Co, Jeśli... | Autor: Rebecca Donovan

Richelle wciąż dokądś biegła. Pełna wiary w ludzi optymistka, uśmiechnięta i energiczna pokazywała im zawsze lepszą stronę życia. Dla przyjaciół zrobiłaby wszystko.

Rae była przeciwieństwem Richelle. Ironiczna, zamknięta w sobie drobna dziewczyna, o artystycznej, zbuntowanej duszy. Nie rozmawiały wiele, ale spędzały razem mnóstwo czasu. Były przecież przyjaciółkami.

Cal w swoich niedopasowanych okularach szybko stał się obiektem kpin i docinków rówieśników. Był jedynym chłopcem w tym wieku na całej ulicy. Szczupły i niepozorny trzymał się blisko Rae i Richelle. Tej drugiej może nawet trochę bliżej.

Nicole dołączyła do nich w wakacje przed czwartą klasą. Była jak pięknie opakowany świąteczny prezent. Wciąż wygładzała przód sukienek, które miała chyba w każdym możliwym kolorze. Chodziła po woli, jak młoda dama. Nie wolno było się jej pobrudzić. Wszystko po to by mamusia i tatuś byli z niej dumni, by ich nie zawieść. Miała iść na Harvard. Tak zaplanował tatuś. Dopasowała się. Długo się dopasowywała. Aż do tej pamiętnej kłótni w dzień po maturze.

Problem w tym, że nie pamiętał tego zbyt dobrze. Strzępki wspomnień błąkały się po jego głowie i za nic nie chciały połączyć w całość. Cal był wtedy pijany. Opijał zdaną maturę. Ledwo przytomny słyszał kłótnię jedynie z daleka, przechodząc obok domu Nicole. Odwróciła się od nich. Zaraz po wyprowadzce Richelle, Nicole również zniknęła z ich życia, traktując jak powietrze. Zostali we dwójkę, Cal i Rae. Nie wiedzieli czemu, choć Cal często się nad tym zastanawiał. Jakaś niewidzialna nić łączyła go z tą idealną dziewczyną od chwili, kiedy zobaczył ją po raz pierwszy, w wakacje przed czwartą klasą. Po kłótni, której był mimowolnym i nie do końca świadomym świadkiem, zniknęła. Rozpłynęła się w powietrzu. Przestała kontaktować z rodziną, z popularnymi przyjaciółkami, dla których była tylko ozdobą. Wyjechał, więc dowiedział się o tym dopiero w wakacje po pierwszym roku studiów. Nie mógł uwierzyć, że nikt nie przejął się jej milczeniem, jej nieobecnością. Nie chciał tak tego zostawić, ale musiał wracać Crenshaw. I tam ją zobaczył. W kawiarni. Wpatrywał się w nią, ale go nie poznała. Przedstawiła się jako Nyelle i od tej pory nie przestawała zmieniać jego życia...

Rebecca Donovan to autorka, która kupiła mnie serią Oddechy. Po kolejną jej książkę sięgałam więc z przyjemnością i ciekawością. Tym razem jednak trochę się rozczarowałam. I przyznam szczerze, że nie potrafię do końca sprecyzować czemu.

Narracja prowadzona jest jednocześnie na kilku płaszczyznach. Akcja rozgrywa się przede wszystkim współcześnie, ale klucz do wydarzeń tkwi w przeszłości. Autorka umiejętnie dawkuje kolejne elementy układanki, każdy rozdział kwitując retrospekcją. Są to wspomnienia Richelle i Nicole, opowiadane z ich perspektywy. Wspomnienia Cal'a, wplecione w główny wątek, nie zachowują chronologii i są dość subiektywne, co potęguje atmosferę tajemnicy i podsyca ciekawość czytelnika. I jeśli czytałabym „Co, jeśli..." nie znając trylogii Oddechy, zapewne byłabym zachwycona i poruszona. Widzę tu jednak dużo powtórzeń, kalek zabiegów zastosowanych już w poprzednich książkach. Mam wrażenie, że coś tu nie gra, że ta książka nie jest autentyczna, że wpisuje się w popularny ostatnio temat („Który?" zapytacie, ale to musicie odkryć już sami.) i trochę na siłę próbuje wymusić na odbiorcy konkretną reakcję, której on sam nie może jednak na sobie wymusić.

Czy polecam? Tym, dla których będzie to pierwsze spotkanie z autorką z pewnością tak.

Niebo pełne możliwości i bólu. Przecież to sprzeczność. Chyba, że możliwości zawsze niosą ze sobą cierpienie...

Zastanawialiście się kiedyś, co by było gdyby urodzilibyście się w innej rodzinie? Może rozmyślaliście nad tym, co by było gdybym wybrał/wybrała inne studia? Lub choćby zastanawialiście się co mogłoby się zdarzyć gdybyście mogli jeszcze raz przeżyć swoje życie? Czy dokonalibyście tych samych wyborów? O tym wszystkim, zapewne myślała Rebecca Donovan, pisząc książkę Co, jeśli....

Tyle razy rozmyślałam o decyzji, którą kiedyś podjęłam, zastanawiając się, co by było, gdybym postąpiła wtedy inaczej? Kim byłabym dzisiaj? Jak wyglądałoby moje życie? A co, jeśli...

Nasi rodzice nas kochają, chcą dla nas jak najlepiej. Pragną dać nam więcej, niż sami mieli w dzieciństwie. Nie ma w tym absolutnie nic złego. Problem pojawia się jednak wtedy, gdy przekazują nam swoje aspiracje, pragnienia i marzenia. Sprawiają, że zaczynamy żyć według ich planu, a nie swoje własnego. Ich cele, stają się naszymi celami. I to jest już złe. Przerzucanie na dziecko własnych ambicji i kierowanie jego życiem, tworzenie dziecka idealnego jest formą dręczenia psychicznego. Wychowywanie się w takiej rodzinie może zniszczyć dzieciństwo i bardzo wpłynąć na przyszłe życie takiego dziecka. To główny problem, jaki porusza Donovan. Jeden z takich, o którym nigdy się nie wspomina, unika się go jak ognia i ignoruje, chociaż zawsze był i niestety zawsze będzie obecny w naszym życiu.

Cal Logan, wiele lat temu, stracił dwie przyjaciółki. Richelle wyprowadziła się, a Nicole aktualnie studiuje na Harvardzie. Żadna z nich nie utrzymywała z nim kontaktu od czasów szkoły, chociaż kiedyś byli praktycznie nierozłączni. Teraz Cal studiuje w Crenshaw i ostatnie czego się spodziewał to spotkanie, swojej dziecięcej miłości, Nicole Bentley. Jednak to nie jest główny problem. Dziewczyna o niebieskich oczach, nazywa się Nyelle Preston i wcale go nie poznaje...

Nyelle Preston jest przeciwieństwem Nicole Bentley. Ubiera zbyt duże, nieładne, używane ubrania, podczas gdy ta druga nosiła ładne, kolorowe sukienki. Nyelle uwielbia się brudzić, chodzić po drzewach, moknąć i spacerować. W jej głowie, nigdy nie brak pomysłów na dobrą zabawę. Jest bezpośrednia, impulsywna, odważna i wszystkich wokół zaraża pasją do życia. Jedyne co łączy ją z Nicole Bentley, to skrytość i tajemnice, obie mają ich sporo.

Cal stara się poznać Nyelle na jej własnych zasadach. Nie chce szukać, w niej Nicole, chociaż to wcale nie jest takie proste. Szczególnie, że nie wszystko da się ukryć. Niektóre tajemnice wyjdą na jaw, czy tego chcemy, czy nie. Są również takie sekrety, których nigdy nie chcemy poznać...

Bardzo przypadła mi do gustu kreacja Nyelle, która była tak bardzo pełna życia, że nie dało jej się nie pokochać. Jej zachowanie może wydać nam się infantylne, nie na miejscu, ale im bardziej zagłębimy się w jej przeszłość, to wyda nam się logiczną konsekwencją jej dzieciństwa.

Głównym narratorem powieści jest Cal, co wydaje się całkiem dobrym wyborem. Cały czas widzimy Nyelle z jego perspektywy. Staramy się razem z nim podjąć bardzo ważną decyzją: szukać Nicole, czy zaakceptować Nyelle? Aktualna akcja powieści, przeplatana jest wspomnieniami z przeszłości całej paczki przyjaciół, a także samej Nicole. Moim zdaniem to tylko uzupełnia kreację głównej bohaterki i pomaga lepiej ją zrozumieć.

Problem poruszony przez autorkę jest często unikany i bagatelizowany, co sprawia, że Co, jeśli... jest ciekawą pozycją z gatunku new adult. Również w pewien sposób, Donovan konsekwentnie realizuje temat dysfunkcyjnej rodziny, który zaprezentowała już w trylogii "Oddechy".

Polecam książkę wszystkim, którym twórczość Donovan nie jest obca, jak również tym, którzy kiedyś zastanawiali się nad tym co, jeśli...