Cały Ten Cukier | Autor: Damon Gameau

Przyznaję szczerze i bez bicia, jestem osobą uzależnioną od cukru. Co prawda nie mam czegoś takiego, że jestem w stanie zjeść całą tabliczkę czekolady na raz, piję często nieposłodzoną herbatę, ale prawie codziennie zdarza mi się pochłonąć coś słodkiego. Po prostu odczuwam taką potrzebę. Dlaczego więc zdecydowałam się na lekturę książki Cały ten cukier? Z ciekawości.

Damon postanowił zmienić swoje życie, gdy poznał kobietę. Nie chciał, by ich dziecko zobaczyło swojego ojca po raz pierwszy jako grubasa. Zaczął więc od wyeliminowania cukru z diety. Postanowił przeprowadzić na sobie eksperyment i zarejestrować jego przebieg kamerą. Założył, że przez 60 dni będzie codziennie zjadał tyle cukru, ile mieści się w 40 łyżeczkach. Do tego cukier ten miał pochodzić wyłącznie z pokarmów uchodzących za „zdrowe", takich jak batoniki zbożowe, płatki śniadaniowe, niskotłuszczowe jogurty, soki czy koktajle owocowe. Rezultaty były zdumiewające. Choć Damon dostarczał organizmowi tyle samo kalorii co przed eksperymentem, w jego trakcie przytył blisko 9 kilogramów (w ciągu 60 dni). Po zaledwie kilku tygodniach stwierdzono u niego pierwsze objawy stłuszczenia wątroby. Lekarze, którzy monitorowali stan jego zdrowia w trakcie eksperymentu, ostrzegli, że jest na prostej drodze ku otyłości, cukrzycy i chorobom serca. Jak to możliwe? Tego już musicie dowiedzieć się sami.

Mam wrażenie, że autor nieco zdemonizował cukier. Zrobił z niego zło wcielone, a przecież spożywanie cukru w zdrowych ilościach, nikogo nie zabije. Tak, jestem uzależniona od czekolady, ale nie zagryzam jej batonikami i chipsami. Może uda mi się nie paść na zawał.

Nigdy nie byłam na żadnej diecie i gdybym kiedyś zdecydowała się na nią przejść, na pewno nie zaczęłabym jeść tego, co Damon. Po prostu nie lubię takich rzeczy. Brawo ja, otyłość mi nie grozi. Jedno muszę jednak przyznać, autor potrafi w niezwykle ciekawy sposób opowiedzieć o tym, co się z nim działo w trakcie przeprowadzania eksperymentu. Wiele razy zdrowo uśmiałam się przy czytaniu książki. Facet ma gadane i musi być z niego całkiem sympatyczny gość, choć raczej bałabym się zaprosić go na obiad. Pewnie nic by nie zjadł.

Jedno dało mi do myślenia. Mianowicie to, w jaki sposób naukowcy współpracują z branżą spożywczą. Strach się bać. Nie myślałam, że są aż tak przekupni. Powinno im zależeć na zdrowiu innych ludzi. Wcale tak nie jest, ale o tym możecie przekonać się sami, sięgając po omawianą przeze mnie lekturę.

W książce znajdują się przepisy na zdrowe dania, które możecie samodzielnie przygotować. Przyznam szczerze, że jeszcze nie udało mi się żadnego przyrządzić, nie znalazłam na to czasu. Może kiedyś się z nimi zmierzę. Nie mówię nie.

Damon nauczy was, jakich produktów powinniście unikać. Nad moją dietą pewnie załamałby ręce. coś czuję, że dostałabym od niego burę. Dowiecie się także, w jaki sposób należy czytać etykietki na produktach pożywczych. Nigdy nie przykładałam do tego większej wagi, ale może czas, by zacząć to robić.

Jeżeli zamierzacie przejść na dietę, przeczytajcie historię Damona. Może niekoniecznie po to, by żywić się tak samo, jak on, ale po to, żeby nie dać się zwariować. On swoje przeszedł i warto poznać jego opowieść, by nie powtórzyć błędów, jakie przytrafiły się jemu.