Anna May | Autor: Agnieszka Opolska

Książka „Anna May" brała udział w IV edycji konkursu „Literacki Debiut Roku". Spośród 300 nadesłanych utworów literackich powieść Agnieszki Opolskiej zajęła pierwsze miejsce. Tym bardziej niniejszy tytuł zaostrzył moją ciekawość, dlatego postanowiłam po tę publikację sięgnąć. Jakie są moje wrażenia po przeczytaniu „Anny May"?

„Znów zadźwięczały mi w uszach jej słowa: "Przestań się już mazać, takie jest życie. Umyj się i umaluj, masz sesję wieczorem!". Potem moja wściekłość, krzyk i jej lodowate: „Przestań!". Trzask drzwi za jej plecami. Moje pakowanie się w pośpiechu i chaotyczna ucieczka. Odłączenie. A gdybym mogła cofnąć czas? Czy zmieniłabym swoją decyzję o wyjeździe z Londynu? Nie. Ale zmieniłabym jedno – nie czekałabym tak długo, żeby spróbować naprawić nasze relacje."

Główną bohaterką książki, jak sam tytuł wskazuje jest Anna May, polka, która całe swoje życie spędziła w Wielkiej Brytanii. Kobieta przeprowadziła się do Krakowa, gdzie podjęła studia na wydziale historii sztuki. Anna jest bardzo atrakcyjną kobietą, swoją urodę traktuje bardziej jako karę od losu aniżeli nagrodę. Większość ludzi nie zwraca uwagi na to co ma w głowie, jaką jest osobą, bowiem widzą jedynie jej wygląd zewnętrzny, przez co Anna czuje się bardzo samotna.
Jedynym jej przyjacielem, a zarazem współlokatorem jest Lukas, którego traktuje jak brata. Kobieta w przeszłości pracowała jako modelka, po zerwaniu kontraktu, musiała spłacić olbrzymią karę.
Kiepska sytuacja materialna zmusza ją do podjęcia pracy, dlatego udaje się na casting, aczkolwiek na miejscu okazuje się, że trafiła do pracowni malarskiej Adama Northona, który poszukuje modelki, a raczej muzy do nowego cyklu obrazów. Anna początkowo odmawia, jednak los zmusza ją do przyjęcia oferty Northona. Nieco później Anna otrzymuje paczkę z pamiątkami po matce, z której ma się dowiedzieć wielu ciekawych rzeczy odnośnie swoich korzeni rodzinnych.

„-Ucieczka nie jest rozwiązaniem – przerwał mi. - Ludzie są okrutni, ale nie można się schować i udawać jak dziecko, że gdy zasłonisz oczy, to cię nie ma, że świat nagle staje się inny. Jest taki sam. Kiedy je odsłonisz, okazuje się, że wszystko wygląda tak jak dawniej, tylko ty nie jesteś gotowa."

Motyw zerwania z przeszłością i budowania życia na nowo jest często wykorzystywany przez pisarzy. Jednakże w tym konkretnym przypadku Opolska zastosowała sprytny manewr, ponieważ dodała jeszcze nieco z powieści psychologicznej, sensacyjnej oraz romansu. Główna bohaterka boryka się z wydarzeniami z przeszłości, które nie dają o sobie zapomnieć. Jej teraźniejszy stan psychiczny w dużej mierze jest powodowanym tym przez co musiała przejść w Wielkiej Brytanii, w jaki sposób była traktowana przez matkę, która nie okazywała córce miłości i troski. Anna zmuszona była spełniać jej ambicje, dla matki liczyły się tylko i wyłącznie dobry wygląd, pieniądze i luksus, aniżeli dobro jedynaczki. Były chłopak i jednocześnie pracodawca Anny - David, również nie zapomniał o niej i ciągle ją prześladuje, do czego jest się w stanie posunąć, aby osiągnąć swój cel?

Główna bohaterka jest zmuszona wrócić do dalekiej przeszłości, bowiem jest to jedyny sposób na odnalezienie swojej rodziny, w tym ojca, którego nigdy nie widziała na oczy. Jedynym jej tropem jest stare zdjęcie, na którym widzi swoją matkę w objęciach kobiety bardzo podobnej do niej, być może siostry. Anna zdaje sobie sprawę, że nigdy nie rozmawiała z matką na tematy związane z jej rodziną. Mama Anny była piękną kobietą, jednakże zamkniętą w sobie, potrafiła skutecznie zrazić do siebie ludzi. Nasuwa się pytanie czy zawsze taka była? Być może ktoś zranił ją na tyle, że nie była w stanie pokochać i zaufać innym? Nigdy nie jest tak, że człowiek rodzi się złym albo dobrym, ludzie kształtują się przez całe życie, a głównym bodźcem do tego kim się stają jest rodzina i więź z bliskimi.

Autorka w doskonały sposób przedstawia życie typowego studenta, który ma na głowie nie tylko naukę i imprezy, ale również często boryka się z brakiem pieniędzy, dlatego łapie się różnych zajęć, by móc się w jakiś sposób utrzymać. Pokazane są także ich problemy osobiste, w tym sercowe, z jakimi się zmagają.

Dalej ukazana została miłość na różnej płaszczyźnie, miłość bratersko-siostrzana, między matką i córką, między kobietą i mężczyzną, oraz między dwoma mężczyznami.

Kolejną sprawą jest, to jak ludzie postrzegają osoby, które swą urodą się wyróżniają. Często ładna nie znaczy głupia, warto człowieka lepiej poznać niż oceniać go po jego prezencji. Z czasem wygląd przeminie, a to co jest w głowie oraz w sercu pozostaje.

Powieść została przedstawiona w formie dziennika, w którym główna bohaterka naświetla zdarzenia z danego dnia z przeszłości. Książka napisana jest w lekki i przystępny sposób. Opis postaci jest w całości doskonały, ponieważ zyskują oni ciała oraz mocne charaktery, które czytelnik w pełni odczuwa. Wszystko to daje, że książkę czyta się przyjemnie i z nieustanym zainteresowaniem, ponieważ kolejne strony przelatywały mi przed oczami, aż nagle uświadomiłam sobie, że to koniec. Co ciekawe, końcowe rozdziały zostały przedstawione jako list Adama do Anny, przez co odbiorca ma wgląd na to co się działo, jednak widziane z perspektywy Northona.

Podsumowując. Opolska w swej powieści podjęła wiele tematów, znajdzie się miłość, przyjaźń,
homoseksualizm, relacje między artystą i jego muzą, kulisy modelingu jak również różnice między życiem na wsi, a w dużej aglomeracji miejskiej. Jest to książka o tym, jak zmienne są koleje losu. Fabuła jest niesamowicie interesująca, bowiem w książce nieustannie coś się dzieje. Lektura wywołuje szereg emocji, wspólnie z bohaterami śmiałam się i płakałam, podejmowałam decyzje, żyłam ich życiem. „Anna May" to kolejny udany debiut polskiej autorki, który miałam przyjemność przeczytać. Zdecydowanie jest to pozycja godna polecenia. Polecam.

"Powieść z pazurem" - tym mianem określam książki, które poruszają trudne i kontrowersyjne tematy, nie rzadko mało popularne w obecnej rzeczywistości. Ponadto powieść taka nie uznaje żadnych granic dla wyrazu emocji i treści w niej zawartych, tak by te zmusiły czytelnika do przemyśleń nad życiem człowieka, choćby i te przemyślenia niejednokrotnie zabolały.. Stworzenie takiej opowieści wymaga wielkiej odwagi jej autora, który nie waha się zadawać pytań, poszukiwać na nie odpowiedzi, a przy tym intrygować czytelnika swoją historią, nie zapominając o tym, że to jest właśnie nadrzędnym celem literatury. Niestety nie często dane jest nam cieszyć się takimi pozycjami w naszym rodzimym wydaniu, co nie oznacza bynajmniej że nie ma ich wcale. Otóż co jakiś czas trafiają się takie literackie "perełki", o których warto głośno mówić i dyskutować. Taką pozycją jest bez wątpienia debiutancka powieść Agnieszki Opolskiej - "Anna May", która ukazała się nakładem wydawnictwa Nova Res.

Fabułą tej opowieści przenosi nas do współczesnego Krakowa, w którym to poznajemy jej główną bohaterkę - Annę May. Ta piękna i młoda dziewczyna po wielu latach pobytu w Anglii, powraca do rodzinnego Krakowa. Za sprawą niezbyt korzystnej sytuacji finansowej, postanawia ona skorzystać ze swej olśniewającej urody i powrócić do zawodu modelki, by w ten sposób podreperować domowy budżet. Pewnym zbiegiem okoliczności nie trafia ona jednak do agencji modelarskiej, lecz do ekscentrycznego i tajemniczego malarza - Adama Northona, który proponuje jej pozowanie do serii niezwykłych obrazów. W tym samym czasie do rąk dziewczyny trafia przesyłka, zawierająca rzeczy jej niedawno zmarłej matki. Konsekwencją tego jest decyzja o odszukaniu nieznanego ojca i poznaniu bolesnej tajemnicy swojej rodziny. Od tej chwili Anna wikła się w niezwykle niebezpieczną grę, której stawką może okazać się przyszłość i życie głównej bohaterki...

Powieść Pani Agnieszki Opolskiej to misterne i niezwykle inteligentne połączenie thrillera, kryminału i romansu, które to intryguje i urzeka czytelnika od pierwszej do ostatniej strony lektury. Odważna, na wskroś współczesna, nietuzinkowa i co rusz zaskakująca historia o poszukiwaniu własnych korzeni, odkrywaniu trudnej przeszłości, poszukiwaniu miłości i szczęścia w życiu, które to często przybiera zupełnie inny obraz, niż byśmy mogli sobie to wyobrazić w najśmielszych snach. Ponadto jest to niezwykle ciepła i mądra opowieść o przyjaźni i poświęceniu dla bliskich nam osób, z której to można by czerpać naukę na całe życie. I wreszcie mamy tutaj do czynienia z pasjonująca historią, której to poznawanie i odkrywanie kolejnych kart tej układanki, jest wielce przyjemnym i satysfakcjonującym odczuciem. Polski debiut roku 2015? Jak najbardziej tak!

Powieść "Anna May" zawiera w sobie wszystko to, co powinno być kwintesencją literatury popularnej na najwyższym poziomie. Począwszy od intrygujących bohaterów, poprzez pasjonującą i tajemniczą ścieżkę fabularną, przekonujące oddanie realiów miejsca i czasu, a na zaskakującym i wielce spektakularnym finale skończywszy. Sama konstrukcja jest już niecodzienna i bardzo interesująca, gdyż przedstawiona w postaci dziennika/pamiętnika głównej bohaterki, której to oczyma, a w zasadzie wspomnieniami, poznajemy tę opowieść. Ponadto książka ta jest napisana wyjątkowo pięknym językiem, który to odbiera się z wielką radością i przyjemnością. To gotowy scenariusz na film sensacyjny z obyczajowym tłem, jakiego polska kinematografia dawno nie widziała. Być to może to "angielskie" spojrzenie autorki, która wiele lat przebywała na wyspach brytyjskich, a być może po prostu przejaw jej wielkiego talentu, sprawia że powieść tę czyta się z zapartym tchem, niczym właśnie oglądanie wielkiego dzieła filmowego, które ciekawi i raz jeszcze ciekawi, nie sili się natomiast na górnolotne tezy o kondycji człowieka, które interesują tylko twórcę owego dzieła. Brawo, Pani Agnieszko:)!

Wielką siłą tej opowieści jest postawienie jasnych reguł i zasad, jakie nią kierują. Oto poznajemy główną bohaterkę - Annę May, z którą spędzamy następnie kilka, jakże burzliwych, miesięcy w jej życiu. Wraz z nią odkrywamy prawdę o tajemniczym malarzu, przeszłość z życia jej matki, poszukujemy nieznanego ojca i w międzyczasie wplątujemy się w naprawdę duże kłopoty... Przeżywamy z nią radości, smutki, rozczarowania, cieszymy bliskością przyjaciół i obawiamy nikczemnych kroków wrogów... Doświadczymy także gorącego romansu i chyba także szczerej miłości, która rozpali naszą wyobraźnię. I chyba właśnie to owe towarzyszenie głównej bohaterce "ramię w ramię", a tym samym niejako "życie jej życiem", stanowi dla mnie największą wartość i frajdę tej lektury. Już samo to, że mogłam w pewnym sensie wcielić się w postać i rolę Anny May, stanowi fascynujące doświadczenie literackie:)

Słów kilka muszę powiedzieć o bohaterach tej historii. Tak więc główną rolę odgrywa tutaj Anna, która na pozór przypomina kobietę z okładek najpoczytniejszych czasopism o modzie, lecz tak naprawdę pod tym wizerunkiem skrywa się zwyczajna, wrażliwa, inteligentna młoda dziewczyna, która nie zawsze radzi sobie z ciężarem kłopotów, jakimi to obarcza ją los. Dla mnie postać ta symbolizuje swego rodzaju lalkę, którą wszyscy podziwiają i komplementują, a mało kto zauważa przy tym, że ta lalka ma także uczucia... Po drugiej stronie mamy postać tajemniczego malarza - Adama Northona, który intryguje, zachwyca, budzi ciekawość ale i pewien lęk,.. O takim mężczyźnie chce się czytać i chce poznawać jego wszelkie tajemnice,.. I wreszcie moja ulubiona postać - Lukas, czyli współlokator Anny, który jest gejem. Idealny przyjaciel na dobre i na złe, na którym zawsze można polegać. I jeszcze oczywiście Ida - początkująca dziennikarka, której mimo wszystko jakoś nie potrafiłam polubić, chyba ze względu na jej nazbyt irytujący sposób bycia...

Powieść Agnieszki Opolskiej niesie sobą nie tylko świetną i pasjonującą rozrywkę, ale także znacznie głębsze wartości. Mam tu na myśli dwie kwestie - szufladkowanie ludzi ze względu na ich wygląd, jak i również orientację seksualną. Pierwsza z nich odnosi się oczywiście do głównej bohaterki, której niejako brzemieniem staje się to, że jest po prostu piękną kobietą. A skoro tak, to naturalnie rodzą się powszechnie przypuszczenia, że nie może być mądrym człowiekiem.. Druga kwestia, to próba ukazania związku dwóch mężczyzn jako związek dwojga ludzi, którzy się kochają, starają się sobie podobać, być dla siebie ważni, dobrzy... Autorka walczy w tej książce z polskimi stereotypami, które są bardzo niesprawiedliwe i bolesna dla tysięcy, a być może i milionów naszych rodaków. I choć z pewnością powieść ta nie zmieni świata na lepszy z dnia na dzień, to każdy taki głos, właśnie jak ta opowieść, jest niezmiernie ważny i potrzebny.

Na koniec chciałabym zwrócić uwagę na wielką wartość emocjonalną tej opowieści, a w szczególności na naturę psychologiczną tej historii. Otóż jej bohaterowie zmagają się tutaj z najzwyklejszymi problemami, które to wpływają na to, jacy oni są i jak się zmieniają na przestrzeni kolejnych dni. Nie są to bynajmniej super bohaterowie odporni na wszelakie zło, lecz ludzi z krwi i kości, którym bardzo trudno jest czasami uśmiechać się na zewnątrz, skrywając przy tym gdzieś głęboko swój smutek, rozpacz i zawód... To świat młodych ludzi, który w dzisiejszych czasach jest zdecydowanie trudniejszym i brutalniejszym miejscem, aniżeli miało to miejsce jeszcze choćby 10 czy 20 lat temu... To psychologiczny portret współczesnych polaków w wieku dwudziestu kilku lat, który jest momentami bardzo porażający, i szczery do bólu...

"Anna May" to świetnie napisana książka o ludzkim życiu, w której znajdziemy emocje, prawdę, mądrość. Życiu ukazanym w konwencji sensacyjnego thrillera, który raz za razem wciąż nas zaskakuje i intryguje. Przepełniona czarnym humorem, erotyką i odwagą lektura z pazurem, jakiej to nie często mamy okazję doświadczyć w polskiej literaturze. Nie pozostaje mi zatem nic innego aniżeli zachęcić wszystkich do sięgnięcia po tę pozycję, a sama czekam z wielką niecierpliwością na kolejną powieść Agnieszki Opolskiej:)