Jak Przyciągnąć Szczęście? | Autor: Richard Webster

Kompendium wiedzy o szczęściu - rytuałach je przyciągających, symbolach, talizmanach i zaklęciach występujących w różnych kulturach na przestrzeni całych dziejów ludzkości. Nic tylko stosować!

Któż z nas nie chciałby być szczęśliwym, najlepiej natychmiast i we wszystkich sferach życia? Richard Webster, specjalista w dziedzinie psychologii, zebrał 365 sposobów które powinny nam to umożliwić. Książka składa się z czterech części, z których każda omawia inne metody na poprawienie swojego losu. Pierwsza, "Weź szczęście w swoje ręce", jest chyba najmniej interesująca z całej książki. Stanowi ona po prostu streszczenie pierwszego z brzegu poradnika na temat pozytywnego myślenia sprowadzonego do kilku sztampowych haseł typu "pamiętaj tylko o dobrych rzeczach", "żyj chwilą", "bądź pogodny" i tak dalej. Podobno to działa, jednak do mnie takie rzeczy zupełnie nie przemawiają, jak również wszelkie wizualizacje, afirmacje i mantry. Zgadzam się natomiast z autorem, że szczęściu sprzyja przede wszystkim jasne określenie czym on dla nas jest, ułożenie planu jego zdobycia i wzięcie sprawy we własne ręce. O tak, wtedy mamy realne szanse na powodzenie w życiu i nawet parę mantr nam nie zaszkodzi.

Trzy kolejne rozdziały są już o wiele bardziej interesujące. W drugim poznajemy historię i działanie słów, kryształów i klejnotów oraz wszelkich innych przedmiotów według wierzeń posiadających magiczną moc. Część trzecia zapoznaje nas z wierzeniami dotyczącymi poszczególnych pór roku, dni, miesięcy i lat, a także istotnych wydarzeń z życia człowieka, takich jak małżeństwo czy przeprowadzka do pierwszego własnego mieszkania. Zaś z części czwartej dowiadujemy się co przynosi szczęście w różnych kulturach.

O to, czy wszelkie przesądy i rytuały zawarte w książce naprawdę przynoszą szczęście nie chcę się sprzeczać, jednak jakieś poczucie szczęścia, a już na pewno przyjemności sprawiło mi samo czytanie jej. Pomijając pierwszy pseudopsychologiczny rozdział, "Jak przyciągnąć szczęście?" to przede wszystkim świetna praca kulturoznawcza. Poznajemy z niej całą anglosaską tradycję dotyczącą zamawiania dobrego losu (z której sporo elementów znanych jest także w naszej kulturze), a także wiele magicznych rytuałów z Dalekiego Wschodu oraz cywilizacji antycznych. Na ich przykładzie dostrzegamy rzecz oczywistą - bez względu na czas i miejsce swojego życia ludzie pragną być przede wszystkim szczęśliwi. Widzimy też, że magiczne moce posiadać może wszystko, bo do przyciągania szczęścia używane są często przedmioty tak banalne jak żołędzie, pióra czy naparstki. Poza tym to co w jednej kulturze może przynieść szczęście, w innej jest symbolem pecha. Tak jest chociażby w przypadku szczura, który w Europie uważany jest za jedno z najbardziej odpychających zwierząt, w Chinach zaś jego figurki umieszczane są w pokojach po to by wyzwalały w ludziach kreatywność. Symbolika zmienia się też na przestrzeni lat. W starożytności koty otaczano kultem po to by w średniowieczu palić je na stosach razem z czarownicami. A propos kota, w tradycji anglosaskiej czarny kot traktowany jest jako symbol szczęścia... kolejna ciekawa różnica.
Mnie zaś osobiście najbardziej zainteresowała numerologia oraz magia dat, miesięcy oraz pór roku. Niestety, według niej moje małżeństwo jest skazane na porażkę, bowiem zawarłam je w maju, w sobotę, przy bardzo deszczowej pogodzie. Ja sama zaś według chińskiego horoskopu jestem Królikiem, co nie świadczy zbyt dobrze na przykład o mojej odwadze. No cóż, szczęście nie jest mi pisane... Całe szczęście (nomen omen), że w tego typu wróżby nie wierzę. Choć o wstawaniu prawą nogą pamiętam zawsze!

Jak we wstępie sugeruje autor, książkę można traktować zarówno jako poradnik przyciągania szczęścia, jak i pozycję z zakresu wiedzy o kulturze. Ja skłaniam się ku tej drugiej opcji, i w przyszłości będę sięgać do niej jak do leksykonu a nie poradnika jednak myślę, że wprowadzenie kilu porad w niej zawartych w życie nie zaszkodzi. Tak na wszelki wypadek.

***
Dziękuję Wydawnictwu Illuminatio za udostępnienie egzemplarza recenzenckiego.