Kochanek | Autor: Jacek Melchior

Prozy traktującej o potrzebach i problemach współczesnych homoseksualistów pojawia się coraz więcej. Bez względu na kunszt autora i interesującą fabułę ten typ literatury nadal jest tematem tabu i znajduję się na niepisanym (i cenzurowanym) ,,indeksie ksiąg zakazanych”. Bardzo wielu pisarzy musi zmierzyć się z ostracyzmem społecznym i niezrozumieniem. Jednakże moim zdaniem literatura gejowska jest bardzo często literacką ucztą, która ukazuje doskonały warsztat twórczy autora i ukazuje prawdziwe życie polskich homoseksualistów, którzy zmagają się z własnymi słabościami oraz niesprzyjającym środowiskiem konserwatystów. Za swoistego mistrza w tej dziedzinie uważam Michała Witkowskiego, ale warto zapoznać się z twórczością Jacka Melchiora.

Pierwsza powieść Melchiora XXL stanowiła mieszankę studium samotności z egocentryzmem i seksualnymi podbojami głównego bohatera. Jego kolejna powieść Kochanek to przykład ciekawej narracji połączonej z niestandardową wizją świata. Autor nie wykreował kolejnej kalki świata białego lub czarnego, opartego na stereotypach. Jego bohater staje przed wieloma wyborami i musi konfrontować się z czymś innym, co musi oswoić. Główną zaletą utworu jest ukazanie życiowej walki kochanków oraz doskonałą postać drugoplanowa w postaci matki, która okazuje się kobietą udręczoną, ale pełną wewnętrznej siły, która zdaje się przyćmiewać nawet głównych bohaterów.

Kochanek jest powieścią panoramiczną o losach Polaków, dziełem ukazującym człowieka w zwierciadle odbijającym spostrzeżenia bliskich mu osób. Owa bliskość jest paradoksem warunkowanym więzami krwi oraz stopniem oddalenia i załamania relacji. Jest to zatem również książka poświęcona rodzinie, ale rozumianej w inny sposób niż zazwyczaj. Powieściowa rodzina nie jest ze sobą połączona więzami krwi, lecz relacjami bliskości i kształtuje się między ludźmi przełamującymi standardowe opory. Bliskość relacji zwycięża wszelkie uprzedzenia i przezwycięża bunt. Można zatem powiedzieć, że autor proponuje śmiałą rewolucję znaczeń poprzez rozsadzanie utartych znaczeń słów tj. rodzina, którym nadaje nowe definicje.

Powieść obejmuje proces kształtowania się głównego bohatera jako człowieka świadomego samego siebie. Jest to dość długi okres czasu, bo stanowiący dwadzieścia lat. Damiana poznajemy, gdy ma dwadzieścia trzy lata i jest studentem kulturoznawstwa. Bohater jest swoistym przewodnikiem, za którym podążamy, gdy ten udaje się w głąb miasta za przyciągającymi jego uwagę mięśniakami. Kolejne podboje kończą się niestety szybkim rozstaniem, a nasz sfrustrowany bohater musi ograniczać się do fantazji o wymarzonym partnerze i masturbacji. W czasie pomiędzy kolejnymi pogoniami za ociekającymi testosteronem twardzielami Damian zagłębia się w świat marzeń. Jego wyobraźnia jest bardzo bogata, przepełniona aluzjami malarskimi, filmowymi, literackimi i muzycznymi, które pomagają mu uporać się ze straconą szansą podboju i chociaż przez chwilę zaspokajają pragnienie rozkoszy. Gdy wreszcie udaje mu się odnaleźć Aleksandra wydaje się, że Czekaja go już tylko chwile radosne i przepełnione miłością. Nic bardziej mylnego, bo Alek marzy o ustabilizowanym życiu z pięknym domem, żoną i dziećmi na czele. Jak zatem potoczy się ta skomplikowana relacja między mężczyznami? Czy Alek da się uwieść Damianowi? Czy będzie zdolny przełamać stereotypy i utarte konwenanse, które stoją na drodze do spełnienia? Przekonajcie się o tym koniecznie, bo ja nie będę zdradzać więcej szczegółów.

Powieść Jacka Melchiora jest utworem interesującym i w ogóle nie przystającym do utartych schematów. Mimo, że opowiada o prawie niemożliwej fascynacji, to nie jest to typowa love story. Potencjalni kochankowie miotają się w poplątanych relacjach z bliskimi i z powinnościami wobec społeczności, które ma określone wobec nich oczekiwania. Specyficzna znajomość tych dwóch mężczyzn gmatwa się coraz bardziej, przez co ukazuje głębię kształtujących się więzi, które są silniejsze, gdy nie mogą być razem.

Kochanek to prawdziwa literacka uczta, która wzbudza wiele uczuć i skłania ku głębszym refleksjom. Jestem przekonana, że koneserzy literatury dostrzegą w tej powieści ogromny potencjał oraz pochwalą autora za dobrze skonstruowane postaci i ukazanie ich głębi w postaci przemyśleń. Dla innych jest to swoisty przewodnik po życiu i uczuciach homoseksualistów, który pomoże zrozumieć ich rozterki i ukazać ich jako normalnych ludzi pragnących miłości i szczęścia. Po prostu polecam.