Clovis Lafay Magiczne Akta Scotland Yardu | Autor: Anna Lange

Epoka wiktoriańska zajmuje ważne miejsce w historii literatury. To wówczas tworzyli tacy autorzy jak Charles Dickens, Arthur Conan - Doyle, Lewis Carroll oraz siostry Brönte. Od pewnego czasu wśród pisarzy fantasy da się zauważyć pewien sentyment i nostalgię za tym okresem. Niezależnie od podgatunku fantastyki, wiktoriańska Anglia jest wdzięcznym miejscem do osadzenia akcji powieści. W tym miejscu wystarczy wspomnieć o znakomitej steampunkowej trylogii "Burton i Swinburne" Marka Hoddera, horrorze "Opowieść zombilijna" Adama Robertsa czy baśni "Gwiezdny Pył" Neila Gaimana. W podróż po XIX wiecznym Londynie zaprasza nas również Anna Lange, autorka książki "Clovis LaFay. Magiczne Akta Scotland Yardu", opublikowanej przez wydawnictwo Sine Qua Non.

Rok 1873. Po okresie studiów w (kontynentalnej) Europie do Anglii powraca Clovis LaFay - młody, specjalizujący się w nekromancji czarodziej, wywodzący się z arystokratycznego, choć nie cieszącego się dobrą opinią rodu. Na skutek potyczki z ghulem, nieprzytomny Clovis trafia do domu Johna Dobsona, szkolnego kolegi, który pracuje jako nadkomisarz policji w Podwydziale Spraw Magicznych Scotland Yardu. Tam dochodzi do siebie pod okiem Alicji, młodszej siostry policjanta, która jako przedstawicielka płci pięknej i kursantka pielęgniarstwa może jedynie marzyć o studiowaniu magii. Po odzyskaniu świadomości Clovis przystaje na propozycję Dobsona i dołącza do jego oddziału. Razem bohaterowie muszą stawić czoła codziennym obowiązkom magicznej policji, do których zalicza się m.in. egzorcyzmowanie opornych duchów i wyjaśnianie paranormalnych zjawisk. Wkrótce przyjdzie im się zmierzyć z groźniejszym przeciwnikiem, potwierdzając poniekąd powiedzenie, że "z rodziną najlepiej wychodzi się na zdjęciu".

Podtytuł powieści Anny Lange, czyli "Magiczne Akta Scotland Yardu" sugeruje, że mamy do czynienia z historią detektywistyczną doprawioną elementami magii. Jest to nieco mylące, ponieważ główny wątek kryminalny, choć poprowadzony sprawnie i interesująco, jest dość przewidywalny. Można odnieść wrażenie, że zagadka, przed rozwiązaniem której stoją bohaterowie powieści jest jedynie pretekstem do przedstawienia relacji panujących między nimi. To stosunki Clovisa z rodzeństwem Dobsonów oraz jego walka z resztą rodu LaFayów napędzają fabułę powieści.

Wykreowani przez Annę Lange bohaterowie wzbudzają sympatię czytelników. Zastosowana przez autorkę narracja trzecioosobowa często "przeskakuje" między protagonistami, co pozwala lepiej poznać ich obawy, opinie i motywacje. Na pierwszy plan wysuwa się tu oczywiście główny bohater powieści. Clovis LaFay jawi się czytelnikom jako młodzieniec pełen sprzeczności, noszący w sobie demony z lat szkolnych i gotowy do rezygnacji z osobistego szczęścia na rzecz wygaśnięcia jego "przeklętego" rodu. Jego charakter, w połączeniu z poglądami ukształtowanymi przez epokę wiktoriańską i reprezentowany przez niego rodzaj magii dają w efekcie bardzo ciekawy obraz czarodzieja - dżentelmena. Równie dobrze wypadają pozostali bohaterowie. John Dobson jako nieugięty stróż prawa, borykający się z problemami finansowymi i zawodowymi jest najbardziej wiarygodny. Sympatię czytelnika do tej postaci zwiększają retrospekcje, które przedstawiają moralne zachowanie Dobsona w latach szkolnych oraz w czasie służby wojskowej. Nie inaczej jest w przypadku siostry Johna, Alicji. Na jej przykładzie Anna Lange przedstawiła problemy z jakimi borykały się kobiety w XIX wieku: presja zamążpójścia, "groźba" staropanieństwa, niemożność podjęcia studiów...Warto zaznaczyć, że tło społeczno-historyczne w powieści jest doskonale ukazane. Autorka zadbała o wierne oddanie panujących konwenansów, wszechobecnych zasad savoir vivre, różnic społecznych, animozji pomiędzy protestanckimi Anglikami a katolickimi Irlandczykami, a nawet kwestii ubioru (z gorsetem na czele).

Nieco ambiwalentne uczucia może budzić konstrukcja wielokrotnie złożonych zdań występujących w powieści. Nie wiem czy skomplikowane składniowo zdania są manierą Autorki czy zamierzonym działaniem, które miało na celu przedstawienie eleganckiego, nieco nonszalanckiego stylu wypowiadania się ludzi epoki wiktoriańskiej. Z jednej strony takie kwestie dowodzą kunsztu Autorki, lecz z drugiej sprawiają, że czytelnik może zapomnieć co było sednem wypowiedzi. Skutkuje to tym, że powieść jest nieco "przegadana". Odbywa się to kosztem opisu świata przedstawionego. Choć z tyłu głowy czytelnik ma świadomość, że akcja powieści toczy się Londynie, to nie uświadczy zbyt wielu fragmentów poświęconych życiu najważniejszej metropolii XIX wiecznego świata. Równie dobrze miejscem akcji mógłby być Nowy Jork albo Paryż. Uczucie niedosytu wywołuje także magia. W powieści występują różne "specjalizacje" magiczne: nekromancja, piromancja, iluzja czy kinemancja, zaś każdy czarodziej posiada indywidualny wachlarz zaklęć i możliwości. Tym co wyróżnia autorską wizję magii Anny Lange jest sposób rzucania zaklęć, na które składają się mniej lub bardziej złożone glyfy. W ten sposób magia przypomina naukę ścisłą (nawiasem mówiąc Autorka jest profesorem chemii). Szkoda tylko, że nie zaprezentowano większej liczby zaklęć, ponieważ ten sposób konstrukcji czarów jest bardzo intrygujący.

"Clovis LaFay. Magiczne akta Scotland Yardu" jako debiut wyglądają bardzo okazale. Widać potencjał Anny Lange, która skonstruowała wyraziste, zapadające w pamięć postacie, skomponowała może niezbyt skomplikowaną, ale ciekawą intrygę kryminalną, a przede wszystkim oddała magiczny klimat epoki wiktoriańskiej. Pozostaje mieć tylko nadzieję, że w kolejnym tomie przygód Clovisa LaFaya do rozbudowanych dialogów dołączą bogate, autorskie opisy XIX wiecznego Londynu.