Pamiętnik Nastolatki 10 Julia III | Autor: Beata Andrzejczuk

Kolejne spotkanie z Julią - bohaterką cyklu "Pamiętnik nastolatki", za mną:) Spotkanie nad wyraz udane, przyjemne, intrygujące i wnoszące bardzo wiele do naszej czytelniczej znajomości. Dziesiąty tom cyklu autorstwa Beaty Andrzejczuk, zatytułowany "Pamiętnik nastolatki. Julia III", opowiada o kolejnych barwnych perypetiach naszej głównej bohaterki, która tym razem zmaga się nie tylko ze skomplikowanymi uczuciami do pewnego chłopca, ale także i ciężkim okresem w szkole, oraz pewną skomplikowaną sytuacją związaną z jej wolontariatem... Wszystko to gwarantuje nam niezapomniane emocje, jakie to przyniesie nam lektura tej pięknej książki...:)

Julka jest już w trzeciej klasie, a co za tym idzie nieuchronnie zbliża się czas egzaminów końcowych, czyli nauka, nauka i raz jeszcze nauka;) Ponadto wielką niewiadomą pozostają wciąż uczuciowe relacje z Eliaszem - starszym chłopcem poznanym przed dwoma laty i jednocześnie jej opiekunem podczas wolontariatu w Stowarzyszeniu pomagającym pokrzywdzonym dzieciom. Jakby tego było mało, Julka musi zerwać kontakt ze swoją podopieczną podczas owej społecznej pracy - małą dziewczynką o imieniu Ala, do której to wedle opiekunów za nadto się zbliżyła. A już zupełnie na sam deser w Stowarzyszeniu pojawia się nowa dziewczyna - Magda, która nie kryje się z tym, iż Eliasz bardzo jej się podoba... Jak widzimy, kłopotów jest tu cała masa, których to rozwiązanie nie będzie wcale takie proste, ale także i nie niemożliwe...;)

Kolejna odsłona świetnego cyklu dla młodzieży, podejmuje sobą coraz to barwniejsze, ciekawsze, ale też chyba i poważniejsze kwestie. Oto bowiem wraz z kolejnymi tomami tej literackiej sagi, dojrzewają nie tylko jej bohaterowie, ale także chyba i poruszane w tych książkach problemy. I choć nadal nie brakuje tu szkolnych i nastoletnich zmartwień, z burzą hormonów i miłosnych rozterek na czele, to jednocześnie opowieść ta podejmuje także o wiele bardziej "dorosłe" kwestie, jak chociażby przywiązanie opiekuna do swojej podopiecznej i rodząca się przez to bardzo silna więź, która jest piękna, ale także i niezgoda z zasadami wolontariatu... Mnie osobiście cieszy takie podejście autorki, która to z każdym kolejnym tomem daje swym czytelnikom coraz ważniejsze tematy do przemyśleń, które to tak naprawdę mogą dać tylko i wyłącznie pozytywny wkład wychowawczy w rozwój nastolatków. Oczywiście, nadal towarzyszy nam tu świetna zabawa, niezwykły humor i moc wrażeń, jakie to niosą sobą kolejne strony tej opowieści:)

Książkę tę czyta się z wielką pasją, zainteresowaniem i zaangażowaniem w życie jej bohaterów, którym to autorka nie szczędzi delikatnych "uszczypnięć" w nos;) Czyli innymi słowy rzecz ujmując - kłopotów, niespodzianek i bardzo nagłych zwrotów wydarzeń:) I tak oto raz jeszcze wkraczamy w życie Julki, przeżywamy z nią mniej lub bardziej zagmatwane przygody, odczuwamy silne emocje, walczymy o kontakt z Alą i o miłość do Eliasza, zmagamy się z egzaminami, jak i również staramy się pomagać ze wszystkich sił przyjaciółce Julii, która to przeżywa bardzo trudne chwile w związku z nie najlepszym kontaktem z matką. Nieustannie coś się tu dzieje, autorka wciąż czymś nas zaskakuje, a do tego klimat i charakter tej opowieści oddają w pełni realia życia współczesnych nastolatków, żyjących tu i teraz w setkach polskich miast i miasteczek...

Raz jeszcze zachwycają nas bohaterowie tej opowieści, z inteligentną, niezwykle ciepłą i wrażliwą Julką na czele, ale także i w osobach Eliasza, Natki, czy też chociażby swoistej "Femme fatale" tej historii - Magdy, próbującej odbić chłopaka Julki. Ważne przy tym jest to, iż każdy z tych bohaterów jest bardzo przekonujący, naturalny, prawdziwy w swojej kreacji, tak byśmy w pełni mogli mu uwierzyć, zaufać, uznać za jak najbardziej zwyczajną postać. Myślę, że dzięki temu każda młoda dziewczyna może jeszcze bardziej identyfikować się z tą opowieścią i jej bohaterami, a co za tym idzie czerpać z niej o wiele więcej, aniżeli tylko czytelniczą rozrywkę. Oczywiście, jak wspomniałam powyżej, bohaterowie ci dojrzewają i dorastają na naszych oczach, a co za tym idzie także i ich charaktery, sposób myślenia i postrzegania świata oraz osobowości, wydają się być nieco dojrzalsze i bardziej dorosłe, co dla mnie jest jak najbardziej pozytywnym odczuciem, nadającym tej opowieści jeszcze większą wartość i jakość.

Na wielkie słowa uznania zasługuje także kreacja literackiego świata, jaki to poznajemy w tej opowieści. Otóż mam tu na myśli przede wszystkim polską szkołę, a dokładniej rzecz biorąc - polskie gimnazjum. Każdy element, szczegół i drobiazg tego świata, jest jak najbardziej realistyczny, prawdziwy, nasz - polski. Podobnie ma się rzecz z opisem zwykłego życia rodzinnego, czy też chociażby funkcjonowania organizacji pozarządowych na przykładzie Stowarzyszenia. Ale nie tylko miejsca i ich charakter do nas tu przemawiają, gdyż podobnie ma się rzecz także i z mieszkańcami tego literackiego świata, czyli zwykłymi Polakami. To nasi sąsiedzi, koledzy, przyjaciele i bliscy, tak bardzo podobni do nas samych, a przez to jakże prawdziwi w swych kreacjach. Myślę, że dziś trudno o tak bardzo polską powieść literacką dla młodzieży, która tak trafnie oddawałaby nie tylko nasz sposób życia, ale także i nasze codzienne troski, zmartwienia, porażki i sukcesy. Trudno, dlatego tym bardzie należy docenić dzieło Pani Beaty.

Lektura tej pozycji bawi nas, intryguje, niesie sobą świetną rozrywkę, jak i również moc silnych i niezapomnianych emocji. Ponadto zawarta tu opowieść uczy czytelników coraz to bardziej "dorosłego" życia, a czyni to poprzez ukazanie losów bohaterów, którzy to stają przez coraz trudniejszymi wyborami, dylematami, problemami, a następnie podejmują lepsze bądź gorsze decyzje, których efekty są nauczką i nauczką dla nich samych, jak i dla czytelników niniejszego cyklu:) Myślę, że wartość edukacyjna tej opowieści, jak i pozostałych odsłon tej młodzieżowej sagi, jest nie nie do przecenienia, gdyż książki te poruszają w bardzo intrygujący i ciekawy sposób te kwestie, które to najbardziej zajmują nastoletniego odbiorcę...

"Pamiętnik nastolatki. Julia III" to książka, która stanowi kolejną udaną, barwną i bardzo interesującą odsłonę cyklu Pani Beaty Andrzejczuk. Czytelnicy znajdą tu miłość i związane z nią dylematy i rozterki, szkolne i koleżeńskie perypetie młodych bohaterów, jak i również wzruszające spojrzenie na przyjaźń i sympatię, jaka to rodzi się pomiędzy opiekunem i małym dzieckiem. Przede wszystkim jednak powieść ta oferuje nam sobą moc ciepłych emocji i pokaźny zastrzyk pozytywnej energii, która to po zakończeniu tej lektury, przekłada się także na nasze realne życie. Polecam wszystkim młodym dziewczętom, które to z pewnością będą tą opowieścią w pełni usatysfakcjonowane:)