Talizmany | Autor: Dominik W. Rettinger

„Talizmany” Dominika W. Rittingera zostały określone mianem polskiego Kodu Leonarda da Vinci. Czy słusznie? To już zależy od indywidualnej oceny czytelnika, ale z pewnością jest to powód, dla którego warto po tą książkę sięgnąć, nie zawiedziecie się Państwo, ponieważ jest znakomita.

Bohaterką książki jest Ewa dziewczyna, która z wykształcenia jest historykiem sztuki, ale z powodów czysto finansowych pracuje w gazecie. Poznajemy ją na stronach książki w trudnym momencie życiowym, porzuca ją mężczyzna, poniekąd za jego też sprawą traci pracę a na domiar złego dowiaduje się o śmierci ukochanej ciotki Zofii, ciotki, która była dla niej wsparciem, ostoją i pocieszycielką.

Śmierć ukochanej ciotki Zofii Ewa uznaje za koniec świata, ale staje się ona dla niej jednocześnie początkiem nowego rozdziału w życiu. Okazuje się, bowiem, że majętna właścicielka pałacu Krzyżtopór uczyniła Ewę jej spadkobierczynią wraz ze wszelkimi tajemnicami, które pałac kryje. Sytuacja ta wywołuje oburzenie wśród pozostałych, pominiętych w testamencie spadkobierców i tak podejmują oni niebywałe kroki, aby spadek Ewie odebrać. Rodzi to wiele zarówno tajemniczych, ale i pełnych dowcipu sytuacji, ponieważ jak się okazuje ciotka Lusia, małżonka pominiętego w testamencie Zenona, jest nieobliczalna w walce o spadek, który przeszedł jej koło nosa. Nie ma dla niej również znaczenia fakt, iż drugą spadkobierczynią została jej córka Iza. Sen z powiek spędza jej fakt, że to właśnie Ewa odziedziczyła to, co najcenniejsze pałac i jednocześnie wszystko, co w nim się znajduje i jest niezbędne do odnalezienia skarbu.

Główna bohaterka dowiaduje się, że droga do skarbu wiedzie właśnie z odziedziczonego przez nią XVII wiecznego pałacu Krzyżtopór. Dzięki nagraniu zmarłej ciotki dowiaduje się ona również, że okazja na odnalezienie skarbu zdarza się raz na setki lat, ponieważ drogę do niego wskazują określone ustawienia gwiazd, planet i księżyca. A na dodatek w poszukiwaniach nie będzie ona sama, gdyż prześladują ją tajemniczy Włosi, którzy także posiadają wiedzę o magicznych talizmanach z czasów Bizancjum i wtedy zaczyna się walka z czasem, kto pierwszy dotrze do skarbu.

W książce występuje wiele ciekawych postaci: kustosz z kryminalną przeszłością Maurycy Podrecki, który pracuje na zlecenie Włochów, starając się jednocześnie pozyskać przychylność i sympatię Ewy, a na koniec sam próbuje odnaleźć skarb i wykiwać wszystkich. Czy mu się to uda? Sprawdźcie sami. Niemniej jednak jego zachowania i działania nie raz wywołają uśmiech na twarzy czytelnika. No i jeszcze nie wolno zapomnieć o Adamie Dąbrowie mecenasie, z którego to ust Ewa dowiedziała się o należnym jej spadku. Między tymi dwoma rodzi się uczucie, przed którym oboje zawzięcie się bronią. Ewa z uwagi na nieudane relacje z mężczyznami, ona zaś z uwagi na poległe w gruzach małżeństwo. A jednak ci dwoje wzajemnie się uzupełniają, rozumieją bez słów i wspierają w drodze do odkrycia cennych talizmanów.

Ciężko jednoznacznie skategoryzować gatunek owej książki. To książka przygodowa, historyczna i sensacyjna za razem. Przedstawia ona historię pałacu Krzyżtopór, a także splatające się na przestrzeni wieków losy polsko-włoskie rodziny Ossolińskich, od której to wszystko się zaczęło. To znakomita książka, która przybliża czasy renesansu i Bizancjum.

Zdecydowanym jej atutem jest humor, którym przepełnione są sytuacje bohaterów opisane w książce. Na minus w ocenie, jest zbyt wiele podjętych wątków, w których można się trochę pogubić. Ale dla wytłumaczenia tego stanu rzeczy warto podkreślić, że „Talizmany” początkowo nie miały być książką, ale miały stanowić scenariusz dla serialu, którego jednak nie udało się zrealizować, stąd takie ujęcie wielu przeplatających się nawzajem wątków. To, co najbardziej mnie ujęło to niesamowity dar autora do malowania obrazów słowem. Opisy są tak niesamowite, tak plastyczne, że faktycznie czytając tą książkę czytelnik czuje się jakby przed jego oczyma odgrywały się kolejne sceny filmowe. To książka lekka, przyjemna, z dużą dawką humoru, którą czyta się bardzo sprawnie, ale jednocześnie trudno się od niej oderwać. Każda strona książki to ciągła akcja, którą ciężko jest przewidzieć, dlatego z niecierpliwością czeka się na to, co wydarzy się na kolejnej stronie. I taki stan rzeczy utrzymuje się do ostatniej strony książki – mistrzostwo w operowaniu słowem, budowaniu napięcia, tworzenia zwrotów akcji.

To niesamowita książka historyczno współczesna z dużą dozą wytrawnego humoru, świetnie napisana z doskonale dobranymi bohaterami i umiejętnie wplecionymi w jej akcję wątkami uczuciowymi.

Czego mi brakuje? Dodatkowego rozdziału, który przedstawiłby losy bohaterów za jakiś czas. Czy miłość Ewy i Adama to coś trwałego? Czy Włoch wdał się w romans z Izą tylko dla wyciągnięcia z niej informacji o skarbie, które mogła posiadać od Ewy, czy faktycznie młoda dziewczyna zawróciła mu w głowie? Czy rodzina Lusi pogodziła się z pominięciem w testamencie? I jak potoczyły się losy podstępnego Podreckiego?

Zdecydowanie polecam lekturę „Talizmanów”, nie zawiedziecie się Państwo a czas z książką spędzicie miło i przyjemnie.