Kobiety Bez Wstydu | Autor: Witold Orzechowski

Do sięgnięcia po książkę Witolda Orzechowskiego skłoniły mnie dwie przyczyny. Po pierwsze okładka, będąca przeróbką filmowego plakatu, a także osoba autora. Pan Orzechowski to znany reżyser, autor scenariuszy i pisarz. Mnie zachwycił fenomenalnym scenariuszem do kultowego serialu Kariera Nikodema Dyzmy. Absurdalny humor i swoisty urok Dyzmy, który szybko stał się sensacją wśród bogatych i uprzywilejowanych tak bardzo przypadł mi do gustu, że po prostu nie mogłam ominąć tej książki. Jednakże, czy moje oczekiwania spełniły się?

Powieść przedstawia prosty i lubiany przez wielu schemat od zera do milionera (choć nie do końca zrealizowany w tym przypadku). Jest to kronika perypetii miłosnych młodego i przystojnego Piotra Roli, który ma w sobie to coś. Już jako siedemnastolatek posiadał ten pierwotny i niemalże zwierzęcy magnetyzm samca alfa, który przyciąga kobiety w różnym wieku. Pierwszym podbojem chłopaka była poznana w pociągu mężatka. Po kolejnych przelotnych relacjach opartych na seksie młodzieniec zauważył, jaki wpływ ma na kobiety i postanowił go wykorzystać. Pracował wtedy jako kelner w Wiedniu, gdzie jego urokowi poddała się terapeutka. Dzięki jej protekcji Piotr ukończył dwudniowy kurs dla turystów i został psychoanalitykiem. Wtedy wrócił do Krakowa i w mieszkaniu odziedziczonym po ciotce rozpoczął praktykę lekarską jako Piotr Rolka-Kossak. Bardzo szybko zyskał sławę jako doskonały lekarz, który potrafi rozumieć problemy kobiet jak nikt inny. Lista pacjentek stale się powiększała, a zdesperowane i potrzebujące profesjonalnej pomocy panie dosłownie biły się o wizytę u przystojnego i skutecznego lekarza. Doktor Piotr oprócz ,,profesjonalnych porad lekarskich” proponował specjalny treatement pacjentkom wyjątkowym, które leczył miłością (a właściwie seksem). Trudniejsze przypadki kierował do Madame Jadwigi, słynnej medium i jasnowidzki, która umiała przegnać złe duchy i odnaleźć ofiary przestępstw.

Zainteresowanie czytelnika skupia się na głównym bohaterze. Piotr jest mężczyzną, który brak kwalifikacji i zdolności do nauki nadrabia urokiem osobistym. Sprawia wrażenie inteligentnego i oczytanego, sypie dowcipem jak z rękawa i posiada ten nieokreślony urok, który powoduje wiele zabawnych sytuacji w kontaktach z kobietami. Młodzieniec szybko zyskuje sławę specjalisty, a następne wizyty pacjentek są zarezerwowane na wiele tygodni do przodu. Piotr udając specjalistę, z rosnącym zaciekawieniem słucha najintymniejszych zwierzeń matek, żon, studentek, czy bizneswoman. Dzięki kilku trikom uwodzenia i podstawowej znajomości kobiecej natury ,,doktor” wyjaśnia przyczynę problemów pacjentek. One są po prostu niewyżyte seksualnie! Wszystko, co robią i myślą, a nawet o czym śnią, posiada podtekst erotyczny. A lekarstwem na to jest tylko Piotr, dzięki któremu zniwelowane zostanie napięcie seksualne.

Na kartach powieści przewija się wiele postaci kobiecych o różnym wieku i statusie majątkowym, które dzięki amerykańskiej modzie na psychoanalizę podjęły leczenie u doktora Piotra. Wplątane w nieudane związki kobiety, dręczone przez dziwaczne sny i podejrzewające mężów o zdradę kobiety potrzebują kogoś, kto je wysłucha i doradzi.

Tak przedstawia się fabuła, która jest prosta, lekka i dla każdego. Całość okraszona jest ciętym dowcipem oraz ironicznymi komentarzami narratora, który w bardzo dobitny sposób drwi ze współczesnego człowieka i piętnuje jego przywary. Autor w bardzo wyrazisty sposób portretuje postaci zmagające się z różnymi problemami i przeciwnościami losu. Nie szczędzi także scen seksu, bo w końcu o tym jest ta powieść. O seksualnych przygodach głównego bohatera i jego sfrustrowanych seksualnie pacjentkach.

Niestety w tym miejscu kończą się moje pochwały. Powieść traktowana jako całość jest książką bardzo słabą. Szczególnie irytowało mnie zachowanie głównego bohatera, który tylko szukał okazji do przygodnego seksu i nie liczył się z konsekwencjami. Piotr jest pokazany jako samiec alfa, który po prostu żadnej kobiecie nie przepuści. Jest zawsze gotowy do zbliżenia i nie przeszkadzają mu w tym nawet pacjentki czekające za drzwiami. Ten mężczyzna jest całkowicie skupiony na kwestiach seksualnych. Jest człowiekiem niedojrzałym, oszustem, który uważa się za kogoś lepszego niż jest w rzeczywistości. Jak dziecko cieszy się z ogromnych sum pieniędzy, które codziennie wyciąga od potrzebujących pomocy łatwowiernych kobiet.

Powieść Kobiety bez wstydu to utwór, który długo się czyta, ale szybko zapomina. Jest to typowe czytadło, taka książeczka do poczytania na plaży. Fabuła jest bardzo przewidywalna, zachowania bohaterów infantylne, dialogi dziwaczne i pozbawione jakiejkolwiek pointy. Zapewne zamysłem autora było stworzenie powieści, która drwiłaby z przywar współczesnych ludzi. Niestety powstał twór o wymiarze szowinistycznym i seksistowskim, który ukazuje kobiety jako niewyżyte seksualnie erotomanki o małej inteligencji. Jest mi niezmiernie szkoda autora, którego poczucie humoru i satyra rozśmieszały mnie w Karierze Nikodema Dyzmy. Niestety jego najnowsza powieść nie przypadła mi do gustu.