Love... A Bez Niej Tylko Mrok | Autor: Nadia Szagdaj

Znajomi, koledzy, przyjaciele... Ludzie, którym ufamy, wierzymy i przy których czujemy się bezpieczni... Czy aby jednak jest to do końca rozsądne podejście...? Wszakże, co decyduje o tym, że kogoś znamy...? Wspólne lata spędzone w szkolnej ławce, pracy, na jednym osiedlu? Wypite razem litry kaw, herbat, alkoholu? Podobne pasje, zainteresowania, poglądy polityczne...? A co, jeśli ktoś o kim jak się zdaje wiemy niemalże wszystko, okazuje się nagle zupełnie kimś innym...? Kimś, kto z dnia na dzień budzi nasz lęk, niepokój, niedowierzanie, a do tego staje się dla nasz śmiertelnie niebezpieczny... Czy nie lepiej uważać wszystkich dokoła za wybitnych aktorów, którzy perfekcyjnie skrywają swoją prawdziwą twarz...? Jeszcze trzy dni temu na wszystkie te pytania odpowiedziałabym - "NIE"... Jednak po lekturze najnowszej powieści Nadii Szagdaj pt. "LOVE..., a bez niej tylko mrok", nie jestem już tego taka pewna... I z pewnością zaczęłam zupełnie inaczej patrzeć na moich znajomych, kolegów, przyjaciół.., ot tak na wszelki wypadek...

Główną bohaterką powieści jest Ina Fisher - młoda dziennikarka, która po krótkim wakacyjnym pobycie w Londynie, powraca do rodzinnego Wrocławia... Zderzenie z polską, szarą rzeczywistością jest dla niej bardzo bolesne, tym bardziej że perspektyw na "lepsze jutro", brak... Oto jednak pewnego ranka Ina, tchnięta intuicją, impulsem, nienazwaną siłą, sięga po wydanie miejscowego dziennika, a konkretnie do policyjnego działu osób zaginionych... Tam dowiaduje się, że jej dawna koleżanka z liceum zaginęła kilka dni temu w niewyjaśnionych dotąd okolicznościach... Dla Iny nieszczęście koleżanki może okazać się swoistym uśmiechem od losu, którego następstwem może być odbicie się od dna i napisanie wielkiego, poczytnego i sensacyjnego artykułu. Dlatego też postanawia ona zająć się tą tajemniczą sprawą i rozpoczyna własne prywatne śledztwo... Śledztwo, które zawiedzie ją do dawnych kolegów i koleżanek, ale także i do wielkiej tajemnicy, której odkrycie może okazać się wielkim niebezpieczeństwem dla młodej dziennikarki...

Powieść Nadii Szagdaj jest jednym z najbardziej intrygujących, fascynujących, inteligentnych i mrocznych thrillerów na polskiej scenie literatury, jakie to miałam okazję przeczytać w ostatnim czasie To książka, która trzyma w napięciu od pierwszej do ostatniej strony, nieustannie zaskakuje, jak i również zachwyca swoim niepowtarzalnym klimatem, od którego wprost nie można się uwolnić... Niebanalny pomysł, świetne postacie, piorunujące zakończenie i erotyzm, który roztacza nad każda z kart tej opowieści swój niesamowity urok... Uwielbiam tego typu książki, które to sięgają do najmroczniejszych zakamarków ludzkiej psychiki, by wydobyć stamtąd wszystko to, co najciekawsze, ale także i najniebezpieczniejsze... W moim odczuciu powieść ta stanowi gotowy scenariusz na emocjonujący przebój kinowy, który zachwyciłby nie tylko polskich widzów, ale także i międzynarodową publiczność...

"LOVE..." to znakomite połączenie pasjonującego kryminału, barwnej powieści sensacji i romansu, spod znaku tego jak najbardziej mocnego. Rezultatem tego mariażu jest książka, która po prostu zachwyca w każdym calu. Historia Iny i jej śledztwa porywa, intryguje, ciekawi, nie daje o sobie zapomnieć choćby na krótką chwilę, a przy tym odznacza się niezwykłą inteligencją, co w przypadku tego gatunku jest czynnikiem niezbędnym. Sama fabuła przypomina nieco rozpędzający się pociąg, który początkowo odznacza się wielkim spokojem, stagnacją, lekkością..., by po chwili ruszyć w niezwykłą podróż, która z każdym kolejnym rozdziałem nabiera coraz szybszego i niebezpiecznego tempa, i absolutnie nic nie jest już w stanie zatrzymać tej rozpędzonej historii... Zwieńczeniem owej literackiej drogi jest końcowa stacja, czyli finał tej mrocznej opowieści... I jestem tutaj absolutnie przekonana, iż nikt nie spodziewał się tego, co znajdzie na ostatniej strony tej lektury...Wielkie brawa dla autorki, gdyż dla takich książek warto kochać polską literaturę:)!

Główną postacią tej opowieści jest Ina Fisher, czyli współczesna kobieta wamp, która nie cofnie się przed niczym, by osiągnąć sukces zarówno na drodze zawodowej kariery, jak i w życiu osobistym. No dobrze, może z tym wampem nieco przesadziłam, ale bynajmniej jest to typ bardzo upartej kobiety, która zna swoją wielką wartość... Piękna, nieprzeciętnie inteligentna, zawsze odnajdująca się w każdej sytuacji... I mimo takiej charakterystyki, chyba nie do końca pozytywnej, bardzo polubiłam tę bohaterkę i równie mocno zżyłam się z nią przez czas lektury tej książki. Tak naprawdę bowiem pod tą twarzą zdecydowanej dziennikarki i ghostwritera kryje się oblicze zwykłej, młodej kobiety, której życie jak dotąd nie poukładało się tak, jak by sobie tego życzyła, i która to ze wszelkich sił stara się to zmienić... Skoro książka ta ma elementy romansu, to musi być także i główna postać męska... I, a jakże - jest! Komisarz Olaf Bieniek to przykład idealnego polskiego policjanta, nie tylko błyskotliwego, znającego się na swej robocie i ujmująco wygadanego, ale także i bardzo przystojnego...;) Początkowa niechęć do Iny zamienia się z czasem w fascynację, która połączy oboje tych bohaterów... I muszę tu przyznać, że jest to jedna z najciekawszych i najbardziej interesujących par polskiej literatury ostatnich miesięcy, jakie to mogłam poznać...:)

Ważną rolę w tej powieści odgrywa jej miejsce, czyli współczesny Wrocław. który bynajmniej nie przypomina miasta znanego nam z pocztówek i turystycznych przewodników. Otóż Nadia Szagdaj ukazuje to miasto z jego mroczniejszej, ciemniejszej, bardziej niebezpiecznej strony... Ciemne zaułki, stare kamienice, podejrzane miejsca, w których nie chcielibyśmy znaleźć się po zmroku... Z jednej strony owe miasto przeraża, ale z drugiej wręcz fascynuje i hipnotyzuje niczym narkotyk... I tak jak o dawnym Wrocławiu pisze się wiele we współczesnych książkach, tak jego współczesny obraz nie znajdywał dotąd tak wielkiego zainteresowaniu u polskich pisarzy, nad czym można tylko ubolewać. Na szczęście dzięki książce Pani Szagdaj możemy poznać także i jego dzisiejsze oblicze, które jak się okazuje, jest równie fascynujące...

Powieść ta niesie sobą bardzo wiele silnych emocji, począwszy od ciekawości, poprzez radość, a na autentycznym strachu skończywszy... I czyta się tę pozycję bardzo przyjemnie, gdyż każdy, choćby najdrobniejszy jej szczegół, ma tutaj swoje ważne i właściwe miejsce, dzięki czemu cała ta układanka jest tak barwna i pasjonująca. Do tego nie można nie wspomnieć o świetnym stylu pióra Pani Nadii, która pisze lekko, bardzo współcześnie, poprawnie stylistycznie i przede wszystkim przekonująco, a to chyba jest zawsze najważniejsze. I jeszcze jedna ważna uwaga... Otóż książka ta opowiada historię na wskroś polską, osadzoną w naszych realiach, i dotykającą dramatów zwykłych ludzi, które to każdego dnia rozgrywają się gdzieś obok nas, za zamkniętymi drzwiami domów i mieszkań... Ja uwierzyłam w tę historię o ludzkim kłamstwie i oszustwie, i cieszę się niezmiernie z tego powodu, iż mogłam ją poznać... Polecam i życzę pasjonującej lektury powieści "LOVE..., a bez niej tylko mrok".