia przyjeżdża do Krakowa i zmienia swoją tożsamość. Dlaczego? Tego wam nie zdradzę.

O tym, jakie sekrety skrywają ci ludzie i co sprawi, że drogi tej trójki się skrzyżują, tego dowiecie się sami, gdy sięgniecie po tę emocjonującą powieść.

Akcja książki prowadzona jest wielotorowo. Autorka już od pierwszej strony umiejętnie buduje i stopniuje nastrój grozy. Na każdej kolejnej stronicy zagląda w zakamarki trudnej ludzkiej psychiki, żonglując różnymi jej aspektami, przez co akcja książki wciąga jeszcze bardziej. Te doznania sprawiły, iż utwierdziłam się w przekonaniu, że autorka dołączy do grona moich ulubionych, na których książki będę wyczekiwała z wypiekami na twarzy. Tylko wstyd mi się przyznać, bo będę musiała – ale będzie to przyjemność – naprawić uchybienie i przeczytać debiutancką „Idealną”. Wiem, że wciągnie mnie tak samo, jak „Trzecia”.

Rozdziały są krótkie, dzięki czemu książkę czyta się lotem błyskawicy, bo wartka akcja sprawia, że ciężko się nam od niej oderwać. Dawno książka tak bardzo mnie nie wciągnęła, co zdarza mi się ostatnio coraz rzadziej.

Dodatkowym atutem tej powieści jest to, że autorka każdy odcinek kończy w sytuacji, w której z niecierpliwością przerzucamy kolejne szpalty, aby poznać ciąg dalszy tej emocjonującej historii.

Czytając „Trzecią”, nie ma mowy o nudzie, ziewaniu, zniechęceniu, bo nasza ciekawość na każdym kroku jest podsycana, a akcja urywa się często w kulminacyjnych momentach. Zanim się zorientujemy, jesteśmy na ostatniej stronie.

Niezwykle empatyczne podejście do opisów stanów emocjonalnych naszych bohaterów, a szczególnie osaczonej Elizy, to kolejny ważny aspekt, przemawiający za wartością dodaną tej książki. Osobiście odczuwałam towarzyszący jej lęk, wczułam się w jej emocje i pomyślałam, że życie w ciągłym lęku musi być koszmarne i przerażające, gdy niemal przez cały czas czuje się na sobie czyjś wzrok.

I jeszcze kwintesencja: nikogo i nigdy nie jesteśmy w stanie poznać w 100%. Ba, nie znamy nawet samych siebie, a co dopiero innych. Bardzo często okazuje się, że pozory bardzo mylą.

Magda Stachula debiutowała rok temu powieścią „Idealna”, która odniosła duży sukces i w krótkim czasie stała się bestselerem. Wciągająca intryga trzymająca w napięciu od pierwszej do ostatniej strony, przyczyniła się do nadania autorce tytułu mistrzyni thrillera psychologicznego. Kiedy więc na rynku wydawniczym pojawiła się jej kolejna książka, sięgnęłam po nią bez wahania. „Trzecia” zapowiadała bowiem równie duże emocje i bardzo interesujący motyw przewodni.

Powieść złożona jest z trzech historii, każdą z nich poznajmy z perspektywy innego głównego bohatera. Trzy osoby z kompletnie odrębnych światów, między którymi bardzo trudno znaleźć jakiekolwiek powiązania.

Eliza to młoda psychoterapeutka mieszkająca samotnie w Krakowie. W jej ustabilizowane życie wkrada się chaos, gdy w pewnym momencie odnosi wrażenie, że jest obserwowana. Kobieta boryka się z bolesną przeszłością i boi się, że jej demony właśnie ją dogoniły. Najbliżsi bagatelizują te obawy, ale Eliza nie czuje się już bezpiecznie. Powoli zachwiana zostaje jej równowaga psychiczna, podejrzewa wszystkich i nikomu już nie ufa. Okazuje się jednak, że ma ona rację – jest śledzona, a jej prześladowca nie podda się dopóki nie zdobędzie kobiety nr. 3 ze swojej listy.

Anton to niesamowicie przystojny i utalentowany gitarzysta pochodzący z Leningradu. Jego ojciec był Rosjaninem, matka Polką. Dramatyczny wypadek z przeszłości zmusił go do ucieczki z Rosji i ciągłego ukrywania się przed wyrokiem wydanym na niego przez mafię. Mężczyzna ciągle zmienia swoją tożsamość, za namową przyjaciela schronienia szuka u boku kobiet. Jednak to nie koniec jego problemów, każdego dnia bowiem musi zmagać się z jeszcze jedną straszną tajemnicą.

Lilianna to dojrzała właścicielka dużej firmy z Warszawy. Zostawiła męża dla młodego kochanka, jednak związek ten zakończył się gwałtownie, gdy odkryła mroczny sekret partnera. Chociaż z pozoru wiedzie normalne życie, w rzeczywistości jest okropnie samotna, nie potrafi pogodzić się ze stratą ukochanego. Gdy pewnego dnia zauważa dawnego kochanka z nową kobietą, postanawia naprawić swój błąd i go odzyskać, bez względu na cenę. Popada w obsesję, a jej miłość staje się toksyczna.

Każdy z bohaterów ma sekret, którego pilnie strzeże. I chociaż początkowo nic nie wskazuje, że drogi tej trójki się skrzyżują, fabuła rozwija się z każdą kolejną przeczytaną stroną, a ich historie niespodziewanie zaczynają się zazębiać.

„Trzecia” to bardzo dobry thriller psychologiczny wywołujący w czytelniku naprawdę silne emocje. Książka pełna jest mrocznych tajemnic, trudnych relacji i sytuacji mrożących krew w żyłach. Początkowo losy każdego z bohaterów wydają się odrębną historią, jednak im mocniejzagłębiamy się w lekturze, kolejne elementy ukazują niedostrzeżone wcześniej zależności. Nawarstwiają się problemy, wypływają brudy z przeszłości,robi się naprawdę niebezpiecznie. W powieści brak jednak nagłych i wstrząsających zwrotów akcji, ponieważ to nie dynamika fabuły ma dostarczać emocji, a warstwa obyczajowa. To właśnie ten element jest najmocniej rozbudowany, w naprawdę fascynujący sposób przedstawiającproblemy psychiczne głównych bohaterów – desperację zakochanej Lilianny, wyrachowanie Antona oraz paranoję zastraszanej Elizy.Autorka zwraca uwagę na fakt jak ważne w naszym życiu jest poczucie bezpieczeństwa i czym skutkować może ciągła niepewność oraz brak wsparcia i zrozumienia. Ponadto, podobnie jak w swojej debiutanckiej powieści, poruszyła bardzo ważny temat bezpieczeństwa w sieci. W czasach internetowego ekshibicjonizmu, gdy wiele osób na portalach społecznościowych dzieli się wszelkimi prywatnymi informacjami ze swojego życia, przypomina, że w świecie wirtualnym nikt nie jest anonimowy. Jeśli coś raz trafi do internetu, zostaje tam na zawsze. Na przykładzie Elizy ukazuje w jak łatwy sposób przy użyciu jednej aplikacji można znaleźć wszystkie potrzebne informacje o dowolnej osobie.

W „Trzeciej” najbardziej zachwycili mnie jednak świetnie wykreowani bohaterowie. To z ich perspektywy poznajemy całą historię, otrzymując możliwość poznania również ich charakterów, intencji i planów. Autorka stworzyła postaci niejednoznaczne, pełne wad, skrywające mroczną przeszłość.Dokładnie przedstawione zostało przekraczanie granic moralnych i psychicznych, własnej wytrzymałości oraz fascynacji połączonej z obsesją. Bohaterowie są gotowi na wszystko, łatwo dają się ponieść swoim obsesjom nie myśląc o konsekwencjach.

Powieść pozbawiona jest prostych, szablonowych rozwiązań. Jej wielką zaletą jest świetnie zbudowana, niesamowicie intrygująca zagadka. Autorce udało się bardzo długo utrzymać mnie w niepewności.Atutem „Trzeciej” są dobrze napisane postacie, lekki styl oraz wielotorowo prowadzona akcja. Wypowiedzi głównych bohaterów się przeplatają, a każdy kolejny rozdział poświęcony jest jednemu z nich. Autorka umiejętnie podsyca ciekawość, urywając akcję w kulminacyjnych momentach. Dzięki temu nie można oderwać się od lektury, a książkę kończy się zaskakująco szybko.Nie mogę również odmówićsobie porównania tej powieści z debiutancką „Idealną”. Uważam bowiem, że „Trzecia” jest zdecydowanie lepsza – wciąga już od pierwszych stron, szokuje i trzyma w napięciu. Ja już teraz niecierpliwie czekam na kolejną powieść autorstwa Magdy Stachuli.

Serdecznie polecam!