Patrz Na Mnie | Autor: Jessica Treadway

Jak bardzo niska samoocena może determinować nasze codzienne zachowania? Czy defekty w urodzie i związane z tym problemy społeczne, trudności w nawiązywaniu kontaktów, w końcu nieustanne nagabywanie ze strony rówieśników, mogą być przyczyną rodzinnej tragedii?

Dawn nie miała nigdy łatwego życia. Dokuczliwy defekt w postaci uciekającego, zezowatego oka sprawiał, że już od dzieciństwa była obiektem prześmiewczych żartów ze strony szkolnych kolegów. Nieustannie blokowana przez niską samoocenę i wrodzoną nieśmiałość, nigdy nie potrafiła nawiązywać nowych przyjaźni. Nic więc dziwnego, że zaraz po opuszczeniu rodzinnego domu i rozpoczęciu nauki na studiach, dziewczyna zakochuje się w pierwszym napotkanym mężczyźnie. Rud, który zdaje się wykazywać szczere zainteresowanie Dawn, akceptując ją z całym brzemieniem wad i defektów, już na starcie zdobywa jej pełne zaufanie, wykorzystując przy tym łatwowierność dziewczyny i ogromną potrzebę akceptacji.

Gdy para zakochanych przybywa do domu rodzinnego Dawn, w celu poznania ukochanych rodziców dziewczyny, nikt nie podejrzewa, że mała sprzeczka, może być gwoździem do przysłowiowej trumny. Ale czy faktycznie niespodziewany przyjazd córki z ukochanym chłopakiem, może stać się przyczyną rodzinnej tragedii? Hanna, matka Dawn, zostaje bowiem ciężko pobita, a jej mąż Joe, zamordowany podczas napadu, jakiego ofiarami stają się we własnym domu. Głównym podejrzanym jest właśnie Rud, który dzień przed napadem, został oskarżony o kradzież w ich domu. Prokurator, w drodze śledztwa, wielokrotnie bierze pod uwagę również postać samej Dawn, której niejasne, dziwne zachowanie, stawia ją w niekorzystnym świetle potencjalnej sprawczyni. Kilka lat po tragedii, Rud wygrywa apelację, przez którą Hanna musi zdecydować się na zeznania. Kobieta zostaje zmuszona do zmierzenie się z trudną przeszłością i odtworzenia w pamięci dokładnego obrazu rodzinnego dramatu. Czy Rud jest faktycznym sprawcą krwawego morderstwa?

„Patrz na mnie" to kolejny tytuł z serii "Kobieca strona thrillera" Wydawnictwa Prószyński i S-ka. Jak można by spodziewać się po tej typowo „babskiej" serii, książki cechuje szeroki rys psychologiczny postaci, dogłębny wgląd w ich sferę uczuć i emocji. Mniej zaś mamy bezwzględnych opisów krwawych scen czy psychopatycznych morderców, którzy z nożem w ręku i szaleńczą pasją zabijania, czają się gdzieś za rogiem. „Patrz na mnie" to bardziej historia odkrywania prawdy, w której dominują liczne retrospekcje, nieustanne analizy zachowań bohaterów, w końcu kluczenie wśród meandrów ich ograniczeń i słabości. Autorka, choć skupiła się w swojej powieści na przyczynie tragedii, wprawnie wykorzystując ich psychologiczne źródła, to w gąszczu moralnych rozważań, zatraciła gdzieś umiejętność budowania napięcia. Akcja momentami toczy się niemal w ślimaczym tempie, jest przegadana, nie zaskakuje czytelnika, jak można by się spodziewać po prawdziwym thrillerze.

Za dużo tu wewnętrznych rozważań głównej bohaterki, które niepotrzebnie rozmywają i tonują istotę książki, jaką niewątpliwie jest sprawa krwawego morderstwa. Ciekawy i oryginalny pomysł na fabułę, nie do końca został podbudowany wciągającą akcją. Pomimo wymienionych wyżej niedociągnięć, książkę cechuje dobre, wyrobione pióro oraz klasyczna forma narracji. Według mnie jednak, by niepotrzebnie wprowadzać w błąd potencjalnego czytelnika, powieść powinna być sklasyfikowana jako powieść obyczajowa z wątkiem kryminalnym, a nie na odwrót. Wówczas z pewnością lektura książki nie dostarczyłaby zbędnego poczucia niedosytu i nudy.