Pięść Dawida | Autor: Artur Górski

Artura Górskiego nie trzeba nikomu przedstawiać- to znany polski dziennikarz i korespondent wojenny oraz autor kilkunastu powieści. Całkiem niedawno zrobiło się o nim głośno za sprawą książek „Masa o kobietach polskiej mafii" oraz „Masa o pieniądzach polskiej mafii". Dziś podbija rynek kolejnym przebojem.

„Pięść Dawida" to niezwykła książka o Izraelu- co nieco o historii, trochę o trudnej rzeczywistości, ale przede wszystkim o służbach specjalnych, których nie można porównać z żadnymi innymi na świecie. System izraelskich tajnych służb kojarzy się przede wszystkim z Mossadem, jednak autor udowadnia, że to jedynie wierzchołek góry lodowej, która pod powierzchnią kryje znacznie więcej. Górski przedstawia Izrael jako państwo niekończących się sekretów i tajemnic, a każda kolejna strona jego książki utwierdza nas w przekonaniu, że ma rację.

„Tajne służby mają w Izraelu nieco inne znaczenie niż w większości krajów świata, gdzie wojna jest jedynie grą strategów, niechcianą, ale na ogół tylko potencjalną sytuacją. W Ziemi Świętej co prawda nie trwa wojna sensu stricte, jednak z pewnością można mówić o czymś w rodzaju permanentnego stanu wojennego, sprawiającego pozory pokoju".

Jeden z istotniejszych tematów poruszanych w książce Górskiego to kwestia konfliktów, w których uczestniczył Izrael. Autor wprowadza nas w problematykę wojny sześciodniowej i wojny Jom Kippur. Nie próbuje nas jednak uczyć historii, a porządkuje najważniejsze fakty dotyczące tych wydarzeń. W ten sposób pokazuje również, jak wielkie znaczenie miał udział tajnych służb w rozwoju i przebiegu wydarzeń oraz podkreśla istnienie jawnego konfliktu między Izraelem i granicznymi państwami arabskimi.

"W Izraelu ciągle coś się dzieje i często są to rzeczy dramatyczne".

Bardzo spodobała mi się historia powstania izraelskiego pistoletu maszynowego uzi. Mimo że nazwa ta nie była mi obca, nigdy nie kojarzyłam jej akurat z tym krajem. Podobnie zresztą jak popularnej krav magi, czyli systemu obrony opracowanego w tytułowym państwie. Nie miałam pojęcia, że często odgrywa ona tak istotna rolę w momencie zagrożenia życia. Górski nie szczędzi nam szczegółów i interesujących anegdotek, które stanowią przyjemny przerywnik między trochę trudniejszymi historiami.

„W KM obowiązuje zasada, że jeśli można oszczędzić życie przeciwnika, to należy z tej możliwości skorzystać".

Najbardziej cenię jednak fragmenty dotyczące tajnych agentów. Niezwykłe historie o niezwykłych ludziach. Jeden z nich to Eli Cohen, którego zadaniem było przeniknięcie do syryjskich struktur. Wspaniale czytało mi się o tym, jak kolejno zdobywał zaufanie ludzi z wyższych sfer i istotnych graczy politycznych. Ileż odwagi, determinacji i sprytu to wymagało! Górski chętnie opowiadał również o kobietach biorących udział w operacjach Mossadu, a tych nie brakowało. Zdarzało się jednak, że stosowały nieco odmienne od mężczyzn metody, flirtując czy uwodząc swoje cele. Czasami zdobywały cenne informacje, czasami pracowały jako morderczynie. Tak czy inaczej, byłam pod dużym wrażeniem tego, co udawało im się osiągnąć.

„Kobiety są lepiej mentalnie przygotowane do roli egzekutorów- nie przeszkadza im w pracy wybujałe ego i żądza sławy. Chcą po prostu rzetelnie i do końca wykonać rozkaz".

„Kobiety pracujące dla Mossadu to temat zasługujący na osobną książkę- piękne, choć bezlitosne wobec wrogów agentki izraelskiego wywiadu zawsze pobudzały wyobraźnię pisarzy i twórców kina. Do pewnego stopnia są więc kreacją kultury masowej".

Choć książka Górskiego nie porusza tematów lekkich czy przyjemnych, czyta się ją naprawdę swobodnie i szybko. Autor posługuje się prostym i zrozumiałym językiem, który nie sprawi problemu nawet historycznym i politycznym laikom. Zamieszczanie opinii ekspertów i cytatów osób, z którymi miał okazję rozmawiać oraz posługiwanie się faktami, to kolejne plusy tej powieści. Warto zwrócić także uwagę na intrygującą i przyciągającą wzrok okładkę. Bywały takie momenty, że było mi z nią trudno, niektóre fragmenty mnie przytłaczały, na pewno też nie przekazałam w tej recenzji wszystkiego, co chciałam- nie zmienia to jednak faktu, że uważam ją za mądrą i cenną lekturę, choć nie dla każdego.