Poradnik Dla Smoków: Żywienie I Wychowanie Ludzi | Autor: Laurence YepJoanne Ryder

JAK WYTRESOWAĆ CZŁOWIEKA

Co przychodzi nam do głowy, kiedy myślimy o fantastyce ze smokami? Odpowiedź na to pytanie jest chyba prosta – albo bohatera (czy też grupę bohaterów) zmagających się z zagrożeniem ze strony ziejącej ogniem bestii (tu od razu przypomina nam się chociażby „Hobbit”) albo też przyjaźnią człowieka ze smokiem (tetralogia „Dziedzictwo” czy „Jak wytresować smoka”). A gdyby tak temat ugryźć od drugiej strony? To znaczy pokazać historię nie z perspektywy ludzkiego bohatera, a smoka właśnie? Czemu nie! Tylko gdzie coś takiego znaleźć? Odpowiedzią jest ta krótka, acz urocza książeczka – w sam raz do szybkiego przeczytania w jedno popołudnie.

Amelia umiera. Miała już swoje lata, ale nie umniejsza to smutku straty. Poza tym ta lekko zwariowana kobieta, która wykazywała tendencję do – łagodnie mówiąc – ubarwiania prawdy, skrywała jedną konkretną tajemnicę, a ową tajemnicą jest smok. A właściwie smoczyca – uparta i zrzędliwa panna Drake, która nie jest zbyt mile nastawiona do innych poza Amelią, zwaną przez nią mianem Kudłatej. Jednakże teraz, dwa dni po pogrzebie, do ukrytej piwnicy przychodzi cioteczna wnuczka Amelii, Winnie. Kudłata wysłała jej list ze wskazówkami, jak znaleźć wejście i chociaż dziewczyna nie wierzyła w istnienie smoka, teraz musi zweryfikować swoje poglądy. To jednak dopiero początek trudnych relacji pomiędzy nimi dwiema. Panna Drake nie chce wpuścić do swego życia nikogo nowego, stara się więc z całych sił pozbyć Winnie. Ta jednak, mimo że smok z założenia mógłby wyrządzić jej krzywdę, nie zamierza ustąpić. Ale, ale... Czyżby Winnie chciała wychować sobie smoka? To przecież niedopuszczalne. W końcu, wbrew temu, co sądzą ludzie, to właśnie smoki tresują sobie ludzi, a nie na odwrót. Obie zaczynają więc na swój sposób przystosowywać siebie nawzajem do nowego życia...

LaurenceYep (bardzo płodny i nagradzany autor książek fantastycznych) oraz Joanne Ryder (jeszcze bardziej płodna i podobnie nagradzana autorka książek w takiej właśnie tematyce) połączyli siły by zaprezentować czytelnikom prostą i uroczą opowiastkę. Opowiastkę, która, choć oboje pisarzy jest Amerykanami (Yep na dodatek chińskiego pochodzenia), ma bardzo angielski charakter i humor, które są dla mnie jak najbardziej na plus. Ale abstrahując od takich detali, całość to naprawdę kawałek udanej literatury dla dzieci i młodzieży. Sprawnie, choć prosto napisany, „Poradnik dla smoków” czyta się lekko i przyjemnie. Jest tu magia, jest uniwersalna opowieść o przyjaźni ponad podziałami, jest też pewien urok i nuta dydaktyzmu. I ciekawie odwrócony schemat, który dodaje książce powiewu świeżości.

Nie można przy okazji także zapomnieć o stronie graficznej. Rysunków nie ma tutaj wiele, są raczej skromne i oszczędne, utrzymane w odcieniach szarości – ograniczają się tylko do otwarcia poszczególnych rozdziałów, a tych mamy piętnaście – ale za ich wykonanie wzięła się Mary GrandPré, ilustratorka, którą wielu powinno kojarzyć. To ona w końcu zilustrowała przygody Harry’ego Pottera (mam tu na myśli oczywiście pierwsze ich polskie wydania) i choćby już samo to przyjemnie do niej nastraja. Co ważniejsze jednak jest naprawdę dobrą rysowniczką. Jej grafiki nie są skomplikowane, ale mają swój urok i charakter. I dobrze pasują do treści.

Podsumowując „Poradnik dla smoków” to sympatyczna książeczka dla młodych tak ciałem, jak i duchem. Nie wybitna, ale też i nie przeciętna. Przyjemna w odbiorze i na pewno warta poznania. Polecam.