Slatron Przeznaczenie | Autor: Aleksandra Szymaniak

Nawet sobie nie wyobrażacie jak ciężko jest mi zasiąść do tej recenzji. Osobiście nie lubię krzyczeć i negatywnie komentować książek, bo ktoś musiał poświęcić mnóstwo czasu, żeby takową napisać, potem rozsyłać do wydawców i jeśli ona już została wydana to to jest wielki sukces, godny pozazdroszczenia i ja takie osoby niesamowicie szanuję. Szczególnie, kiedy tak jak w tym przypadku, osoba wydająca książkę miała 15/16 lat. Jednak raz na jakiś czas zdarzają się takie 'perełki', po których masz ochotę tylko wrzeszczeć, a ja zakładając bloga i zgadzając się na współprace, przysięgłam sobie, że nie będę kłamać, bo nie o to w tym chodzi. Także z wielkim szacunkiem do autorki wyrażę swoje żale...

Salamina w wieku 6 lat została znaleziona sama na plaży. Nikt nie wie skąd się wzięła, jednak ludzie, którzy ją znaleźli, po miesiącach bezskutecznych poszukiwań rodziny dziewczyny, postanowili ją zaadoptować. Gdy ma 16 lat, dostaje list z Hogwartu, szkoły dla... Oj, nie Hogwartu! Omegi - szkoły dla osób obdarzonych magicznymi zdolnościami, nabytych dzięki magicznym rodzicom. Tam, tiara przy... TEST przydziału określa jaką mają moc i do której grupy powinni należeć, jednak czy Ed... Damon, poznany w szkolnej stołówce, siedzący dumny w swojej paczce, zawróci jej w głowie, czy jest na to 'zbyt rozsądna'?

Chyba zauważyliście, że miałam w trakcie czytania wiele wątpliwości, co do tego, jaką książkę czytam. 'Harrym Potterem' zalatywało okropnie, 'Zmierzchem' jeszcze gorzej, za to pomniejszymi książkami, jak 'Wybrani' i 'Pamiętnikami wampirów' już tylko trochę bardzo. Chyba nie muszę mówić, jaka frustracja mnie oganiała, gdy z pamięci porównywałam najważniejsze sceny, a te okazywały się... identyczne? Sławne deja vu ogarniało mnie cały czas. Chciałabym wytłumaczyć sobie, że to tylko zwidy i wcale ta książka nie jest przemieszaniem fragmentów bestsellerów. Ale cały początek jest ściągnięty z 'Harrego Pottera' tak wiernie, że chyba niestety nie jestem w stanie.

Żeby to jeszcze było zrobione na tyle wiernie, że jeszcze dodatkowe dopracowania ulepszyłyby te fragmenty. W końcu ile razy chciałam, żeby w 'Harrym' pojawił się wątek miłosny? Ile razy trochę sarkazmu mogło poprawić mi humor i zaintrygować, zachęcić do dalszego czytania? Ja lubię czytać książki cały czas o tym samym. Po parunastu latach aktywnego czytania, ja wybaczam tyle rzeczy, że głowa mała. Ale ludzie, gdzieś chyba trzeba mieć umiar. To już niewydane fanfiction na Wattpadzie wypada lepiej, bo tam ludzie autentycznie się starają zwrócić na siebie uwagę. Chcą dać z siebie 100% i zachęcić ludzi. Oczywiście nie wszystko się udaje, bo brakuje korekty i redakcji, jednak wiele rzeczy jest autentycznie lepszych.

Książka ma mnóstwo błędów logicznych. Kto ogląda mojego snapchata (tzczytelnika), ten wie, że wiele razy już odchodziłam od zmysłów i chciałam coś zrobić tej książce. Wyobraźcie sobie, że wasza najlepsza przyjaciółka nie widzi was długo, bo zmieniliście szkołę. Piszecie do niej o nowych przyjaźniach, a ta do was w odpowiedzi 'Bardzo mnie dziwi, że znalazłaś przyjaciół, jestem dumna'. Albo kłótnia z mamą o to, że ma się trzymać i to nie, że ma chcieć, tylko MA BYĆ zdrowa. Nie skomentuję tego, chyba te słowa mówią same za siebie. Mary Sue jak zawsze obecna... :/

Zakończę jeszcze uwagą o wydaniu, które jest także bardzo specyficzne. Okładka sama w sobie wygląda jak na okładkę horroru lub obyczajówki. Wysłałam ją paru przyjaciółkom, a te zgodziły się ze mną. Nic, absolutnie nic, nie wskazuje na to, że jest to młodzieżówka o szkole, a takie rzeczy powinny być napisane neonowym kolorem, czcionką 72, żeby aby na pewno każdy zauważył. To jest błędne informowanie czytelnika, a przez to może być trudno na rynku. Poza tym, nadal myślę nad tytułem, który został napisany taką czcionką, że nie jestem w stanie jej jednoznacznie rozszyfrować. Dzięki temu, że przeczytałam treść, sądzę, że napis ten to 'Slatron', jednak nadal wygląda jak 'Platon'... A potem ludzie się dziwią, że nie jestem w stanie odpowiedzieć na pytanie: 'Co czytasz?'.

Dam 2/5, bo w żadnym wypadku mnie nie porwało, ale no powiedzmy, jestem skora wybaczyć trochę błędów przez młody wiek. Życzę autorce kolejnych książek, które zmienią się w bestsellery, jednak wiem, że długa przed nią droga. Nadal jest mi przykro, tym razem za to, że takie słowa zostały przeze mnie napisane, ale nie byłam w stanie nic podciągnąć na tyle, żeby dać wyższą ocenę. Długo myślałam nad tą recenzją i po prostu nic nie wymyśliłam, aby zrobić to jeszcze łagodniej.