Fantastyczne Zwierzęta I Jak Je Znaleźć Oryginalny Scenariusz | Autor: Joanne K. Rowling

FANTASTYCZNY SCENARIUSZ WŁAŚNIE SIĘ ZNALAZŁ

Chociaż seria o Harrym Potterze ostatecznie zakończyła się w roku 2007, J.K Rowling nie zapomniała o stworzonym przez siebie bohaterze, którego pokochały miliony czytelników. Rok po publikacji finałowego tomu zaprezentowała światu krótkie opowiadanie „Harry Potter Prequel”, kilka miesięcy później „Baśnie Barda Beedle’a”, a od 2011 roku regularnie publikowała dodatkowe teksty na stronie Pottermore. Jednakże dopiero w zeszłym roku świat małego czarodzieja ożył na powrót, najpierw za sprawą scenariusza sztuki „Harry Potter i przeklęte dziecko”, stanowiącego ciąg dalszy losów doskonale znanych bohaterów, a potem dzięki filmowi „Fantastyczne zwierzęta i jak je znaleźć”. Teraz natomiast w ręce czytelników trafia scenariusz tego drugiego, napisany przez Rowling właśnie, a każdy miłośnik Pottera może nie tylko obejrzeć, ale także i przeczytać o tym, co działo się na siedem dekad przed wydarzeniami z „Kamienia filozoficznego”. Czy warto? Tak! Trzeba jednak pamiętać, że to już coś zupełnie innego, niż główny cykl.

Jest rok 1926. W świecie czarodziejów źle się dzieje. Grindelwald prowadzi swoje przerażające działania, a w Nowym Jorku szerzą się dziwne ataki na ludzi mogące ujawnić istnienie czarodziejów. W ten właśnie czas w mieście zjawia się badacz magicznych stworzeń Newt Skamander, który zamierza zatrzymać się tu na krótko po długie podróży dookoła świata. Przez długi czas odkrywał nowe gatunki, poznawał je, teraz w swojej walizce posiada całe mnóstwo ich przedstawicieli, jednak to właśnie one staną przyczyną jego kłopotów. Przypadkowe spotkanie z niejakim Jacobem Kowalskim doprowadza do zamiany walizek, a w efekcie wypuszczenia na wolność kilku niezwykłych istot. Przyciąga to uwagę zdegradowanej pracownicy MACUSA (Magicznego Kongresu Stanów Zjednoczonych Ameryki) Tiny, która chcąc się wykazać, sama pakuje się w kłopoty, a los sprawia, że ostatecznie łączy siły z Newtemi nie-magiem Jacobem by odnaleźć zbiegłe stworzenia. Niestety, choć w MACUSA są tacy, którzy doskonale wiedzą co stoi za tajemniczymi atakami na ludzi, gotowi są oskarżyć o to Skamandera...

Cieszę się, że choć Rolwing zaczęła rozbudowywać świat Harry’ego Pottera bądź to w formie sztuki scenicznej, bądź też filmów, tworzone przez nią fabuły nadal ukazują się w formie książkowej. Bez znaczenia jest, iż mamy do czynienia ze scenariuszem, a nie pełnoprawną powieścią, magiczny świat przez nią wykreowany powinien przede wszystkim istnieć na papierze. I istnieje. Jak się jednak prezentuje?

Zacznijmy od tego, co wspomniałem już na wstępie: „Fantastyczne zwierzęta i jak je znaleźć” to nie „Harry Potter”. Fabuła jest prostsza, nie ma tylu zagadek, nie jest też tak rozbudowana. Sam scenariusz można przeczytać w kilka godzin, a fabuła w pierwszej połowie sprawia wrażenie napisanej głównie po to, by ukazać jak najwięcej niezwykłych istot. Najciekawszy wydaje się wątek Gindelwalda, ten jednak szybko staje się tłem dla innych wydarzeń. Wraz z postępem opowieści akcja na szczęście rozkręca się, dochodzą nowe kwestie i pytania, a relacje między bohaterami stają się ciekawsze. Rozwiewają się także wszystkie ewentualne obawy: „Fantastyczne zwierzęta i jak je znaleźć” to historia naprawdę udana.

Co jest w niej najlepszego? Wydaje się dojrzalsza, niż seria o Harrym. Kiedy zdarza się tu śmierć jednego z bohaterów nie jest ona bezkrwawym zgonem, a i nie zabrakło także lekko erotyzujących scen. Nie bójcie się jednak, ze znajdziecie tu treści przeznaczone dla dorosłych, „Zwierzęta...” wciąż pozostają publikacją dla dzieci i młodzieży, ale dojrzali czytelnicy znajdą tutaj dodatkowo niejedną rzecz skierowaną właśnie do nich. Kolejnym elementem, który muszę zaliczyć scenariuszowi na plus to powrót, choćby tylko na chwilę czy jedynie jako wzmianka w rozmowie znanych postaci (zresztą jak można było niedawno usłyszeć, w drugiej części pojawi się sam Dumbledore - grany przez Jude’a Law - a to pewnie dopiero początek). Grindelwald i jego działania ciekawią, bardziej jednak intryguje ukazanie świata czarodziejów z początków XX wieku. Widzimy zmiany, jakie zaszły na przestrzeni lat, a także podobieństwa – także te pomiędzy konkretnymi wydarzeniami czy postaciami nam już znanymi. Czy będzie to miało większe znaczenie dla treści, czas pokaże. Poza tym po prostu dobrze jest po raz kolejny powrócić do magicznego świata.

Sama forma scenariusza, tak jak nie przeszkadzała mi przy „Przeklętym dziecku”, tak i tutaj nie stanowi najmniejszej przeszkody. „Fantastyczne zwierzęta...” czyta się lekko, szybko i przyjemnie. Dobrze sprawdzają się też niezwykłe stworzenia, które stanowią przecież prawdziwego głównego bohatera historii, szczególnie że Rowling wprowadziła do historii kilka nowych istot. Samo wydanie natomiast dobrze wieńczy całość: twarda oprawa, stylizowane na lata 20. ubiegłego wieku przerywniki, do tego utrzymane w tej samej stylistyce ilustracje, wszystko to wygląda naprawdę znakomicie. Na koniec pozostają jeszcze ciekawe perspektywy na przyszłość, seria w końcu ma liczyć trzy do pięciu część (co robi wrażenie, zważywszy na fakt, że autorka rozwinęła tu jedynie pomysł z króciutkiego dodatku do przygód małego czarodzieja) i kto wie, czy nie odpowie wreszcie na pytania, jakie pozostawił po sobie „Harry Potter Preqeul” dziejący się w czasach młodości Jamesa i Syriusza. Byłoby miło. Póki co jednak polecam scenariusz „Fantastycznych zwierząt...” Waszej uwadze i żałuję tylko, że na ciąg dalszy trzeba poczekać dwa lata.