Wybraniec Życie Po Śmierci Na Evereście | Autor: Lincoln Hall

Podziwiam wszystkich alpinistów, którzy postanawiają zdobywać najwyższe górskie szczyty. Sama nigdy nie wybrałabym się w taką wyprawę. Mam problemy z oddychaniem w górach, wspinaczki nie są dla mnie. Poza tym myśl, że mogłabym nie wrócić, zdecydowanie osłabiłaby mój zapał.

Lincoln Hall był australijskim alpinistą i pisarzem. W 2006 roku znalazł się w piekle. Przy próbie zejścia po udanym zdobyciu Mount Everestu źle się poczuł i nie mógł kontynuować wędrówki z wysokości ponad 8000 metrów. Zapadł na chorobę wysokościową, miał halucynacje, był oszołomiony. Współtowarzysze próbowali namówić go do dalszego zejścia, lecz ich starania nie odniosły skutków. Zaczęły kończyć się zapasy tlenu, zapadał zmrok, a Hall zaczął mieć objawy ślepoty śnieżnej. Kierownik wyprawy, Aleksander Abramow, polecił reszcie kontynuować wędrówkę i pozostawić Halla na pewną śmierć. Dzień później wciąż żywego alpinistę odnalazła ekipa Dana Mazura, która postanowiła przerwać wspinaczkę, by uratować umierającego Halla. Udało się sprowadzić go do obozu, gdzie natychmiast zajął się nim rosyjski lekarz. Pomimo odmrożeń i objawów obrzęku mózgu, alpinista dość szybko zaczął wracać do zdrowia. Jego historia rozniosła się echem po międzynarodowych mediach. To, że przeżył, było cudem. 10 dni wcześniej na podobnej wysokości co Halla, znaleziono martwego Davida Sharpa, który pozostał tam bez pomocy, choć mijało go około 40 wspinaczy w drodze na szczyt.

Autor Wybrańca wspomina nie tylko piekło, przez które przeszedł. Opowiedział o przygotowaniach do wspinaczki, o swojej rodzinie. Szczególnie ciepło wyrażał się o żonie, której siła stała się dla niego inspiracją. Bez niej nie zdecydowałby się na tę wyprawę. Jestem dla niego pełna podziwu. Nie jestem potrafię wyobrazić sobie tego, co czuł. Przeszywały mnie dreszcze, gdy czytałam o jego odmrożeniach. Nie mógł spisywać wspomnień, więc nagrywał je na dyktafonie. Było to trudne, gdyż większość jego palców bardzo ucierpiała. Miał do dyspozycji wyłącznie kciuk u lewej dłoni. Byłam wściekła na resztę ekipy, że postanowili oni zostawić go bez pomocy. Stracili wiele czasu na próbach namówienia go na zejście, zamiast mu w tym pomóc. Wiem, że łatwo mi się mówi, bo siedzę sobie w ciepełku, ale nie wyobrażam sobie tego, że odchodzę, zostawiając kogoś na pewną śmierć. Zabiłyby mnie wyrzuty sumienia.

Całość publikacji uzupełniają zamieszczone na końcu książki kolorowe zdjęcia. Na większości z nich widać odmrożone kończyny Lincolna Halla. Po moich policzkach spłynęły łzy, gdy je zobaczyłam. Sama parę razy porządnie odmroziłam sobie palce, ale nigdy nie doprowadziłam ich do takiego stanu, żeby były sine. Pamiętam ten ból, gdy nie mogłam nawet nimi poruszyć, lecz nie umiem wyobrazić sobie tego, jak bardzo musiał cierpieć alpinista.

Wybraniec. Życie po śmierci na Evereście to niezwykle wzruszająca opowieść o człowieku, który spędził noc w wysokich górach bez tlenu, odpowiedniego sprzętu, ubrania i pomocy. Kilka razy płakałam w trakcie lektury i choć dobrze wiedziałam, jak skończy się ta historia, cieszyłam się, gdy czytałam o tym, że uratowano Lincolna Halla. To prawdziwy cud, że mężczyźnie udało się przeżyć.

Ta książka powinna być lekturą obowiązkową przede wszystkim dla alpinistów, którzy planują równie niebezpieczną wyprawę. Myślę, że to będzie dla nich cenna lekcja. Oby historia Lincolna Halla dała im siły i pozwoliła podjąć odpowiednią decyzję, gdy stanie się coś złego.