Zula I Porwanie Kropka | Autor: Natasza Socha

Lata temu pasjonowałam się przygodami pewnej nastoletnie czarownicy o imieniu Sabrina - bohaterki komediowego serialu pt. "Sabrina, nastoletnia czarownica". Piszę o tym nie bez powodu, gdyż pamięć o owym filmie i radość związaną z jego podziwianiem przywróciła mi lektura wspaniałej bajki dla dzieci pt. "Zula i porwanie Kropka", autorstwa Nataszy Sochy. Tu również mamy do czynienia z małą dziewczynką mieszkającą w domu dwóch zwariowanych ciotek i najprawdziwszą magią w posiadaniu naszej głównej bohaterki - Zuli, choć w tym przypadku w zdecydowanie bardziej dziecięcej formie, aniżeli nastoletnim wydaniu. A o tym, jakie wrażenia niesie sobą owa opowieść, postaram się opowiedzieć w poniższej recenzji:)

Wraz z lekturą tej książki trafiamy do niezwykłego i jakże kolorowego świata naszej małej Zuli (zdrobnienie od Zuzanny) - dziewczynki tyleż inteligentnej, bystrej i rezolutnej, co i lubującej się w wpakowywaniu we wszelakiego rodzaju kłopoty i tarapaty;) Ale po kolei... Zula - urocza dziewięciolatka trafia pod opiekę swoich dwóch zwariowanych ciotek - Meli i Heli, które to przejmują opiekę nad dzieckiem na czas podróży rodziców Zuli dookoła świata. Mimo początkowego rozczarowania nowym domem, miastem, podwórkiem i szkołą..., dziewczynka bardzo szybko przekonuje się, iż owa przeprowadzka może okazać się największą przygodą jej życia. Przygodą podszytą magią, gdyż oto Zuzanna odnajduje w sobie najprawdziwszą czarodziejską moc! Wkrótce też pojawia się naprawdę "poważna" okazja do wykorzystanie ów umiejętności, jaką to jest tajemnicze zaginiecie tytułowego "Kropka", czyli ukochanego psa nauczycielki ze szkoły dziewczynka. Zula, wraz z grupą zaufanych przyjaciół, rozpoczyna zatem śledztwo i poszukiwania psiaka, co oczywiście za sprawą magii przyniesie tyleż dobrego, co i kłopotliwego rezultatu...;)

Książka Pani Nataszy Sochy to niezwykle intrygująca, barwna, zabawna i do tego przepełniona wielką mądrością opowieść dla najmłodszego czytelnika, Opowieść, niosąca sobą nie tylko przednią rozrywkę i wspaniałą zabawę, ale także i bardzo cenne walory edukacyjno -moralizatorskie, uczące dziecko tego, co w życiu jest i powinno być naprawdę ważne, jak i również szacunku dla takich wartości jak chociażby przyjaźń, czy też miłość i szacunek dla zwierząt. Naturalnie, czyni ona to wszystko pod szatą pasjonującej historii, pokaźnej dawki humoru i dowcipu oraz wyjątkowych ilustracji autorstwa Agnieszki Antoniewicz, które to sprawiają iż książka ta jest jeszcze wspanialsza!

Fabularną stronę tej książki możemy podzielić w zasadzie na dwie części, które wraz z postępującą lekturą tworzą coraz bardziej zintegrowaną i wspólną całość. Pierwsza z nich odnosi się do ukazywania codziennych realiów życia naszych bohaterów, zarówno tego domowego, szkolnego, koleżeńskiego, jak i stricte magicznego, czyli polegającego na używaniu czarów do mniej lub bardziej ważnych rzeczy, ot choćby wyczarowywania czekoladowego tortu;) To swoiste zapoznanie nas z tym światem, z jego magiczną odsłoną i przede wszystkim bohaterami tego kolorowego dzieła:) Drugą część tej opowieści tworzy zaś intrygująca, zagadkowa i równie zabawna historia śledztwa w sprawie zaginięciu psa Pani Arlety Makaron:) I tu pojawia się już najprawdziwsza przygoda, wartka akcja i moc wielkich wrażeń, które czynią ów część iście kryminalną opowieścią dla dzieci:) Rezultatem zaś jest tutaj wspaniała lektura, która zachwyci każdego młodego, jak i starszego czytelnika;)

Bardzo efektownie prezentują się także bohaterowie tej książki, oczywiście z naszą ukochaną Zulą na czele:) To mądra, charakterna i dość uparta osoba, ale przy tym przesympatyczna i budząca jak najcieplejsze uczucia:) Owszem, posiada magiczne zdolności itd..., ale tak naprawdę jest to zwyczajna dziewczynka, ze swoimi humorami i przyzwyczajeniami, z którą to w pełni mogą identyfikować się mali czytelnicy tej książeczki. Identyfikować i zaprzyjaźnić, gdyż chyba każde dziecko chciałaby mieć taką świetną i fascynującą koleżankę:) Równie intrygująco prezentują się tu także bohaterowie drugiego planu, choćby z kompletnie zakręconymi ciotkami Zuli na czele, jej kolegami z klasy, czy też nie mniej intrygującymi nauczycielami Zuli... To ciekawe, barwne, fascynujące postacie, których poznawanie stanowi naprawdę przednią zabawę:)

Słów kilka trzeba i naprawdę warto poświęcić pięknym ilustracjom zawartym w tej książce. Otóż Pani Agnieszka Antoniewicz stworzyła tu niezwykle ciekawe, porywające i bardzo szczegółowe w swym przekazie rysunki komiksowe, które nie tylko dopełniają tekstu tej pozycji, ale również i tworzą jej ważną i wspólną część. Co ciekawe, autorka posłużyła się tu niemalże w całości czarno-białymi ilustracjami z jedynie niewielkimi kolorowymi motywami w tle, co z jednej strony prezentuje się bardzo klimatycznie, z drugiej zaś dostarcza małym czytelnikom pełne pole do popisu w zakresie pokolorowania tychże rysunków, co jak wiadomo zawsze jest wielką frajdą:) Świetna praca ilustratorska - brawo!

"Zula i porwanie Kropka" to swoisty debiut Pani Nataszy Sochy na polu literatury dziecięcej, gdyż jak doskonale wiemy, dotąd jej specjalnością były powieści obyczajowe dla dorosłych. I można z pełnym przekonaniem powiedzieć, iż jest to debiut jak najbardziej udany:) Otóż książka ta jest zabawna, intrygująca, oferująca sobą zabawę i naukę w jednym, co w przypadku pozycji dla najmłodszych zawsze jest najważniejsze. Lektura tej pozycji niesie sobą także ogromne pokłady ciepłych i pozytywnych emocji, które to przekładają się automatycznie na doskonały humor czytelnika, zarówno tego najmłodszego, jak i towarzyszących mu rodziców, dziadków, starszego rodzeństwa. Nie pozostaje mi zatem nic innego, jak polecić z pełnym przekonaniem sięgnięcie po tę książeczkę, po to by dać się porwać tej magicznej historii bez reszty...:)

Zula ma rude włosy, niebieskie oczy i usta w kształcie muszelki. Nie cierpi kokardek, sukienek i ślicznych, błyszczących bucików. Woli za to biegać w wygodnych trampach i spodenkach, które nie przeszkadzają w zabawach na podwórku. Chociaż dziewczynka jest rezolutna, inteligentna i uczynna, wcale nie chce dzielić się swoją mamą i tatą z chorymi dziećmi w Afryce, do których z misją humanitarną zamierzają pojechać rodzice–lekarze. Zula będzie musiała w końcu pogodzić się z ich decyzją i zamieszkać z ciotkami, których nie widziała przez ostatnich siedem lat swojego życia. Mama dziewczynki stanowi całkowite przeciwieństwo swych sióstr – Hela i Mela (nawet imiona mają dziwne, prawda?) są dosyć... ekscentryczne. Noszą tylko kolorowe ubrania, wymyślnie upięte fryzury oraz mieszkają w domu, który znają wszyscy mieszkańcy Poziomkowa – błękitnosrebrzystym, z białymi oknami i uroczymi wieżyczkami. Nie trudno się domyślić, że dziewczynka pokocha je od pierwszego spotkania. W Poziomkowie Zula nie będzie narzekać na brak towarzystwa. Zaprzyjaźni się z lokalnym urwisem Kajtkiem, bardzo ułożonym Maksem, a także kotem Pazurem i kameleonem Filipem. Wszyscy stworzą na tyle zgraną drużynę, że Zula będzie mogła wyznać im swoją największą tajemnicę – wie, na czym polega magia, gdyż jest najprawdziwszą na świecie czarodziejką! Jednak kiedy zaginie ukochany piesek wychowawczyni, dzieciaki będą musiały ruszyć głową i poradzić sobie z odnalezieniem Kropka beż użycia czarów.

Powyższy zarys fabuły książki pokazuje, że z powieścią Nataszy Sochy Zula i porwanie Kropka żadne dziecko nie będzie się nudzić. Ja pokochałam tę książkę od pierwszej strony, a właściwie od pierwszego wejrzenia. W przypadku dorosłych czytelników wystarczy, że powieść jest dobrze i ciekawie napisana. Natomiast książki dla dzieci muszą mieć coś jeszcze – oprawę graficzną, która przyciągnieich wzrok i sprawi, że zaczną czytać. Mali czytelnicy w trakcie lektury muszą mieć na czym zawiesić oko i na chwilę oderwać się od tekstu. Zatem albo pozostaną przy książce i pooglądają rysunki w niej zawarte, albo rzucą ją w kąt i zajmą się czymś zupełnie innym, bardziej atrakcyjnym wizualnie – grami komputerowymi lub oglądaniem telewizji.Wydawcy oraz ilustratorka Zuli i porwania Kropka – Agnieszka Antoniewicz – doskonale o tym wiedzą. Dlatego też każda strona opatrzona jest co najmniej jednym rysunkiem. Wszystko jednak zostało wyważone w taki sposób, by ilustracje nie zdominowały tekstu. Bardzo trafnym posunięciem było ograniczenie się zaledwie do trzech kolorów przewodnich – czarnego, szarego i żółtego. Gdyby było ich więcej, czytelnik mógłby poczuć się nieco przytłoczony nadmiarem bodźców. Powieść zapamiętałam przede wszystkim jako niezwykle optymistyczną, radosną oraz wypełniającą cały dzień dobrą energią. Wbrew pozorom naprawdę niewiele jest takich książek.

Miłą niespodzianką okazała się także informacja umieszczona na samym początku książki – w przygotowaniu znajduje się już kolejny tom– Zula w szkole czarownic. Na fanpage’u Nataszy Sochy można przeczytać, że w księgarniach pojawi się on we wrześniu tego roku. Chociaż autorka ma już zaplecze pisarskie w postaci książek należących do literatury kobiecej (m.in. Biuro przesyłek niedoręczonych, Dziecko last minute, Hormonia), w świecie książek dla dzieci i młodzieży wraz z Zulą i porwaniem Kropka dopiero zadebiutowała. Sobie oraz wszystkim młodszym czytelnikom życzę jak najwięcej takich właśnie książek – napisanych z polotem i fantazją, ciekawych od pierwszej do ostatniej strony.