Zaginiony | Autor: C. L. Taylor

Piętnastoletni Billy Wilkinson zniknął w środku nocy z własnego domu. Członkowie rodziny czują się winni, że doszło do czegoś takiego.Jednakże Wilkinsonowie tak nawykli do zatajania przed sobą różnych spraw, że prawda zaczyna wychodzić na jaw dopiero po pół roku, gdy apel o informacje w telewizji przynosi skutek odwrotny do zamierzonego. ClaireWilkinson, matka Billy'ego, wpada w fugę dysocjacyjną: znika z domu, pomieszkuje w obcych hotelach i błąka się na nieznanych ulicach. W torebce nosi obce sobie przedmioty. Za pierwszym razem jej lekarka upatruje źródła w stresie, jednakże gdy Claire budzi się z krwią na rękach, nikt - a już najmniej sama Claire - nie potrafi wyjaśnić, co się stało. Więź matki z dzieckiem jest nierozerwalna, co jednak gdy matka ma straszliwą tajemnicę do ukrycia?

Opis tej książki powalił mnie na kolana. Byłam bardzo ciekawa, do czego zaprowadzi mnie rozwiązywanie rodzinnych tajemnic. Opowieść poznajemy z perspektywy Claire. Autorka stanęła na wysokości zadania. Idealnie wczuła się w psychikę kobiety, której zaginęło dziecko. Momentami narracja Claire jest nieco chaotyczna, ale dzięki temu jest bardziej realistyczna. Pojawiają się tu też zapisy rozmów dwóch osób, które komunikowały się ze sobą przez Internet. Początkowo myślałam, że nijak mają się do tej historii. Szybko okazało się, że nie miałam racji.

Ta powieść jest nieprzewidywalna. Kryje w sobie wiele mrocznych tajemnic i zmusza do refleksji. Niestety, dzieci bardzo często znikają bez wieści i gdy trwają ich poszukiwania, rodzice czasem orientują się, że właściwie niewiele wiedzą na temat swoich pociech. Jakie tajemnice skrywał Billy?

Wiecie, co jest najgorsze? Zaginionyto bardzo realistyczna historia. Mogła wydarzyć się naprawdę. Ta świadomość spędzała mi sen z powiek. Sama kiedyś będę miała dzieci w wieku Billy’ego. Zastanawiałam się, czy będę umiała dogadać się z nimi i czy będę w stanie uchronić je przed tym, co spotkało Billy’ego. Myślę, że po tę powieść powinni sięgnąć rodzice. Niech będzie dla nich przestrogą.

C.L. Taylor wykreowała bohaterów z krwi i kości. Prawdziwych, zapadających w pamięć. Wraz z nimi przeżywałam to, co działo się wokół nich. Na pewno na długo zapamiętam tę powieść. Jak mogłabym zapomnieć o takim dramacie? Chyba nie wyjdę prędko z szoku po lekturze. Wstrząsnęła mną. To chyba najlepsza rekomendacja, jaką mogę jej dać. Ostrzegam tylko, że ta książka nie należy do najłatwiejszych w odbiorze.

Podejrzewam, że rodzice czytając tę powieść, będą sobie zadawali pytanie, jak zachowaliby się na miejscu Claire. Pewnie będą zastanawiać się, czy byliby w stanie zapobiec tragedii. Mam nadzieję, że Zaginiony da im do myślenia.

Wiecie co, zaczęłam zastanawiać się, czy nastolatki będą w stanie zrozumieć tę powieść. Moim zdaniem trzeba do niej dorosnąć. Gdybym dostała do ręki tę książkę kilka lat temu, pewnie nie zrobiłaby na mnie takiego wrażenia. Uśmiechnęłabym się pod nosem, pokiwałabym głową i tyle by z tego wszystkiego wyszło.

Polecam tę książkę przede wszystkim dorosłym czytelnikom. Moim zdaniem oni najwięcej wyniosą z lektury. Na początku może ona stawiać trochę oporu, ale warto przełamać się. To dobry, mocny psychologiczny thriller. Jeden z lepszych, jakie ostatnimi czasy przeczytałam. Wstrząsnął mną, ale chętnie jeszcze kiedyś do niego wrócę.