Na Noże | Autor:

„Na noże” to serial obyczajowy, z jednym sezonem produkcji TVN (2016).

Wydawnictwo Edipresse Książki wypuściło na polski rynek przewodnik po serialu, który w pigułce przedstawia głównych bohaterów, ale nie tylko, bowiem na kolejnych stronach książki, głos zabierają również producenci, scenarzyści, czy reżyserowie albo pomysłodawca serialu, co też ich głos czyni tekst do uzupełniającym, pozwalającym na poznanie pracy na planie w innej perspektywie – bardziej technicznej, ale równie wymagającej, jak gra w roli aktora.

„Na noże” to historie oraz perypetie zwykłych ludzi, ale o niezwykłych talentach kulinarnych. W serialu zderza się dwóchprzedstawicieli odmiennego podejścia do smaków oraz tworzenia potraw. Pierwszy z bohaterów to Jacek Majchrzewski, genialny kucharz, który stawia wszystko na jedną kartę. Otwiera „Bistro u Antoniego”. Charakteryzuje się talentem, determinacją, gotowością do pracy. U jego boku pracują oddani przyjaciele: Zuza oraz Patryk. Kuchnia w wykonaniu Jacka opiera się pełnym skupieniu na produkcie oraz formie jego przetworzenia. Wydobywa ukryty smak, najlepiej jak potrafi oraz stara się go przekazać gościowi restauracji, tak, jak sam odczuwa zapach i smak towarzyszący mu w procesie tworzenia. Jacek jest przedstawicielem tradycyjnej kuchni. Majchrzak gotuje, ponieważ stawia sampoczucie drugiej osoby, pragnie, aby ona czuła się dobrze i potrafiła delektować się jedzeniem. Poprzez gotowanie przekazuje plik towarzyszących mu emocji, którymi chce podzielić się z gościem.

Przeciwieństwem kuchni Jacka jest Darek Zimoląg aka Dario Boretti, który kombinuje, w jaki sposób można ukryć smak, zakamuflować go za pomocą nowoczesnych technik i form „zabawy” jedzeniem. Stawia przyrost formy nad treścią. Liczy się design, mocniejsza forma przekazu w oczach i ustach odbiorcy. Darek gotuje, ponieważ ma silną potrzebę wykazania się. Jest bardzo ambitny, nierzadko chce pokazać swoją wyjątkowość oraz bywa przez to arogancki w stosunku do innych. Niestety, nigdy nie będzie świetnym kucharzem, u którego pragnie się usiąść i coś zjeść. Z biegiem czasu charakter oraz podejście bohatera zostanie nieco przytępione oraz złagodzone.

Początkowe strony tego „przewodnika”, jak wcześniej wspomniałam charakteryzują pokrótce głównych bohaterów, a czynią to nie kto inny, jak sami aktorzy, którzy zabierają głos opowiadając o kreowaniu swojej roli, o trudach na planie czy kulinarnych wyzwaniach, które czyniły ten sezon nad wyraz wyjątkowy i wyczerpujący w pracę. Aktorzy musieli zmierzyć się z nowym światem profesjonalnego gotowania, oporządzania potraw, stosowania przypraw, czy też musieli podszkolić się w ogólnym obyciu i poruszaniu się po pomieszczeniach kuchennych i restauracyjnych. To właśnie ze względu na kulinarny aspekt, niejednokrotnie reżyserowie dokładali więcej trudu w dopracowanie końcowych efektów. Nie raz trzeba było powtórzyć ujęcie, czy co gorsza, jeszcze raz przygotować daną potrawę. Na całe szczęście, aktorzy nie pozostali zdanym samymi sobie. Na planie bardzo często towarzyszyli im profesjonaliści oraz konsultanci kuchenni, którzy znają się na trikach, które pozwalały pokazać tak potrawę na ekranie, aby wyglądała na świeżą, zdrową i od razu wyjęta na talerz.

Sam serial jest ogromnym wyzwaniem dla odgrywających w nim aktorów, chociażby ze względu na to, że zostają wrzuceni w inny, nieznany im świat gotowania, który wymusza na nich przede wszystkim, otwartość umysłu oraz uwagę i skupienie. Sama praca nad charakterem bohatera w kuchni wymaga wysiłku, rozgryzienia go, stopniowego wyzbywania się tajemnic. Trzeba pracować nad wartością, jak chociażby było to w przypadku Darka Boretti, który ma niskie mniemanie o sobie.Nadrabiał on postawą wrogości, buntem, czym też robił sobie krzywdę. Podobnie też było w przypadku osoby Jacka, który zgoła był innym mężczyzną w fartuchu kuchennym, zaś poza nim unosił się trochę nad ziemią, dryfował, marzył i nie potrafił ustabilizować się emocjonalnie, przez co trudno było mu się zaangażować w poważny, stały związek.

„Na noże” to nie tylko odważne wejście w świat kulinarnych perypetii. To serial, który zwraca uwagę na charaktery, postawy i zachowania postaci w życiu codziennym, ale też pokazuje samo podejście do gotowania i dla widza - efekty trudnej, ale dosłownie pysznej pracy. Gotowanie to najprostsza forma twórczości, sztuki. Nie oznacza, że jest najłatwiejszą. W jakiś sposób gotowanie pozwala doświadczać życia, ukierunkowywać w myśleniu, czy też medytować.

W przewodniku o kulinarnych przygodach nie można by pominąć tej właśnie istotnej części, a zarazem głównego „przekazu” w serialu. Mowa tutaj o gotowych przypisach dla Czytelnika, o samych potrawach, które były podawane gościom na planie serialu. Autor książki „Na noże” częstuje nas propozycjami dań obowiązkowych, czyli śniadań w wersji na słono i na słodko; daniami wykonanymi od serca, troszkę nieco czasochłonnymi, ale równie pysznymi dla podniebienia. Czytelnik lektury znajdzie również przepisy na potrawy z rybą oraz czego po sytym posiłku nie można pominąć, czas na deser!

„Na noże” to przewodnik po serialu w pigułce, który podobnie jak część przeznaczona na przepyszne potrawy w różnej formie, udokumentowane są za pomocą sporej dawki zdjęć z planu, które niejako niezapoznanemu odbiorcy telewizyjnemu, pozwalająchociaż na moment przejść do tego kulinarnego świata, gdzie nie tylko zmierzy się z różnym poziomem trudności wykonanej potrawy, ale tym również, co przyziemniejsze, czyli relacje międzyludzkie.

Przewodnik czyta się niezwykle szybko ze względu na odpowiednio dobraną czcionkę, ale przede wszystkim okrojoną, ale konkretną treść. Tym bardziej, owe treści są przekonujące oraz interesujące ze względu, że to sami odtwórcy zabierają głos i przenoszą nas do świata z planu serialu, przez co wszystko wydaje się Nam to nad wyraz wiarygodne. Okazuje się, że praca w serialu to nie tylko gra emocji, ale też ciągłe uczenie się, zdobywanie wiedzy oraz podnoszenie poprzeczek.

„Na noże” to historie i konflikty ludzi okraszonymi dobrym zmysłem zapachu oraz smaku.