Say It | Autor: Paula Bartosiak

Podobno książki nie można oceniać po okładce. Wiele razy się już na tym przejechałam. Piękna okładka przykuła mój wzrok, ale treść powieści pozostawiała sporo do życzenia. Do przeczytania Say it także skłonił mnie wygląd „opakowania". Jakie są moje wrażenia po lekturze?

Poznajcie opis wydawcy: „Long Beach w Kalifornii to idealne miejsce dla bogatych lekkoduchów ,a Bleast High jest typową szkołą plastikowych panienek i przystojnych lowelasów. Kiedy Natt pod wpływem zabiegów siostry przeistacza się w atrakcyjną młodą kobietę, nie podejrzewa nawet, co szykuje dla niej los. Wkrótce oprócz ubrań i kosmetyków starszej siostry przejmuje również jej chłopaka, Jaysona, a przypadkowo poznany Dylan staje się jej najbliższym przyjacielem. kiedy związek z Jaysonem wydaje się nie mieć szans na przetrwanie, okazuje się, że wszystkie te kłopoty są niczym wobec dramatu, który dotknął Dylana. Natt musi sobie poradzić nie tylko z własnym toksycznym związkiem, ale i pomóc swojemu najlepszemu przyjacielowi przetrwać piekło. Szybko uświadamia sobie jednak, że nie na wszystko mamy wpływ, a szczęście i ból potrafi dzielić jedna sekunda."

Nieco to skomplikowane, prawda? Ja też nie nadążam za miłosnymi rozterkami nastoletnich dziewcząt. Już dawno przestałam to robić. Zanim sięgnęłam po tę książkę, spotykałam się z samymi pozytywnymi opiniami na jej temat, więc za lekturę zabrałam się z uśmiechem na ustach. Nie uwierzycie, jak szybko zniknął on z mojej twarzy. Doszłam do wniosku, że jestem o kilkanaście lat za stara na czytanie powieści. Nie rozumiałam rozterek bohaterów, drażniło mnie ich postępowanie. Styl autorki zdecydowanie pozostawia wiele do życzenia. Słownictwo, jakim się posługiwała, może być odpowiednie dla gimnazjalistów. Mnie nie odpowiada.

Mówiłam już, że nie rozumiałam bohaterów. Byli oderwani od rzeczywistości. Grace niby kochała Jaysona (jest w ogóle takie imię?), ale oboje zdradzali się na prawo i lewo. No miłość pełną parą. Niesamowicie drażniła mnie Natt. Niby była nieśmiała, lecz wystarczyła chwila, by ubrała sexy ciuszki i zmieniła się w kocicę. Nie wiedziała też, czego chce od życia. Ja rozumiem, że kobiety są niezdecydowane, ale żeby aż tak... No litości. Dziewczyna kompletnie nic sobą nie reprezentowała. Nie zapadała w pamięć i szybko o niej zapomnę.

Opis Kalifornii także do mnie nie przemówił. Nie było w nim nic charakterystycznego dla tego miejsca. Plaże są wszędzie. W Polsce też. U nas ludzie również noszą skąpe bikini i imprezują. Nic nadzwyczajnego. Autorka kiepsko przygotowała się do napisania tej powieści. Mogła chociaż więcej poczytać na temat Ameryki. W jej wykonaniu ten kraj wypadł dość słabo.

Autorka zupełnie nie wykorzystała potencjału, jaki miała ta historia. To mogła być całkiem niezła opowieść dla młodzieży, a wyszła z tego totalna klapa. Zupełnie nie rozumiem zachwytów nad Say it. Dla mnie to była kompletna strata czasu. Zdecydowanie za stara jestem na tego typu literaturę. Nie ma w niej nic, co by mnie zainteresowało. Żałuję, że dałam się oczarować okładce. Była bardzo zwodnicza.

Nikomu nie polecę tego literackiego debiutu, bo był w moim odczuciu po prostu bardzo słaby. Autorka jest młoda, więc może jeszcze popracować nad swoim warsztatem literackim. Inaczej zaniknie wśród bardziej utalentowanych pisarzy. Na chwilę obecną, piszę to z ciężkim sercem, ale to prawda, nie wyróżnia się niczym z tłumu.