Wersja dla osób niedowidzącychWersja dla osób niedowidzących

Okładka wydania

Pustelnia Parmeńska

Kup Taniej - Promocja

Additional Info

  • Autor: Stendhal
  • Tytuł Oryginału: Chartreuse De Parme
  • Gatunek: Powieści i Opowiadania
  • Język Oryginału: Francuski
  • Przekład: Tadeusz Boy Żeleński
  • Liczba Stron: 512
  • Rok Wydania: 2016
  • Numer Wydania: I
  • Wymiary: 149x211 mm
  • ISBN: 9788377793381
  • Wydawca: MG
  • Oprawa: Twarda
  • Miejsce Wydania: Warszawa
  • Ocena:

    -

    3/6


Oceń Publikację:

Książki

Fabuła: 100% - 1 votes
Akcja: 100% - 1 votes
Wątki: 100% - 1 votes
Postacie: 100% - 3 votes
Styl: 100% - 1 votes
Klimat: 100% - 2 votes
Okładka: 100% - 2 votes
Polecam: 100% - 1 votes

Polecam:


Podziel się!

Pustelnia Parmeńska | Autor: Stendhal

Wybierz opinię:

Lucca

Moim zdaniem warto czasami sięgnąć po książkę zaliczaną do kanonu literatury klasycznej. Przede wszystkim po to, aby poznać twórczość pisarzy, poetów z poprzednich epok. Tak właśnie było w moim przypadku po lekturze książki Pustelnia parmeńska autorstwa Stendhala.

 

Stendhal, a właściwie Marie- Henri Beyle, to dziewiętnastowieczny francuski pisarz, który określany jest mianem prekursora realizmu w literaturze. Warto podkreślić, że tak naprawdę jego twórczość była rozumiana przez niewielu wówczas żyjących. Można powiedzieć, ze swoją twórczością wyprzedzał własną epokę. Jego styl postrzegany jest jako jasny i precyzyjny w wyrażaniu myśli. Cechami charakterystycznymi jego dzieł są przede wszystkim niezwykle głębokie portrety psychologiczne bohaterów, a także ciekawe wątki miłosne i społeczne. Do jego najbardziej znanych utworów należą Czerwone i czarne, Kroniki włoskie oraz Pustelnia parmeńska.

 

Powieść autorstwa Stendhala została opublikowana w 1839 roku i została bardzo entuzjastycznie przyjęta. Stało się to za sprawą recenzji Balzaca w prasie paryskiej. To jedyny utwór, który doczekał się uznania za życia autora. A co takiego sprawiło, że do dziś cieszy się dużym zainteresowaniem? Już odpowiadam. Podkreśla się, że Pustelnia parmeńska łączy w sobie niezwykłe opisy uczuć, zawiłe miłosne intrygi oraz doskonałe portrety psychologiczne.
Jednakże wymowa dzieła jest zupełnie prosta. Stendhal dokonał w swojej powieści rozliczenia władzy absolutnej. Pokazał tym samym, jakie nowe stosunki społeczne powstały po wojnach napoleońskich.

 

Głównym bohaterem w powieści jest Fabrycy. Jest to młodszy syn arystokraty i bogacza z Mediolanu. Młody człowiek, który po niepowodzeniach w domu i w miłości, wyjeżdża z Włoch i wstępuje do wojska Napoleona Bonaparte. Bierze udział w bitwach i potyczkach, a nawet znanej bitwie pod Waterloo. Jednakże główną osią wydarzeń w książce jest jego życie po powrocie z wojny. Fabrycy wraca do swojej ciotki, do Parmy, gdzie postanawia wieść życie duchownego. Wbrew pozorom nie przeszkadza mu to w spotykaniu się z aktorką Mariettą. Zazdrość o nią popycha go do zabójstwa jej admiratora. Przez swój czyn zmuszony jest opuścić Parmę. Udaje się więc do Bolonii, gdzie przebywa jakiś czas. Jednakże wraca do Parmy, gdzie zostaje zdekonspirowany i uwięziony w wieży Farnese. Jednak czas ten okazał się dla niego łaskawy, ponieważ poznał tam i zakochał się w Klelii Conti- córce komendanta więzienia. Dziewczyna oślepiona miłością do Fabrycego, postanawia pomóc mu w ucieczce. Jednakże po jakimś czasie zaczęła żałować swojej decyzji. I wiedziona wyrzutami sumienia, składa Bogu przysięgę, że nigdy więcej nie zobaczy ukochanego. Aby przypieczętować swoją obietnicę wychodzi za mąż za innego mężczyznę. W tym samym czasie Fabrycy zostaje arcybiskupem Parmy.

 

Jednakże uczucie, którym darzą się nawzajem jest na tyle silne, że po latach odżywa. Pamiętać należy, że nad kochankami wisi widmo złożonej przez Klelię przysięgi. Aby jej nie złamać kochankowie spotykają się tylko nocą. Z tego związku rodzi się syn, który na nieszczęście wkrótce umiera. Zrozpaczona kobieta sądzi, że jest to skutek jej złamanej przysięgi. Dręczy się wyrzutami sumienia do tego stopnia, że wkrótce sama umiera. Fabrycy, który przeżywa trudne chwile po utracie ukochanej kobiety i dziecka, postanawia porzucić dotychczasowe życie, rezygnuje z piastowanego stanowiska i zamyka się w pustelni, gdzie umiera w opinii świętości.

 

Powieść Pustelnia parmeńska jest książką wartą polecenia, ponieważ czyta się ja bardzo dobrze. Chociaż zachęcam do dawkowania sobie całej historii, dzięki temu możliwa będzie chwila na refleksję.

Pani M

 

Tę książkę zamówiłam do recenzji pod wpływem impulsu. Nie słyszałam wcześniej o autorze ani o jego powieściach. Dopiero niedawno dogrzebałam się do informacji, kim właściwie on był. Okazuje się, że Stendhal, tak naprawdę Marie-Henri Beyle był prekursorem realizmu w literaturze. Kiedy o tym przeczytałam, próbowałam sobie przypomnieć, czy nie słyszałam o nim na studiach. Wiekowa jestem, pamięć już nie ta i nic z mojego wytężania mózgu nie wyszło. Z zapałem jednak zabrałam się za lekturę Pustelni parmeńskiej. Co z tego wyszło?

 

Fabrycy del Dongi – młodszy syn arystokraty i bogacza z Mediolanu został odrzucony przez ojca. Młodzieniec fascynował się bowiem Napoleonem, co nie spotkało się z aprobatą. Brak miłości ojcowskiej wynagradzają mu kobiety, których na jego drodze pojawia się wiele. Chcecie poznać historię miłości Fabrycego do hrabiny Sanseverina i córki strażnika więziennego? Przeczytajcie więc tę powieść, jeśli macie odwagę.

 

Każdy, kto zna Panią M., wie, że uwielbia ona charyzmatycznych bohaterów. Każdy, kto przeczytał tę powieść, powinien dojść do szybkiego wniosku, że Pani M. Fabrycego raczej nie pokochała. Przypominał mi kukiełkę, którą jego ciotka pociągała za sznurki. Mając takiego mężczyznę, rzuciłabym się z mostu przy pierwszej możliwej okazji. Nie lubię takich rozlazłych ciepłych kluch jak on. Zakochana w nim ciocia przerzuca go z jednego stanowiska na drugie. Nie to, że Fabrycy jest taki wspaniały. Po prostu robi to, bo może. Kreacja bohaterów nie rzuciła mnie na kolana, byli płascy, kiepsko zarysowani i nie umiem sobie przypomnieć imion większości z nich. Pomijam fakt, że na niektórych łamałam sobie język.

 

Sama fabuła jest napisana w bardzo chaotyczny sposób. Nie umiem zliczyć, ile to razy wracałam kilka stron, żeby zrozumieć, o co chodzi. To mnie irytowało. Kompletnie pogubiłam się w dworskich intrygach i nie wiedziałam kto z kim co robi i dlaczego. Z wątkami romansowymi było niewiele lepiej. Strasznie męczyłam się, żeby przez nie przebrnąć. Brakowało mi rozróżnienia mieszkańców Włoch i Francji, niczym nie różnili się w zachowaniu. Jedynie wątki awanturnicze były w miarę znośne, choć nie pojawiło się ich zbyt wiele. Już wiem, dlaczego klasykę literatury omijam raczej szerokim łukiem.

 

Nie mogę odmówić tej powieści poetyckości. Została napisana pięknym językiem, którego dziś się już nie używa. Jestem pełna podziwu dla Tadeusza Boya-Żeleńskiego za tak niezwykłe tłumaczenie. To naprawdę wyższa szkoła tłumaczenia. Jeszcze jedną rzecz mogę zaliczyć na plus, choć w sumie jej wykonanie średnio wyszło autorowi. Gratuluję Stendhalowi tego, że nie bał się w tamtych czasach opisać romansu młodzieńca z jego własną ciotką. Nieczęsto spotyka się takie wątki w romantycznych powieściach.

 

Pustelnia parmeńska to propozycja raczej dla pasjonatów klasyki literatury. Inni czytelnicy mogą najzwyczajniej w świecie poddać się po paru stronach, choć nie powiem, początek zapowiadał się całkiem nieźle. Niestety, z każdą kolejną stroną było gorzej. Średnio przepadam za romantyczną literaturą. Nie jestem w stanie ogarnąć rozumem tych pojawiających się nagle łzawych scen. Jest bitwa, coś się dzieje, już liczę na to, że akcja się rozwinie, a tu guzik.

 

Jeżeli jesteście pasjonatami dawnych francuskich romansów – możecie śmiało sięgnąć po tę książkę. w innym przypadku – lepiej poszukajcie czegoś innego do czytania. Szkoda waszego czasu, nie dobrniecie nawet do połowy powieści.

 

Komentarze

Security code
Refresh

Aby Skomentować Kliknij Tutaj

Współpracujemy z:

BIBLIOTECZKA

Karta Do Kultury

? Jeżeli zalogujesz się na swoje konto, będziesz mógł bezpłatnie:
*obserwować pozycje wydawnicze, promocje oraz oferty specjalne
*dodawać je do ulubionych
*polecać innym czytelnikom
*odradzać produkty, po które więcej nie sięgniesz
*listować pozycje, które posiadasz
*oznaczać pozycje przeczytane/obejrzane
Jeżeli nie masz konta, zarejestruj się, zapraszamy do rejestracji!
  • Zobacz Mini Tutorial