Semka Się Gotuje | Autor: Piotr Semka

Piotr Semka, znany publicysta i dziennikarz, tym razem w nowej roli uczestnika książkowej wyprawy dookoła globu śladem aromatów, smaków i tradycji kulinarnych. Przygotujcie się na pełną wdzięku opowieść o marokańskich tażinach, amerykańskiej miłości do rumu, wspaniałej meksykańskiej fajicie i daniach przyrządzanych przez alzackie praczki. A wszystko to okraszone przepisami i bezcennymi wskazówkami Autora, jakich pułapek unikać podczas przygotowywania potraw. To nie jest tylko książka kucharska, to poemat o radości życia. Z szeroko otwartymi oczami na różnorodność i piękno świata.

Lubię czytać książki kucharskie. Co prawda rzadko kiedy wykorzystuję zawarte w nich przepisy, bo większość z nich jest na tyle niezjadliwa dla mojego męża lub zawiera produkty, na które jesteśmy uczuleni, ale czytanie o gotowaniu sprawia mi przyjemność. Tak samo było w przypadku tej publikacji. Nie wprowadziłam w życie ani jednego przepisu z niej, lecz nie czuję się jakoś z tego powodu zawiedziona.

„Piszący o jedzeniu dzielą się na dwa rodzaje. Są tacy, dla których jedzenie jest wszystkim. Ich świat jest bardzo nieciekawy. Drugi rodzaj to ci, którzy wiedzą, że w jedzeniu jest wszystko – od polityki do psychiki, poprzez pasje, tradycję, wiarę” – tak o publikacji we wstępie pisze Ludwik Lewin. Semka... się gotuje to nie jest typowa książka kucharska, choć oczywiście znajdziecie tu przepisy. Autor podzielił je według pór roku. Teraz powinniśmy powoli przechodzić od tażina z jagnięciny i deseru kaiserschmarren do speculoos i barszczu wigilijnego. Nieco żałuję tego, że nie wszystkie potrawy zostały uwiecznione na fotografiach. Wielu z nich nie potrafiłam sobie zobrazować. To chyba jedyna rzecz, do której mogę się tutaj przyczepić.

Semka... się gotuje to przewodnik po miejscach i kuchniach świata. Piotr Semka opisuje miejsca w bardzo obrazowy sposób. Miałam wrażenie, że wraz z nim jeżdżę po różnych krajach. Kuchnia polska miesza się ze smakami z wielu zakątków świata. Piotr Semka radzi czytelnikom, z jakimi przyprawami najlepiej będą smakowały poszczególne dania. Od samego czytania cieknie ślinka. Całość uzupełniają zdjęcia, które zostały wykorzystane podczas podróży. Zawarte tu przepisy wydają się w miarę proste do wykonania, więc myślę, że osoby, które nie lubią nudy w kuchni mogą poszukać tu ciekawego pomysłu na obiad czy deser. Jeśli chcecie zaskoczyć znajomych nietypową potrawą – przepis na taką na pewno się tu znajdzie. Ja póki co muszę przekonać siebie i męża do spróbowania choćby jednej rzeczy. Już nawet wiem, jak to zrobię. Zawiozę książkę do mamy. Ona zawsze eksperymentuje z nowymi przepisami, więc na pewno przygotuje coś dla biednych i wygłodzonych dzieci, które nigdy nie mają czasu na zrobienie niczego normalnego do jedzenia.

Myślę, że pasjonaci nietuzinkowej kuchni powinni sięgnąć po tę publikację. Poznają nie tylko nowe przepisy, ale również dowiedzą się ciekawostek na temat miejsc, w których Semka spróbował te potrawy. Spojrzą także w inny sposób na znane i niedoceniane przez wielu przyprawy. Uwierzcie mi, w trakcie lektury cieknie ślinka. Już od samego patrzenia na okładkę czuję, że zaczynam robić się głodna.

Autor skradł moje serce. Pisał w bardzo ciekawy, lekki sposób. Tytuły poszczególnych rozdziałów nieraz wywoływały u mnie napady śmiechu. Dlatego też polecam wam zapoznanie się z tą książką. Nie powinniście czuć się rozczarowani.