Dzika Jabłoń | Autor: Anna Łacina

Marta i Wiktoria to siostry, jednak próżno szukać podobieństw między nimi. Różni je natomiast praktycznie wszystko- wiek, wygląd, podejście do życia czy temperament. Jednak jak każdej kobiecie, przychodzi im w końcu zmierzyć się z tym samym problemem- swoim mężczyzną.

Autorka książki przedstawiła nam historię, jakich wiele. Jedna z sióstr musi poradzić sobie z rozstaniem, druga- znaleźć odpowiedź na pytanie, jak powinien wyglądać jej związek. Brzmi banalnie, prawda? Tylko, że absolutnie takim nie jest. Mimo że Łacina porusza się w obrębie tematów mało wyszukanych, a może nawet oklepanych, jej styl i sposób prowadzenia narracji sprawiają, że czytelnik ma chęć zagłębić się w napisaną przez nią historię. Autorka ma odczuwalną lekkość pisania, która przekłada się na realną przyjemność z czytania tej książki.

Historie o miłości. Ta tematyka przewija się w literaturze często i gęsto. Być może właśnie, dlatego tak ciężko jest zaskoczyć czytelnika i sprawić, że na chwilę przysiądzie i się zastanowi. W końcu przeżycia Wiktorii i Marty nie są żadnym nowym zjawiskiem. Nie od dziś wiadomo, że kobiety w imię miłości potrafią dużo poświęcić i wiele oferować, nawet, kiedy wybrany przez nie kandydat nie zawsze jest tego wart. Tylko, że Łacina oprócz tandetnej bajki o miłości oferuje nam o wiele więcej. Odnosi się do naszych własnych przeżyć, przypominając o wydarzeniach, o których niekoniecznie chcielibyśmy pamiętać. Miłosne niepowodzenia, zdrady, bolesne rozczarowania to tematy nieobce każdemu z nas. Dzięki temu bohaterki nabierają pozorów realności, stają się dziewczynami z sąsiedztwa lub zyskują w naszych oczach twarz przyjaciółki, kuzynki, czy może mamy- kogoś, kto przeżył coś podobnego do nich.

Można by jednak odnieść wrażenie, że miłość stanowi tylko punkt wyjścia do głębszych rozważań. Kim jesteśmy i do czego zmierzamy? Czy to, co nas spotyka, może zmienić nasz sposób podejścia do życia i postrzegania pewnych spraw? Historia opowiedziana przez Łacinę skupia się właśnie na tej drodze, którą musiały pokonać bohaterki, żeby zrozumieć, czego oczekują i do czego zmierzają. Niemalże na naszych oczach dokonywała się w nich przemiana. Mieliśmy możliwość dostrzegania tych impulsów i emocji, charakterystycznych w długim procesie dojrzewania każdej z nich.

Wiktoria i Marta to dziewczyny, które można polubić, choć momentami ich zachowanie wydawało mi się trywialne i infantylne. Niestety, tak zachowuje się czasami każda kobieta. Zamiast powiedzieć wprost, często kluczymy, zamiast porozmawiać, czekamy aż coś wydarzy się samo. Prawdopodobnie każda z nas przeżyła to, z czym musiała zmierzyć się Wiktoria. Na pewno też przydarzyło nam się coś takiego, jak Marcie, a jeśli nie to wszystko przed nami. W końcu to historia o wzlotach i upadkach, opowieść o kobietach i dla kobiet. Polecam czytelniczkom, które mają chęć spędzić wieczór z sympatyczną i dobrze napisaną powieścią.