Imperialna Gra Rosji | Autor: Malina KaszubaMirosław Minkina

Na stronie internetowej Wydawnictwa Rytm odnajdujemy taką informację na temat książki „Imperialna gra Rosji”: „Federacja Rosyjska zawsze posiadała aspiracje odgrywania kluczowej roli na arenie międzynarodowej. Obecnie jest rozczarowana stosunkiem świata zachodniego do swojego kraju. Wielokrotnie czuła się upokarzana i ignorowana. W związku z tym rosyjskie elity polityczne zaczęły myśleć kategoriami strategicznej samodzielności – stosownie do posiadanego przekonania o swojej mocarstwowej pozycji. Autorzy opracowania podjęli niełatwą próbę scharakteryzowania tych działań, które – jak się wydaje – są ukierunkowane na osiągniecie trzech podstawowych celów. Pierwszym jest ochrona rosyjskich interesów narodowych, które mają światowy zasięg. Drugim budowanie prestiżu Rosji jako potężnego państwa, czynnie kształtującego globalną rzeczywistość. A trzecim, ostatnim celem jest próba skutecznego równoważenia wpływów zachodu, zwłaszcza Stanów Zjednoczonych na ogólnoświatowy ład i międzynarodowe stosunki”.

Patrząc na to, co dzieje się za naszą wschodnią granicą, czuję niepokój. Chciałam przekonać się, co na ten temat mają do powiedzenia Malina Kaszuba i Mirosław Minkina. Książka jest napisana dość prostym językiem, choć zanim sięgnęłam po lekturę, obawiałam się, że niewiele z niej będzie. Na szczęście tak się nie stało. Publikacja jest bardzo aktualna i przerażająca. Rosja dąży do tego, by stać się potęgą taką, jak za dawnych lat.

To, co najbardziej przypadło mi do gustu to fakt, że autorzy starali się spojrzeć na ten problem z perspektywy Rosjan. Próba wczucia się w ich sytuację uświadamia czytelnikom, że ci ludzie czują się oszukani przez Zachód i najlepiej czują się we własnym towarzystwie. Dają o sobie znać stare spory, które dawno powinny odejść w niepamięć, ale z pewnych przyczyn tak się nie stało.

Zastanawialiście się kiedyś, dlaczego Putin angażuje się w konflikty zbrojne innych państw? Odpowiedź jest prosta: bo może. Tu nie chodzi o pokazanie swojej sympatii dla danej władzy. Nic z tych rzeczy. Prezydent Rosji daje w ten sposób reszcie świata do zrozumienia, że ma wojsko i nie zawaha się, by go użyć. W sumie to człowiek nieobliczalny. Nie cofnie się przed niczym, by dojść do założonych przez siebie postanowień.

Autorzy włożyli sporo pracy w to, by ta publikacja powstała. Wystarczy chociażby spojrzeć na to, jak obszerna jest bibliografia. Jeśli ktoś uzna, że chce dowiedzieć się czegoś więcej na temat danego zagadnienia, może to zrobić, sięgając po którąś z wymienionych tam pozycji. Sporo tu przypisów. Nieco ubolewam nad tym, że sporo materiałów jest napisanych w języku rosyjskim i nic nie wiadomo mi na temat polskiego przekładu. Po tego typu książki i artykuły nie sięgnę. Umiem co prawda czytać cyrylicę, ale jakoś specjalnie lotna z rosyjskiego nie jestem.

To książka przeznaczona dla czytelników, którym nie będzie przeszkadzała jej naukowa wymowa. Nie ma tu żadnych rysunków, map czy czegokolwiek innego. Znajdziecie ponad 100 stron informacji na temat Rosji i tego, w jaki sposób dąży do odzyskania swojej dawnej pozycji na arenie międzynarodowej. Podejrzewam, że nie każdy nie będzie zainteresowany przeczytaniem „Imperialnej gry Rosji”. To specyficzna publikacja. Jeśli liczycie na wartką akcję, zapomnijcie o tym. Tu liczą się przede wszystkim fakty i ich interpretacja. Nie będę nikogo specjalnie namawiała do lektury. Zastanówcie się, czy chcecie po nią sięgnąć i czy ta tematyka was interesuje.