Elantris | Autor: Brandon Sanderson

Brandon Sanderson jest jednym z moich ulubionych autorów literatury fantastycznej. Nie sięgam zbyt często po tego typu powieści, ale dla Sandersona zawsze zrobię wyjątek.

Elantris było kiedyś gigantycznym, pięknym miastem, które było zamieszkane przez istoty wykorzystujące swoje potężne zdolności magiczne, by pomagać ludowi Arelonu. Każda z tych boskich istot była jednak kiedyś zwykłym człowiekiem, dopóki nie dotknęła jej tajemnicza, odmieniająca moc Shaod. Dziesięć lat temu magia zawiodła. Elantryjczycy stali się zniszczonymi, słabymi, podobnymi do trędowatych istotami, a samo Elantris okryło się mrokiem, brudem i popadło w ruinę. Shaod stał się przekleństwem. Nowa stolica Arelonu, Kae, przycupnęła w cieniu Elantris, a jej mieszkańcy ze wszystkich sił ją ignorowali. Księżniczka Sarene z Ted przybywa do Kae, by zawrzeć polityczne małżeństwo z księciem korony Raodenem. Sądząc z korespondencji, mogła się spodziewać, że odnajdzie miłość. Dowiaduje się jednak, że Raoden nie żyje, a ona uważana jest za wdowę po nim...

Akcja powieści rozwija się dość wolno. Całe obalenie dotychczasowego systemu odbywało się stopniowo, co bardzo przypadło mi gustu. Nie lubię, gdy książce leje się krew, przywódca danej społeczności zostaje brutalnie zamordowany i nastaje nowy ład. Wtedy nie czuję tego napięcia, nie mam szans, by wczuć się w emocje mieszkańców państwa, w którym doszło do rewolucji. Brandon Sanserson serwuje czytelnikom polityczną ucztę. Pokazuje czytelnikom, jak duży wpływ na tłum może mieć jedna osoba i do czego może doprowadzić jego zachłanność.

Moje serce podbiła księżniczka Sarene. Nie miała szczęścia w miłości. Miał być ślub, miała odnaleźć miłość, ale nic z tego nie wyszło. Zanim jeszcze doszło do ceremonii, została uznana za wdowę. Nie mogła nawet poznać swojego męża. Nie było jej łatwo odnaleźć się w zupełnie nieznanym państwie. Była niezależna, a tego typu kobieta oznacza wyłącznie problemy. Oczywiście Sarene miała swoje za uszami. Co dokładnie? Na mnie nie patrzcie, musicie sami się o tym przekonać. Nie będę wam zdradzała fabuły.

Książkę czytało się błyskawicznie, chociaż to cegła, licząca sobie ponad 600 stron. Nawet nie zauważyłam, że dotarłam do końca. Brandon Sanderson jest mistrzem fantastyki. Stworzony przez niego świat jest perfekcyjny pod każdym względem. Wszystko jest przemyślane. Widać, że autor włożył w Elantris całe swoje serce.

Wspomniałam wcześniej, że w tej książce pojawiają się polityczne wątki. Jeśli to was odstrasza od tej lektury – muszę was uspokoić. Możecie spokojnie sięgnąć po tę powieść. Nie powinniście czuć się przytłoczeni przez nadmiar polityki. Nic takiego się tutaj nie stało. Autor omawia te kwestie w prosty sposób. Sporo tu też religijnych wątków, ale one również nie kują bardzo po oczach i da się je przeżyć. Te dwie rzeczy nadają powieści rumieńców, bez których sporo by utraciła.

Fanom Brandona Sandersona nie muszę chyba jakoś specjalnie polecać tej książki. Przeczytali ją pewnie przede mną. Jeśli jednak nie znacie tego autora, a lubicie dobrą fantastykę, możecie śmiało sięgnąć po Elantris. To doskonała powieść, dopracowana pod każdym względem. Wydawca także stanął na wysokości zadania. Ta książka jest pięknie wydana. Ma twardą oprawę, a i w środku na czytelników czeka uczta miła dla oka. Nie mówię tylko o mapach. Zresztą, najlepiej przekonajcie się sami, co tak mnie zachwyciło.