Miejsce Zwane Domem | Autor: Ewelina Skiba

Każdy z nas ma w sobie pragnienie posiadania swojego miejsca na ziemi

Pora, aby wreszcie opowiedzieć o książce autorstwa Eweliny Skiby po tytułem Miejsce zwane domem. Książka ta jest jej debiutem literackim.

Historia opowiedziana na kartach tej powieści w prosty i szczery sposób pokazuje nam, jak ważne jest posiadanie własnego miejsca na ziemi. Skłania również do refleksji, jak istotne są więzi rodzinne oraz ciepło okazane drugiemu, często bezbronnemu człowiekowi.

W książce przedstawione jest przede wszystkim historia Marysi, młodej dziewczyny, która musiała opuścić swój rodzinny dom. Historia Marysi nie jest osią całej historii. Towarzyszą jej bowiem także wątki poboczne.

Muszę niestety z przykrością przyznać, że książka ta nie porwała mnie. Winę za ten stan rzeczy zrzuciłabym przede wszystkim na dialogi, które były jakby płaskie. Nie wnosiły nic ciekawego i wartościowego do rozgrywających się wydarzeń. Mogę przyznać, że momentami bardzo mnie irytowały.

Cała historia jest zbyt monotonna i bardzo męczyłam się, czytając Miejsce zwane domem. Nie stała się moją ulubioną historią, nie wciągnęła mnie na tyle mocno, że chciałabym za jakiś czas do niej wrócić. Tak się nie stanie. Cieszę się, że ja przeczytałam, ale wydaje mi się, że jeżeli nawet nie zrobiłabym tego, to i tak nie wiele straciłabym.

Wiele zarzutów mam także do wykreowanych bohaterów. Wydaje mi się, że nie zostali właściwie wykreowani. Według mnie zabrakło mi w nich kilku przymiotów, które sprawiłyby, że cała historia stałaby się o wiele barwniejsza. Zabrakło mi w tych bohaterach przede wszystkim charyzmy i tego swoistego "coś", co sprawiłoby, że chciałabym ich zapamiętać. A tak tylko przemknęli przez całą historię i nie pozostawili w mojej wyobraźni po sobie śladu. A szkoda, bo zapowiadało się całkiem nieźle.

Prawdę powiedziawszy spodziewałam się czegoś zupełnie innego. Przyznam, że opis na końcu książki bardzo mnie zaciekawił i zaintrygował. W dużej mierze to on sprawił, że zapragnęłam przeczytać tą powieść. Jednak jej treść okazała się mocno rozczarowująca.

Jedyną pozytywną rzecz, którą odnalazłam w tej książce jest przepiękna okładka. Przedstawia ona serce umieszczone na wyciągniętych dłoniach. Przyznam, że jest to jedna z ciekawych okładek. Przyciąga wzrok z niezwykłą siłą. Jest także w pewien sposób intrygująca i prowokuje do przemyśleń.

Wydaje mi się, że pomysł na napisanie książki był świetny. Wykorzystanie w niej motywu pragnienia domu i kochającej rodziny niemal za wszelką cenę było bardzo dobrym rozwiązaniem. Jednak przyznać należy, że w szczegółach książka wiele traci. Moim zdaniem opisywane wydarzenia miały skłaniać do refleksji i sprawić, by Czytelnik zaczął zadawać sobie pytania, co tak naprawdę jest w życiu najważniejsze i do czego należy dążyć. W codziennym zwariowanym świecie nie przywiązuje się zbyt wielkiej wagi do takich spraw. Współczesny świat stara się kreować zupełnie inny system wartości. Stara się tym samym przewartościowywać także symbole, które dotychczas stawiane były na pierwszym miejscu. Mam tutaj na myśli szczególnie rodzinę, ponieważ to także wokół tego tematu rozgrywają się wydarzenia przedstawione w książce Miejsce zwane domem. Według mnie książka prowokuje do takich właśnie przemyśleń.

Podsumowując, książka autorstwa Eweliny Skiby jest średnia, ale debiutantom wszystko się wybacza. Pozostaje mieć tylko nadzieję, że kolejne książki tej autorki będą o niebo lepsze, czego życzę pani Ewelinie z całego serca. Przyznać trzeba, że sam pomysł na napisanie książki był bardzo dobry. Zabrakło tylko dokładniejszego dopracowania szczegółów.

Za możliwość przeczytania i zrecenzowania książki Miejsce zwane domem autorstwa Eweliny Skiby chciałabym bardzo podziękować Wydawnictwu Novae Res. Bardzo serdecznie dziękuję.