Wersja dla osób niedowidzącychWersja dla osób niedowidzących

Okładka wydania

House Of Cards. Ograć Króla

Kup Taniej - Promocja

Additional Info


Oceń Publikację:

Książki

Fabuła: 100% - 1 votes
Akcja: 100% - 1 votes
Wątki: 100% - 1 votes
Postacie: 100% - 1 votes
Styl: 100% - 1 votes
Klimat: 100% - 1 votes
Okładka: 100% - 1 votes
Polecam: 100% - 1 votes

Polecam:


Podziel się!

House Of Cards. Ograć Króla | Autor: Michael Dobbs

Wybierz opinię:

Thalita

Druga część bestsellerowej powieści o bezpardonowej walce o władzę. Celne riposty, piękne kobiety, seksualne skandale, a w centrum wszystkich wydarzeń ON - Francis Urquhart, przyszły premier Anglii.

 

F.U. dopiął swego - doprowadził do dymisji dotychczasowego premiera Wielkiej Brytanii i wszystko wskazuje na to, że już wkrótce zajmie jego miejsce. Nieoczekiwanie na przeszkodzie staje mu Jego Królewska Mość, osoba, która - zdaniem Urquharta - w ogóle nie powinna się wtrącać do polityki. Czy Urquhartowi uda się "ograć króla", czy też sam zostanie ograny - tego dowiemy się z drugiej części "House of Cards".

 

W kontynuacji powieści Michaela Dobbsa znajdziemy to wszystko, co przyczyniło się do sukcesu części pierwszej. Znów mamy słowne potyczki bohaterów, z których cytaty mogą stać się kultowe; mamy piękną młodą kobietę pragnącą osiągnąć zawodowy sukces po przysłowiowych trupach; dziennikarzy, speców od PR-u, analityków giełdowych i całą masę osób kreujących opinię publiczną tak, by wyrażała to, co chcą przekazać osoby przy władzy. Bo akcja drugiego tomu "House of Cards" krąży właśnie wokół manipulacji społeczeństwa przez osoby i instytucje kreujące wizerunek rządu. Zwykli ludzie nawet nie zdają sobie sprawy, że na ich opinie wpływać mogą niby tak nieistotne szczegóły jak kolejność artykułów w gazecie czy pytań w ankiecie. Nie przypuszczają, że użycie każdego słowa, każdego ruchu, każdego gestu który widzą we telewizji czy też prasie jest wcześniej studiowane i analizowane na kilkadziesiąt sposobów. Czy w polityce jest zatem miejsce na prawdę i czy taka prawda w ogóle istnieje?

 

Inna działalność nieetycznych popleczników grup trzymających władzę to wyciąganie na światło dzienne wszelkich skandali, zwłaszcza tych erotycznych. A co z etyką mediów, co z oddzielaniem spraw państwa od życia prywatnego nim rządzących? Z książki Michaela Dobbsa wysuwa się jedna odpowiedź na wszystkie te pytania - nie ma etyki, nie ma polityki, jest tylko jedno wielkie bagno.

 

Poza tym o ile w pierwszej części tej powieści niecnym uczynkom głównych bohaterów przyświecała głównie chęć zdobywania coraz to większej władzy i pieniędzy, o tyle w tomie drugim kierują nimi pierwotne, zwierzęce instynkty, takie jak niezaspokojone napięcie seksualne, ochrona swego potomstwa (czy też niemożność jego posiadania), jak również zwykła ludzka zawiść i pragnienie zemsty. Jeśli zatem za rządowymi decyzjami od których zależą losy wszystkich obywateli stoją tak niecne pobudki, to pozostaje nam chyba jedynie zapłakać nad naszym losem.

 

Poruszony został tu także wątek oderwania od życia osób urodzonych w wyższych sferach - monarchów, arystokratów, miliarderów. Król z tejże powieści wyznaje, że choć zna najbardziej snobistyczne sporty, próbował najbardziej wyszukanych potraw, to nigdy nie robił samodzielnie zakupów ani też sam nie przygotował sobie najprostszego posiłku. Mimo znamienitego wykształcenia i ogromnego majątku jest więc życiowym kaleką, jakże uboższym pod względem życiowego doświadczenia od każdego ze swych poddanych.

 

"House of Cards. Ograć króla" trzyma ten sam wysoki poziom co poprzednia część serii. Jedyne czego brakuje mi w tek książce to przypisy bądź też słowniczek wyjaśniający zagadnienia związane z angielskim ustrojem, na przykład czym zajmuje się Izba Gmin i co różni ją od Izby Lordów, albo też jak wygląda procedura wyborów premiera. Dla mnie wiele właśnie takich teoretycznych niuansów utrudniało lekturę.

 

Fanów pierwszej części "House of Cards" przekonywać do tej książki nie trzeba. Polecam ją za to wszystkim wielbicielom dobrej literatury i polityki bez względu na jej oblicza. I choć by zrozumieć jej treść nie trzeba czytać tomu pierwszego, gorąco zachęcam do zapoznania się ze wszystkimi poczynaniami Francisa Urquharta.

 

***

Dziękuję Wydawnictwu Znak za udostępnienie egzemplarza recenzenckiego.

 

Komentarze

Security code
Refresh

Aby Skomentować Kliknij Tutaj

Współpracujemy z:

BIBLIOTECZKA

Karta Do Kultury

? Jeżeli zalogujesz się na swoje konto, będziesz mógł bezpłatnie:
*obserwować pozycje wydawnicze, promocje oraz oferty specjalne
*dodawać je do ulubionych
*polecać innym czytelnikom
*odradzać produkty, po które więcej nie sięgniesz
*listować pozycje, które posiadasz
*oznaczać pozycje przeczytane/obejrzane
Jeżeli nie masz konta, zarejestruj się, zapraszamy do rejestracji!
  • Zobacz Mini Tutorial